Toen ik afgelopen oktober voor Velozine naar Bikemotion ging, had ik mezelf onder meer de opdracht gegeven om op zoek te gaan naar ecologisch meer verantwoorde producten. Nu kun je zeggen dat “élke fiets groen is”, maar dat is een te simpel beeld. Weliswaar bespaart elke fietskilometer fossiele brandstoffen, maar: alles wat je koopt is ooit geproduceerd, en zal mettertijd eindigen als afval. Ja, óók dat tijdloze titanium frame, en die unkaputtbare sokken. En dat we vaker iets nieuws wíllen dan dat we het nodig hebben, helpt ook niet echt… Daarom, als je dan tóch iets koopt, waarom dan niet iets dat slimmer gebruik maakt van de almaar schaarser wordende grondstoffen op deesch aard?
Outdoorvolk…
Genoeg moralistisch gezever. In de outdoorwereld proberen de fabrikanten zich de laatste jaren te onderscheiden met ecologisch beter verantwoorde producten. Uiteraard met een duidelijke commerciële reden. En met het risico op greenwashing.
Maar toch… Bedrijven zouden die moeite niet doen, als er geen vraag naar was. Blijkbaar vindt outdoorvolk het in toenemende mate belangrijk om in verantwoorde gear door de natuur te banjeren!
Bikervolk?
Terug naar Bikemotion: Hoe sterk is het ecologisch besef van het bikervolk? Als ik enkel op deze beurs moet afgaan, staat de groen-meter hier op donker oranje… Slechts twee bedrijven kon ik namelijk betrappen op “NU NOG GROENER” achtige teksten. Was dit mijn opdracht van de dag geweest, dan had ik in een half uur de beurs kunnen ronden!
Hoe is dit te verklaren? Kunnen we de “crisis” de schuld geven? Ik betwijfel het… Die raakt de hierboven genoemde doelgroep toch ook? Daarbij: Bikemotion groeit nog elk jaar. Dat duidt niet bepaald op een krimpende markt… En, nog verder doordenkend… in een moeilijke markt zou je je als fabrikant toch juist kunnen onderscheiden met dit soort producten… als daar vraag naar was? Nee, tot zover is mijn conclusie dat de gemiddelde Nederlandse biker nog weinig meerwaarde hecht aan producten dit soort producten. Reden te meer om de twee bedrijven die op Bikemotion wél hun nek uitstaken hier te presenteren. Allereerst troffen wij…
Green-oil
De producten van Green-oil zijn niet nieuw, ze bestaan al sinds 2010. Het bedrijf is echter op zoek naar een nieuwe verdeler, daarom was de stichter van het bedrijf, Simon Nash, zelf aanwezig in Utrecht. Uiteraard haalden we hem voor onze camera:
Green-oil: Olieboren in de poolzee is passé!
En het blijft lastig te beoordelen als consument, maar zijn claims lijken legit. Tot zover alles goed…
Maar als de producten hun primaire functie slecht vervullen, komen ze voortijdig in de kliko terecht. En of dat dan de groene of de grijze is, de milieuwinst is dan sowieso weg.
Tijd om te testen dus! We kregen een bruin papieren tas vol spullen mee. In een later artikel, na de winter, volgen de conclusies.
Tot die tijd nog wat opmerkelijks: Een geurtest van enkele van de te testen producten:
- Green clean bike cleaner (dat dit product geen “Green wash” heet is voor een Engels bedrijf in mijn optiek een gemiste kans) en de geconcentreerde variant chain degreaser ruiken sinaasappelig. Niet vreemd, dat zit er volgens de verpakking ook in.
- White super dry chain wax: Het woord ‘eco’ is hier niet het eerste dat je te binnen. Nee, dit product ruikt naar Velpon.
- Green-oil chain lube: Geen grap, deze ruikt als een insalata caprese!
VAUDE
VAUDE kennen wij bikers als een merk dat allerhande fietskleding en -tassen maakt. Het Duitse bedrijf heeft echter zijn basis en zwaartepunt in de outdoorwereld. Ah, dus toch! Het heeft een flinke lijn eco-producten.
Wat op de stand opvalt: Die producten zijn aanwezig, maar worden niet apart gepromoot. Te weinig belangstelling? Tijd voor een gesprekje dan maar.
Vaudé eco collection: groener met behoud van kwaliteit
Wat duidelijk wordt, is dat het merk sterk inzet op beter recyclebare materialen. Naast de genoemde voorbeelden, gaat het hier onder meer ook om eigen Gore-tex achtige membranen, maar dan zonder PTFE. Een materiaal dat ook Green-oil van de trails wil verbannen.
En het heeft in het filmpje de final cut niet gehaald, maar na een kritische vraag werd ons bezworen dat al deze groene materialen vervolgens niet door kinderslaafjes in elkaar gestikt worden.
Ook van Vaude gaan we zo snel mogelijk een nog nader te bepalen product uit de Eco collection testen!
Times are a-changin’?
Zoals ik al zei: Als we conclusies kunnen trekken uit Bikemotion, kan de Nederlandse fietser op het vlak van het groene bewustzijn nog wat leren van de outdoorwereld. Dat elke vette bikefilm begint met een aanrijdscene in een té dikke pick up , bevestigt die conclusie alleen maar :-). Maar: waar vraag is, volgt aanbod. Het zeuren bij je LBS om groene spullen gaat op den duur dus resultaat opleveren. En er gloort hoop. Juist in de USA, (daar waar al die dikke pick ups gemaakt worden) zien we dat bedrijven als Cris King zich inzetten voor schonere productie, én zich verbinden aan IMBA.
En nog iets: Recyclebare materialen hebben enkel zin als ze niet na gebruik in een verbrandingsoven eindigen. Twee Amerikaanse fabrikanten zijn gestart met een project voor carbon recycling. Een goede zaak!
Tot slot: Ook wij van Veloz… uh, VeloGreen zullen het goede voorbeeld proberen te geven. De papieren tas zit bij het oud papier, we zullen de olieflesjes hervullen, en we zullen iets minder vaak in een dikke pick-up naar de toertochten rijden.
Tekst: Lars Vogelenzang
Leuk stuk Lars en belangrijk! Moest eigenlijk meteen denken aan de mentaliteit van de hele fietswereld; ieder jaar weer het nieuwste van het nieuwste te willen hebben en het oude, nog te gebruiken, in de container flikkeren. Daar werken de fabrikanten graag aan mee, om zo veel mogelijk met ‘nieuw’ aan te komen. Tja, kansloos punt van mij, want dit zal het laatste zijn wat bij de industrie zal veranderen!
Maar misschien kunnen wij als consument daar eens beter over nadenken.
Die spullen gaan niet de prullenbak in, Vic, die komen bij ‘eindgebruikers’ zoals jij ;-)
Dat dus. Hoewel er een flinke groep consumenten is die ‘omdat het nieuw is’ iets nieuws ook daadwerkelijk moet kopen, is er ook een grote groep die de nieuwprijs niet kan betalen, of het er voor over heeft. €500 telefoontjes, €2500 camera’s en €4000 fietsen komen vaak bij een 2e of 3e eigenaar terecht voor ze technisch ook echt afgeschreven zijn.
Eindelijk een test van Green Oil. Daar was al eens eerder sprake van, als ik het mij goed herinner… ;) En Vaude prijst toch in meerdere fietsmedia haar groene producten aan? Misschien niet primair op BikeMotion, maar ik heb aardig wat ads voorbij zien komen. Over Bikefilms: bijna elke extreemsport-achtige film begint met dikke trucks waarmee de zwaartekracht overwonnen wordt voor de pret begint… Kijk naar je standaard kajakfilm: eerst een verhaaltje vertellen over bedreigde gemeenschappen (dammen), het belang van schoon drinkwater voor iedereen, de bedreiging van kwetsbare ecosystemen (doorhalen wat niet van toepassing is, ik denk dat de dop… Lees meer »
Ik denk dat de mountainbike wereld in die zin minder hypocriet is dan de outdoor (sport)wereld in het algemeen: 4 vliegreizen per jaar voor ‘getting back to nature’ tochtjes en knuffelen met arme inboorlingen, en je schuldgevoel afkopen met een €500 ‘eco’ rugzak. Uh-huh… Verder denk ik dat de markt domweg voorziet in waar vraag naar is. Mensen zijn vrij om zelf te kiezen, en als zij kiezen om de marketing (en forum!) hype te geloven er per sé weer een nieuwe wielmaat te kopen, dan zorgt de industrie dat de spullen er wel zijn. Daarbij weten jullie donders goed… Lees meer »
Ik ben wel blij met vooruitgang, al hoef ik echt niet elk jaar een nieuwe fiets. Mijn nieuwste fiets is ook alweer van eind 2008. Mijn ’93 Marin kon ik met redelijk weinig moeite ook weer rijdend krijgen voor de retro race, maar om nou te zeggen dat het leuk is om op zo’n fiets te rijden… Die fiets staat nu ook heel on-eco vorkolie te lekken.
@Vic: hoeveel super duurzame Ti frames hebt jij trouwens gescheurd? ;)
Ouch :-D