Europees Kampioenschap Singlespeed 2018, Arnhem – Deel 1

Introductie, deelnemers en raceverslag!

Dertien jaar nadat het Europees Kampioenschap Singlespeed mountainbiken een niche-race was binnen de Bergrace in Arnhem, wist Jeroen van Roekel van het Mountainbikemuseum het evenement wéér naar Arnhem te halen. Meer dan 200 deelnemers uit de hele wereld (…) waren het pinksterweekend daar om te fietsen en te feesten. Lars was er ook bij en had hiervoor zelfs een nieuwe singlespeed laten bouwen! In twee artikelen toont hij je hoe het er aan toe ging.

+200 deelnemers vanuit de hele wereld…

…meekomers niet eens meegerekend. Maar wat voor mensen zijn dat nou? Mensen die het superleuk vinden om samen met anderen rond te fietsen op mountainbikes zonder versnellingen. Mensen die van een feestje houden. Mensen die zichzelf niet té serieus nemen. Mensen die open staan voor contact met anderen. En opvallend veel mensen die in hun leven, om welke reden dan ook, af durven te wijken van “wat hoort” of “wat normaal is”. Qua leeftijd, geslacht en achtergrond is deze meute zéér divers. In onderstaande video maak je kennis met enkelen van hen…

De ‘race’

Het kamperen en feesten gebeurde op Sportcentrum Papendal. De wedstrijdlocatie was tot het laatste moment geheim, maar bleek potvedrie grotendeels het klassieke parcours van Bergrace Oosterbeek (op landgoed Mariëndaal) te zijn! Geen lullig rondje als je niet kunt schakelen… en een valkuil waar veel buitenlanders intrapten. Die hadden thuis in de schuur namelijk hun overbrengingsverhouding geoptimaliseerd voor “Nederland = vlak”…

De wedstrijd, met de klassieke Le Mans start, is het vaste hoogtepunt tijdens dit soort evenementen. Om meerdere redenen. Want uiteraard wordt er hard geknokt om de winst, onderschat niet hoé hard sommige mensen kunnen rijden op een fiets met bijna continu de verkeerde versnelling.


Een Vlaamse winnares, een Nederlandse winnaar.

Bijzonder is wel dat bij het singlespeeden, behalve de winnaar, iedereen ‘2e’ wordt! Het merendeel van de deelnemers geeft namelijk geen donder om het wedstrijdelement. Nee, lekker rijden en niet omkomen van de dorst, dáár is het om te doen. Al dan niet uitzinnig verkleed… Ook al zoiets bijzonders. Ik ben echter niet zo van de verkleedpartijtjes en wil vooral lekker raggen. Wat goed uitkwam, want waar dit soort wedstrijden meestal met een uurtje wel klaar zijn, spoorde wedstrijdleider Jeroen het veld aan om gewoon lekker door te blijven gaan tot je omvalt. Met wel als complicerende factor een verplichte bierstop ná elke ronde… Daarom deed ik dit keer niet alleen mijn best om hard en ver te fietsen, maar ook op het gebied van de dorstbestrijding… Hoe dát uitpakte, zie je hier:

Binnenkort nog twee video’s van het EKSS 2018. Het gaat dan over het materieel en de gekte…

Tekst, video’s, foto’s: Lars Vogelenzang

Geplaatst in Specials en getagd met , , , , .
Subscribe
Notify of
guest
0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments