Test | Squirt Seal latex

Tubeless rijden doet het overgrote deel van de mountainbike gemeenschap inmiddels al vele jaren. Je rijdt nauwelijks meer lek, het is lichter en het rolt soepeler. De voordelen zijn gewoonweg groter dan de nadelen (wat voornamelijk neerkomt op gedoe met dicht krijgen van band/velg combinaties).

De lijst met sealantleveranciers is haast oneindig en als je niet beter zou weten, dan zou je haast denken dat ze allemaal de sealant bij een grote fabrikant afnemen in grote vaten en daar vervolgens kleine flesjes van maken met een fancy sticker. Toch is mijn persoonlijke ervaring met verschillende merken de afgelopen jaren nogal divers geweest.

Vlak voor de zomer kreeg ik een flesje Squirt sealant toegestuurd om te proberen.

Nadat het ontvetten van twee nieuwe banden met schoonmaakalcohol (dan schijnt de sealant beter te pakken op het rubber), monteerde ik vervolgens die twee identieke nieuwe banden: één op het voorwiel met de Squirt sealant en één om het achterwiel met mijn reguliere sealant. Die laatste is er een van het type ‘eco’, omdat ik graag aan het milieu denk en omdat ik slechte ervaringen had met ammoniak-houdende sealants, die vooral door de wang van de band aan het bijten waren. Ook de Squirt Seal latex is ammoniakvrij en daarmee dus vergelijkbaar.

Ik deed 1 flesje van 150 ml in de voorband, iets meer dan de door Squirt voorgeschreven 120 ml. Twee 29 inch banden uit 1 flesje halen was op basis daarvan onmogelijk en om nou een bodempje in het flesje te laten, vond ik ook weinig toevoegen. Bij het monteren deed de sealant wel zijn naam eer aan en spoot / pruttelde tijdens het oppompen van de band nog wel her en der eruit. Gelukkig was die 150 ml ruim voldoende, anders had ik opnieuw kunnen beginnen.

De Squirt Seal is voorzien van zogenaamde ‘bead-blocks’: korrels in de latex die het dichten van een lek moeten helpen. Squirt zelf claimt zelfs tot 6 mm! Ik heb het zelf niet proefondervindelijk kunnen bevestigen noch ontkennen, dus als ze dat daadwerkelijk voor elkaar krijgen, vind ik dat behoorlijk knap. Temeer omdat de latex zelf niet direct de dikste pap is die je kunt kopen.

Op het label kun je zien hoeveel je gebruikt hebt. Handig.

Ik hàd ook eerst de band op kunnen pompen, zodat deze al geplopt is en daarna via het ventiel sealant toevoegen. Omdat ik dat teveel gedoe vind, giet ik de sealant altijd erin net voordat het laatste stuk band op de velg gaat. Daar kreeg ik dit keer de rekening van gepresenteerd.

Na een aantal maanden zou ik de balans opmaken in hoeverre de Squirt beter of slechter werkt dan de sealant die ik normaal toepas. Ik was vooraf vooral benieuwd hoe snel de sealant in die zomerperiode op zou drogen, wat in mijn ervaring resulteert in steeds vaker bij moeten pompen van de band. De sealant heeft mijn verwachtingen wat dat betreft overtroffen: hoewel het natuurlijk geen exacte wetenschap is, omdat je nooit exact kunt bepalen hoeveel sealant er tijdens installatie in de band is gebleven, bleef mijn voorband marginaal beter op spanning dan de achterband. Inmiddels zijn we ruim 6 maanden verder en heb ik nog steeds geen sealant toegevoegd aan het voorwiel én blijft die behoorlijk goed op spanning!

Het resultaat na 6 maanden: de hiel van de band overal netjes voorzien van een latex laag. Onder het loopvlak plakt de latex goed vast aan het rubber en net als bij veel andere merken, klontert ook Squirt iets samen. Toch is er nog altijd een flinke scheut vloeistof over om eventuele lekken te dichten.

De Squirt Seal is naast de getoonde verpakking van 150 ml ook verkrijgbaar in een fles van 1 liter en een jerrycan van 5 liter. Dan kun je even door met je tubeless banden! Prijzen zijn respectievelijk 9,95 – 34,95 – 95,- euro (al moet je voor die 5 liter verpakking wel even zoeken).

Tekst & foto’s: Coen de Jongh

Geplaatst in Reviews en getagd met , , , , .
Subscribe
Notify of
guest
0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments