Test | Schwalbe G-One R Pro en RS Pro 50 mm: Waarom smal als breder sneller is?

Tekst: Remco van den Heuvel // Foto’s: Arjan Kruik

Doe ’s gek: probeer bredere rubbers…

Alhoewel ik regelmatig nieuwe gravelbanden kan uitproberen voor deze website en sommige daarvan serieus goed zijn, kom ik voor m’n eigen gravelbike toch iedere keer weer op dezelfde banden: de Schwalbe G-One RS in een breedte van veertig millimeter. Voor mij en voor de omgeving waar ik doorgaand rij vind ik dat de fijnste gravelbanden. Veel profiel zit er niet op, maar dat is op de West-Brabantse zand- en bospaden ook niet nodig. Daarbij: de minimalistische dakpanstructuur biedt veel meer grip dan je zou verwachten. Daar staat bovendien tegenover dat ze snel zijn. Bloedsnel. Als ik met mijn gravelbike aansluit bij m’n fietsmaatjes op hun racefietsen, hoef ik met deze banden zeker geen anonieme rol achter in ons pelotonnetje te spelen. Integendeel, ik kan gewoon voorin meedraaien.

Je kan je voorstellen dat ik enigszins terughouden ben, als ik van Velozine een paar carbon testwielen toegeschoven krijg van het Nederlandse merk Ere Research. Niet vanwege die gravelwielen – alhoewel die ook niet bepaald doorsnee zijn – maar vanwege de banden die erbij komen: Schwalbe’s van vijftig millimeter breed! De achterband is gelukkig m’n geliefde G-One RS, maar rond het voorwiel is een G-One R gelegd. En die heeft stevige noppen. Daar gaat m’n snelheid… Waarom dat uiteindelijk in de praktijk totaal anders uitpakt – ik ben namelijk niet langzamer, maar juist sneller – leg ik je hieronder uit.

Breder is langzamer, toch? Toch niet…

Het was me eerlijk gezegd even ontschoten dat Schwalbe afgelopen winter z’n gravelbanden grondig onder handen heeft genomen. Maar dat is dus absoluut het geval. Niet dat je dat er direct aan afziet, want de meeste profielen zijn ongewijzigd. Zo ook die van de G-One R Pro en G-One RS Pro. Maar bij banden gaat het net zo goed om wat je ziet als om wat je niét ziet. En dat is bij de nieuwe G-One Pro-modellen best veel. Zo beschermt het nieuwe Pro-karkas volgens Schwalbe beter tegen lekrijden dan het oude Race-karkas. Dat heeft de Duitse bandenfabrikant niet alleen gerealiseerd door de verschillende karkaslagen meer te laten overlappen, maar ook door de speciale lekbeschermingslaag – door Schwalbe V-Guard genoemd – breder te maken. Dat maakt de nieuwe banden iets zwaarder, maar volgens Schwalbe zijn de roleigenschappen met het nieuwe karkas juist verbeterd.

Daarnaast is de rubbermix vernieuwd. Bij de G-One R en RS Pro wordt het zogenaamde Addix Race-rubber toegepast, dat bestaat uit twee hardheden. De hardere compound bovenop het loopvlak waarborgt slijtvastheid en een lage mogelijk rolweerstand, het iets zachtere rubber op de schouders zorgt voor grip. Dat op zich geen nieuws; vrijwel elke op prestaties gerichte offroad-band is zo samengesteld. Schwalbe claimt echter dat de vernieuwde rubberreceptuur de rolweerstand tot tien procent verlaagd, terwijl er op slijtvastheid niets wordt ingeleverd.

Vijftienhonderd kilometer verder…

M’n ritten met de brede gravelbanden van Schwalbe blijken een behoorlijke een openbaring. Wat gebeurt er? Met de nieuwe G-One R Pro en G-One RS Pro in een breedte van vijftig millimeter ben ik snéller dan met de oude G-One RS in veertig millimeter! Terwijl ik met die oude G-One RS’en toch niet bepaald langzaam ben, tijd ik met de nieuwe G-One R en G-One RS meerdere PR’s.

Dat is op twee manieren verrassend. Allereerst vanwege het profiel van de voorband. Mijn eigen set-up bestaat zoals gezegd uit twee G-One RS’en. Oftewel: banden met nauwelijks profiel. Terwijl de nieuwe G-One R Pro die in deze test rond m’n voorwiel ligt juist een behoorlijk geprononceerd profiel heeft. De centrale noppen zijn zo’n twee millimeter hoog, de zijnoppen komen zelfs op drie millimeter. In mijn beleving kan een band met noppenprofiel niet sneller zijn dan een semi-slick. En toch lijkt dat zo te zijn.

En dan is er de breedte. Ja, ik ben me er al een tijdje van bewust dat bredere banden sneller kunnen zijn. Op mijn mountainbike heb ik immers ook de transitie meegemaakt van 2.1 naar 2.25 en recentelijk van 2.25 naar 2.35 en zelf 2.4 inch. Maar als het gaat om gravelbanden, die uiteindelijk moeten presteren op een mix van onverharde én verharde stroken, leek zo’n veertig millimeter wel het optimum. En ook dát blijkt dus niet zo te zijn, getuige mijn hogere gemiddelde snelheid met de G-One R Pro en G-One RS Pro in vijftig millimeter.

