Test | Conway Nyvon 9.0: Altijd met de wind mee gravelen

Tekst en foto’s: Arjan Kruik

Met speciale dank aan onze fijne vrienden van Klein Tweewielers voor het rijklaar maken van de testfiets.

Elektrisch gravelen

Technologische vooruitgang en minder lichamelijke inspanning gaan hand in hand. Zodra iets fysiek moeite kost, zoeken we naar een elektrische oplossing. In de auto-industrie is dat duidelijk zichtbaar. Wie draait er tegenwoordig nog met de hand het raam van z’n auto open? Of stelt zijn stoel handmatig af? Zelfs de achterklep gaat automatisch omhoog. Een spier gebruiken? Liever niet. Ook de fiets is inmiddels onderdeel geworden van deze elektrificatiedrift. Voor puristen is dat vloeken in de kerk. Zij vinden dat fietsen draait om het omzetten van spierkracht in snelheid. En geen enkel apparaat doet dat efficiënter dan een gewone fiets. Waarom zou je zo’n perfect vervoermiddel uitrusten met een motor, accu en een hoop elektronica? Ik snap de haters wel.

Maar ik snap ook de mensen die wél kiezen voor trapondersteuning. Vroeg of laat krijgen we allemaal te maken met fysieke beperkingen. Waar dat vroeger het einde van iemands fietscarrière betekende, biedt de elektrische fiets nu een tweede leven op twee wielen. In mijn omgeving zie ik genoeg zestigplussers die het tempo niet meer konden bijhouden, maar dankzij een e-bike weer vrolijk mee kunnen trappen. Dat de Duitse fabrikant Conway begin dit jaar onder de naam Nyvon een elektrische gravelbike op de markt bracht, is dus zo gek nog niet. Er zijn immers ook gravelfietsers die een beetje traphulp kunnen gebruiken. Vanwege de samenwerking met Bosch kreeg nieuwe e-gravelaar de lichte SX-motor mee. Ik reed met het instapmodel, de Conway Nyvon 9.0 – en dat was allesbehalve behelpen.

Frame: sterkte voor gewicht

Over wat het gewicht van het frame is laat Conway zich niet uit, maar onze testfiets in maat L weegt 15,2 kilo, inclusief motor en accu. Dat is licht voor een bike met trapondersteuning, maar zeker niet mindblowing als het gaat om een e-gravelbike. De Cube Nuroad Hybrid, waarmee we eind vorig jaar eveneens reden, doet slechts 12,9 kilo! Maar goed, dat is hét topmodel binnen de Cube-collectie en derhalve veel duurder: 7.000 euro. En dat is toch echt veel meer dan de 4.400 euro die Conway voor de Nyvon 9.0 vraagt. Oftewel: dat is appels met peren vergelijken. Desondanks kan je wel stellen, dat Conway bij het ontwikkelen van het frame van de Nyvon een zo laag mogelijk gewicht niet als prioriteit heeft gehad. Dat is een beetje des Conways, zeg maar. Veel van hun bikes zijn wat zwaarder dan gemiddeld. De fabrikant kiest voor maximale sterkte en niet voor een minimaal gewicht.

Bovendien: ook al wás de Nyvon net zo licht en luxe afgemonteerd als de bovengenoemde Cube, dan nóg zal deze e-gravelbike niet net zo licht worden. Dat komt omdat Conway heeft gekozen voor een frame met een accu die via een klep in de onderbuis uitneembaar is. En zo’n constructie is per definitie zwaarder dan een frame met volledig geïntegreerde, niet uitneembare accu. Dit is overigens geen sléchte keuze – een uitneembare accu heeft zeker voordelen – maar je moet wel wat extra grammen op de koop toe nemen.

Alles aan boord

De uitrusting en detaillering van het frame zijn prima. In tegenstelling tot hun gravelbike zonder trapondersteuning, vind je op de elektrische uitvoering gelukkig wél een solide beschermer tegen kettingslag. En ook aan nokjes voor van alles en nog wat is gedacht: bagagedragers, spatborden, achterstandaard, verlichting, je kunt het allemaal op en aan het frame kwijt. Tot slot de breedte van de banden die je kunt gebruiken. De af fabriek gemonteerde 45 millimeter banden passen makkelijk in de achterbrug, zelfs inclusief spatborden. En zonder spatborden passen volgens Conway ook 50-millimeter-rubbers probleemloos. Fijn om te weten als je over ruwere ondergronden wilt rijden en/of een hoger comfortniveau wilt realiseren.

Trapondersteuning: Bosch SX

Zoals eerder opgemerkt is de Conway Nyvon letterlijk om de SX-motor van Bosch heen ontworpen. Deze motor weegt 2.070 gram en de bijbehorende 400-wattuur-accu komt ongeveer op hetzelfde gewicht uit. Wie extra actieradius wil, kan kiezen voor een range extender met 250 wattuur. Die weegt zo’n anderhalve kilo – wat uiteraard deels het lichte karakter van deze e-bike weer teniet doet. Volgens Bosch levert de SX-motor een koppel van 55 newtonmeter, een nominaal vermogen van 250 watt en piekt hij tot 600 watt. De maximale ondersteuning bedraagt maar liefst 340 procent.

Bosch pakt met de SX-motor het concept van de e-bike light duidelijk anders aan dan veel andere motorfabrikanten. Ondanks het lage gewicht doet de SX op papier namelijk nauwelijks onder voor de zwaardere CX-variant, die met z’n 2.960 gram aanzienlijk meer weegt. Er is echter wel een belangrijk verschil: om optimaal te presteren vraagt de SX-motor om een hogere trapfrequentie. Waar je bij de CX al rond de 70 à 80 omwentelingen per minuut het maximale uit de motor haalt, moet je bij de SX minstens 100 omwentelingen per minuut moet trappen om hetzelfde ondersteuningsniveau te bereiken. Oftewel: de Nyvon is geen elektrische cruiser voor ontspannen tochtjes van het ene naar het andere terras. Want wie niet actief trapt, die krijgt ook geen traphulp. Geen actie, geen reactie.

Sprintmodus

Nog even over Bosch SX versus CX: de Q-factor van de SX-motor is met 160 millimeter flink kleiner en ook de trapweerstand en het geluidsniveau zijn minder. De bediening van de SX-motor daarentegen wijkt niet af van die van CX-modellen: een in de bovenbuis geïntegreerde display, de twee knoppen voor de bediening op het stuur. Ook de ondersteuningsstanden zijn nagenoeg hetzelfde: eco, tour+, sprint en turbo. Alleen de sprint-stand is nieuw in dit rijtje. Het is de gravel-equivalent van de e-mtb-stand, met een dynamische ondersteuning tot 280 procent van je eigen kracht. De mate van ondersteuning is in deze modus dus deels afhankelijk is van de kracht die je zelf levert. Anders gezegd: hoe meer je vraagt, hoe meer de Bosch SX-motor levert. Dat geeft een natuurlijker rijgevoel dan niet dynamische ondersteuning.

Geometrie, maatvoering en zitpositie

Conway brengt de Nyvon in vier maten, van S tot XL. Ik ben met de L op pad geweest, de maat die me door de online assistent van Conway geadviseerd werd. Die maat blijkt echter voor mijn 180 centimeter lengte iets aan de lange kant; de afstand tussen het zadel en het stuur had wel wat korter gemogen. Liet zo’n maatprobleem zich nog niet zo lang geleden oplossen met een greep in de la met stuurpennen, sinds fabrikanten hun kabels via het bovenste balhoofdlager het frame in voeren, zijn dit soort aanpassingen een stuk minder eenvoudig. De Nyvon heeft namelijk vanwege die kabelgeleiding een speciale stuurpen nodig.

Dezelfde problematiek doet zich ook voor als ik het stuur lager plaats dan af fabriek geleverd. Stapeltje vulringen onder de stuurpen weghalen en die simpelweg bovenop de stuurpen plaatsen? Vergeet het maar. Om het stuur lager te plaatsen moet eigenlijk de vorkbuis op de gewenste lengte worden afgezaagd. Maar je snapt dat we niet de zaag zetten in een testfiets! Ik heb dus een beetje moeten improviseren en dat is de reden dat er op de foto’s zo’n raar stompje boven de stuurpen uitsteekt.

Overigens is dit een probleem dat voornamelijk fietsjournalisten zoals ik treft. Immers, als je naar de winkel gaat om een Conway Nyvon aan te schaffen, zal de winkelier je in de meeste gevallen perfect op je fiets zetten. Dus mét een korte stuurpen en mét een tot de juiste lengte ingekorte vorkbuis, als dat beide nodig zou zijn.

Allround volgens het boekje

Maar goed, ik had het over het lager zetten van het stuur. Ja, de hoge positie biedt veel controle in lastige offroad-secties. Maar om op lange rechte stukken onderin de beugels voor de wind weg te kunnen duiken, heb ik het toch liever wat lager. Zeker ook omdat ook de laagste positie vanwege de 155 millimeter lange balhoofdbuis zeker niet té laag is. Ga maar na: in framemaat L bedraagt de stack een royale 603 millimeter

Dan de rest van de maten – allround volgens het boekje: de reach is 397 millimeter en de bovenbuis komt op 570 millimeter. De bracket-drop, de afstand tussen de horizontale lijn die je tussen de trapas en de wielassen kunt trekken, bedraagt 70 millimeter, wat niet hoog noch laag is. Hetzelfde geldt voor de stuur- en zithoek: 72 en 74 graden. En ook als het gaat om de wielbasis wijkt de Nyvon niet af van wat in dit genre gebruikelijk is. De afstand tussen de wielassen is 1.060 millimeter, de afstand tussen de trapas en de achteras bedraagt 440 millimeter.

Onderdelen

Transmissie en remmen: Sram Apex

Het schakelgebeuren op de Nyvon is in handen van Sram. Of meer concreet: 12-speed Apex XPLR met een 11/44-cassette aan de achterkant en een enkelvoudig voorblad met 42 tanden. Was de Nyvon een spierfiets, dan zou ik gelijk in de stress schieten. Immers, met 44 tandjes achter en 42 voor is de lichtste versnelling nou niet bepaald licht. Maar in dit geval is het niet zo’n punt. Immers, de kracht die de benen in steile klimmetjes tekort komen, haal je gewoon uit het motortje bij de trapas! En het schakelen is subliem. Snel, accuraat en vooral ook simpel. Voor fabrikanten van e-bikes zijn versnellingssystemen met maar één voorblad een geschenk uit de hemel. Natuurlijk, vroeger bestonden ze wel hoor, e-bikes met een dubbel aan de voorkant. Maar wat een gedoe!

De Sram Apex-verstellers op het stuur zijn een no-brainer. Je kunt zowel van vanaf de hoods als van onderuit de beugels goed bij de remgrepen en de stopkracht en doseerbaarheid van de remmen zijn prima. Conway neemt het zekere voor het onzekere en heeft voor én achter remschijven met een diameter van 180 millimeter gemonteerd. Helemaal goed!

Wielen en banden: functioneel

Conway heeft in het frame van de Nyvon een paar aluminium wielen gehangen van Mavic. Geen lichtgewichten, maar met een binnenbreedte van 23 millimeter zijn ze wel breed genoeg om de 45 millimeter brede banden mooi te laten vallen. En vanwege de geringe hoogte van 22 millimeter millimeter zijn de wielen bovendien niet bokhard. Alhoewel het meeste comfort natuurlijk uit de banden komt. Of beter: uit banden die de juiste luchtdruk hebben. Wat dat betreft bevallen de Schwalbe G-One Allrounds mij het best met een luchtdruk van zo’n bar of twee. Dan zijn comfort en grip optimaal en rollen ze bovendien aangenaam licht en makkelijk over onverharde stroken, zonder te zacht aan te voelen op asfaltsecties. Alhoewel rolweerstand vanwege de trapondersteuning minder een ding is dan bij spierfietsen, is dat mooi meegenomen. Want hoe minder rolweerstand, hoe langer je doet met de inhoud van een accu.

Hoe rijdt-ie?

Altijd goede benen

Fietsen op de Conway Nyvon is een feestje. Natuurlijk, voor wie van een reguliere gravelbike komt, voelt de Nyvon wel aan als best veel fiets. Dat heeft deels te maken met het feit dat ik achteraf gezien beter een M in plaats van de geadviseerde L had kunnen nemen, maar zeker ook met het gewicht. Gelukkig verdwijnt dat gevoel al snel naar de achtergrond. Wat blijft is de prettige sensatie dat je superbenen hebt.

Om de Nyvon te vergelijken met een gewone gravelfiets, reed ik mijn vaste ronde van zo’n vijftig kilometer op en rond de Brabantse Wal. Een van de lastigste beklimmingen in die route – steil, met scherpe bochten en blootliggende boomwortels – nam ik op de Nyvon zonder enige moeite. E-bike light? Vergeet het maar. Het voelt eerder alsof je op een full-power e-bike zit, zóveel kracht levert het compacte SX-motortje. Ook mul zand blijkt geen obstakel. Waar je jezelf op een gewone gravelfiets compleet kunt uitputten op zulke stroken, ploegt de Nyvon er met gemak doorheen. Natuurlijk, mijn hartslag stijgt – ook mét ondersteuning is het nog steeds fietsen – maar ik blijf uit de gevarenzone.

Nog even het puntje ‘massa’. Hoe je het ook wendt of keert: de Nyvon is flink zwaarder dan een spierfiets. Daardoor én vanwege het feit dat je snelheid vanwege de trapondersteuning redelijk hoog ligt, komen oneffenheden in de ondergrond harder door. Ben ik normaal gesproken geen uitgesproken voorstander van vering op een gravelbike, een e-gravelaar als de Nyvon zou behoorlijk baat hebben bij een verende voorvork. En liefst ook een verende zadelpen à la de onvolprezen eeSilk van Cane Creek. Of anders minstens een flexibele carbon zadelpen.

Begrenzing blijft een dingetje

Nog iets wat opvalt: omdat je op de Nyvon minder snel buiten adem raakt, kun je je beter focussen op het sturen en manoeuvreren. Dat merk je niet alleen op losse zandpaden, maar vooral ook op smalle, bochtige bospaadjes. En eerlijk is eerlijk: zelfs zónder motortje zou de Nyvon al een veelzijdige gravelbike zijn. Je kunt er zonder problemen het mountainbikeparkoers mee op – niet die strak aangeharkte moderne flowtrails, maar de klassieke, rechttoe rechtaan routes. De zithouding, geometrie en banden zijn duidelijk afgestemd op controle en comfort. Alles werkt mee.

Toch is niet alles hosanna. Niet vanwege de fiets zelf, maar door de Nederlandse wetgeving. Die schrijft voor dat trapondersteuning stopt bij 25 kilometer per uur. In technisch of heuvelachtig terrein is dat geen probleem. Maar op vlakke wegen zit je al snel boven die grens. Wie solo rijdt, merkt daar weinig van – je bepaalt je eigen tempo. Maar rijd je in een groepje, dan ligt de snelheid al gauw tegen de dertig of meer. En als je conditie niet top is, word je zonder motorkracht al snel gelost.

Dat is wrang, want juist die fietsers die voor een e-bike als de Nyvon kiezen, doen dat om bij hun vaste groepje te kunnen blijven. En toch lukt dat dan nét niet. Tenzij je de verleiding niet kunt weerstaan en kiest voor illegale aanpassingen om de snelheidslimiet op te rekken. Maar dát kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn van de wetgever. Je vraagt je soms af: hebben de mensen die deze regels maken eigenlijk ooit zelf op een race- of gravelfiets gereden?

Actieradius

“Hoe ver kom je op één acculading?” Die vraag krijg ik vaak als ik onderweg ben met een e-bike. Het eerlijke antwoord? Dat is lastig te zeggen. Er spelen simpelweg te veel factoren mee: het ondersteuningsniveau dat je kiest, je lichaamsgewicht, het aantal hoogtemeters, de ondergrond, wind en temperatuur, en of je alleen rijdt of in een groepje. Op een gevarieerde route met asfalt, grind, zand, bospaadjes en af en toe een klim reed ik de accu van de Nyvon in de sprintstand een keer helemaal leeg. Resultaat: 79 kilometer.

Ik weet het; daar heb je als lezer misschien niet zo veel aan. Maar ik zeg het nogmaals: door de vele variabelen is een exacte actieradius moeilijk te voorspellen. Wat wél vaststaat: de accu is relatief klein en de motor behoorlijk krachtig. Een tip om zoveel mogelijk kilometers uit je rit te halen: gebruik vooral de eco-stand, kruip waar mogelijk in de beugels om je luchtweerstand te verminderen en laat je niet verleiden tot energieverslindende tussensprintjes.

Conclusie

Voor veel wielerliefhebbers zou de Conway Nyvon wel eens een openbaring kunnen zijn. Zeker voor wie merkt dat kracht en uithoudingsvermogen niet meer zo vanzelfsprekend zijn, biedt deze elektrische gravelbike uitkomst. Je fietst makkelijker, sneller, langer én met meer vertrouwen. Waar je op een ongemotoriseerde gravelbike misschien zou moeten lossen, blijf je nu moeiteloos in het wiel – althans, tot de wettelijk begrensde 25 kilometer per uur. Boven die snelheid moet je het weer helemaal zelf doen. Vooral in heuvelachtig of technisch terrein komt de trapondersteuning goed tot zijn recht. Op vlakke, rechte gravelpaden of glad asfalt merk je dat de motor al snel de hulp uitschakelt. En dat gebeurt soms nét op het moment dat je lekker op gang bent. Dan voelt het even alsof de software je enthousiasme niet helemaal deelt.

“Conway heeft met de Nyvon 9.0 een uitstekende fiets neergezet. Alles klopt: de trapondersteuning is goed afgestemd, de afmontage is degelijk en de geometrie wekt vertrouwen.”

Conway heeft met de Nyvon een uitstekende fiets neergezet – zeker in de geteste instapvariant, de Nyvon 9.0. Alles klopt: de trapondersteuning is goed afgestemd, de afmontage is degelijk en de geometrie wekt vertrouwen. En voor wat je krijgt is de prijs redelijk scherp. Ik scheef het hierboven al eerder, maar ik herhaal het graag nog even: fietsen op de Conway Nyvon is een feestje. Dat wil zeggen, als je aan dit soort feestjes toe bent. Ben je jong, fit en vol energie, dan heb je de hulp van de SX-motor uiteraard niet nodig. Maar voor wie het allemaal niet meer zo vanzelf gaat – om welke reden dan ook – is deze e-gravelbike een ticket tot herwonnen vrijheid en fietsplezier.