Is het de breedte? Of de nieuwe compound?

Natuurlijk kun je je afvragen of de snelheidswinst die ik boek puur aan de grotere breedte ligt. Niet geheel, denk ik: de verbeteringen die Schwalbe bij de nieuwe G-One Pro-modellen heeft doorgevoerd in het karkas en de rubbermix spelen ongetwijfeld ook een niet te onderschatten rol. Schwalbe geeft dat zelf expliciet aan en ook de test die collega Jeroen over de G-One RX Pro schreef wijst duidelijk in die richting. In dat opzicht is het jammer, dat ik niet óók de veertig millimeter uitvoeringen van de G-One R Pro en G-One RS Pro heb geprobeerd. Maar goed, dat is achteraf kijken.

Maar hoe dan ook: beide bovenstaande observaties brengen potentieel grote voordelen. Allereerst de verrassende snelheid van de G-One R Pro die ik in deze test als voorband gebruik. Als deze – voor een gravelband – stevig geprofileerde band minstens zo snel lijkt te rollen als de minimalistisch geprofileerde (oude) G-One RS, dan zou ik niet weten waarom ik nog langer met een G-One RS aan de voorkant zou rijden. Want hoe je het ook wendt of keert: de noppen van de G-One R brengen meer grip en controle. En wat mij betreft dus ook meer rijplezier.

Min of meer hetzelfde geldt voor de breedte. Als vijftig millimeter in mijn geval sneller is dan veertig, waarom zou je dan nog met smalle gravelbanden rijden? Immers, met de extra breedte komen een hoop additionele voordelen. Zoals meer comfort, meer controle en meer grip. Oké, bredere banden zijn zwaarder. Een G-One RS Pro in veertig millimeter komt op 475 gram, de vijftig millimeter brede testband doet 605 gram. Maar als dat meergewicht geen nadelige effecten lijkt te hebben op de routes die ik doorgaans rijd, waarom zou ik daar dan een probleem van maken?

Het enige nadeel dat ik kan bedenken is de grotere dynamiek waarover m’n oude lichtere en smallere G-Ones beschikken. Over beter: de ervaren dynamiek. De geteste, nieuwe G-One Pro’s lijken vanwege hun grotere breedte en massa en de geringere luchtdruk waarmee je ze rijdt minder direct aan te voelen. Oftewel: minder snel. Maar ik vermoed dat niet meer dan dat is: een gevoel. Immers: m’n gps laat zien dat ik sneller ben.

Praktisch

Tubeless omleggen gaat probleemloos. De banden glijden soepel en strak rond de velgen, in dit geval de carbon exemplaren van de Ere Tenaci GT25’s die ik gelijktijdig met de banden heb getest. Een goede vloerpomp volstaat, waarbij het vanwege het grote luchtvolume van de banden wel zinvol is om een speciale pomp voor mountainbikebanden te gebruiken. Die stoot per slag namelijk meer lucht in de band, waardoor deze sneller en makkelijker plopt. Eenmaal gemonteerd valt de G-One R iets smaller dan 50 millimeter en de G-One RS juist iets breder.

In het bos en op gravelroutes rij ik de banden met een luchtdruk van zo’n 1,3 bar. Bij ritten die vooral over asfalt gaat gaat de druk omhoog tot 1,8 bar. Gedurende de ruim 1.500 testkilometers heb ik geen enkele keer lek gereden. Ligt dat aan het verbeterde karkas? Of aan de effectiviteit van het anti-leksap? Of heb ik gewoon geluk gehad? Ik neig naar de eerste verklaring; met de oude G-One RS’en reed ik namelijk wel zo nu en dan lek. Soms manifesteerde zo’n lek zich door plotseling drukverlies. En soms alleen maar door resten van vloeibare latex op het profiel. Hoe dan ook, beide situaties hebben zich met de nieuwe G-Ones niet voorgedaan.

Conclusie

We leven in een mooie tijd. Tenminste, voor gravelbikers. De concurrentie dwingt fabrikanten tot innovatie en daar kunnen wij als consumenten ons voordeel mee doen. Ik vind m’n eigen Checkpoint SL, die ik voor deze test gebruikt heb, daarvan een sprekend voorbeeld. Het comfort van die carbon Trek staat op een zeer hoog niveau, maar zonder in te leveren op de snelheid en dynamiek.

Dat is ook de crux van deze bandentest. Met de vijftig millimeter brede G-One Pro-modellen van Schwalbe hoef je geen compromissen meer aan te gaan, je kunt het allemaal tegelijkertijd hebben: snelheid, comfort, controle, grip. Alleen op het vlak van dynamiek blijven deze banden wat achter bij hun smallere pendanten. Alhoewel dat hoogstwaarschijnlijk meer een gevoel is dan een feit. Immers: de klok liegt niet en met de vijftig millimeters onder m’n Checkpoint ben ik sneller.

Lang verhaal kort: ik ga niet meer terug naar smallere banden.