Test | Trek Domane+ LT 2021 als gravelbike: Altijd goede benen!

Offroad-geschikte endurance-racer

De Domane is sinds jaar en dag Treks ‘endurance-racer’. Zeg maar dé fiets voor klassiekers als Parijs-Roubaix of de Ronde van Vlaanderen. Om op de kasseien comfort te realiseren is het frame van de Domane geschikt voor banden tot 38 mm. Maar er is meer: het frame is voor en achter uitgerust met het zogenaamde IsoSpeed-systeem, waarbij de zitbuis en de vorkbuis in lengterichting gecontroleerd kunnen doorbuigen. Hierdoor worden oneffenheden in de ondergrond opgevangen. Uiteraard niet in de mate waarin het onderstel van een dubbelgeveerde mountainbike dat doet, maar desondanks is mijn ervaring dat IsoSpeed beslist een positieve bijdrage aan het comfort levert.

"Die combinatie van dikke banden en IsoSpeed maakt de Domane – ondanks dat Trek met de Checkpoint ook een gespecialiseerde gravelbike in z’n programma heeft – ook een geschikte fiets voor off-road avonturen."

Die combinatie van dikke banden en IsoSpeed maakt de Domane – ondanks dat Trek met de Checkpoint ook een gespecialiseerde gravelbike in z’n programma heeft – ook een geschikte fiets voor off-road avonturen. Een set noppenbandjes eronder en gravelen maar. En datzelfde geldt ook voor de Domane+ LT, Treks geëlektrificeerde Domane. Geëlektrificeerde Domane? Jazeker, ook de racefiets is inmiddels ten prooi gevallen aan de elektrificeringsdrift van de fietsindustrie. Je kan het de product-managers niet eens kwalijk nemen. Want als het elektrisch is, dan wordt het verkocht. Maar héb je er wat aan? Na deelname aan het evenement Gravel Innsbruck en voorafgaand daaraan een paar dagen toeren door de omgeving van Innsbruck op een Domane+ LT denk ik van wel. Ik zal uitleggen waarom. Maar eerst even een stukje techniek…

Lichtgewicht trapondersteuning

Een elektrisch windje in de rug is lekker, maar niet als dat betekent dat de fiets daardoor loodzwaar wordt. De Domane+ LT is en blijft immers een racefiets voor lange ritten over slechte wegen en die mag niet teveel wegen en Trek maakt daarom gebruik van het aandrijfsysteem van het Duitse bedrijf Fazua. Zij bieden namelijk een uitneembare ‘drivepack’ waarbij motor en accu één geheel vormen. Het hele spul is zó netjes in de schuine buis verwerkt, dat je pas bij de tweede keer kijken ziet dat er iets vreemds aan deze Trek Domane+ LT. Maar terwijl de fiets je optisch wellicht voor de gek kan houden, laat de weegschaal zich niet foppen: net iets meer dan vierenhalve kilo voegen accu, motor en overbrenging aan de fiets toe. Klinkt als veel, maar bedenk dat de op gewone e-bikes en e-mtb’s veelgebruikte systemen van Bosch en Shimano minimaal anderhalf keer meer wegen.

Bewust minder

Het Fazua-systeem is niet alleen lichter als in ‘minder zwaar’, maar ook lichter in de zin van ‘minder koppel’ (55 Nm) en ‘minder accucapaciteit’ (250 Wh). Ter vergelijking: een moderne e-mountainbike met Bosch CX-aandrijflijn beschikt over een maximaal draaimoment van 85 Nm en een accucapaciteit van 626 Wh. De Flyon-motor die je op sommige Haibikes vindt, levert zelfs 120 Nm! Daarmee trek je bij wijze van spreken de klinkers uit de stoep. Maar goed, op zoveel koppel zit je op een geëlektrificeerde gravelfiets toch niet te wachten. Je hebt immers geen dikke noppenbanden die met veel geweld over keien, wortels en steile paden gesleurd moet worden. En een kleinere accu is in de meeste gevallen ook geen bezwaar. Een e-gravelfiets rolt veel lichter dan een e-mountainbike. En omdat de zitpositie ook veel aerodynamischer is, gebruikt een e-gravelaar veel minder stroom.

Tiptoets en lampjes

Met de in de bovenbuis geïntegreerde Fazua fX-tiptoetsdisplay is de mate van trapondersteuning in te stellen. De groene lampjes staan voor de Breeze-stand, waarbij al bij een geringe pedaaldruk 100 Watt ondersteuning geleverd wordt. Blauwe lampjes geven aan dat de River-modus is ingeschakeld. Hierbij is de geleverde ondersteuning afhankelijk van de druk die je op de pedalen uitoefent. Hoe harder je trapt, hoe meer ondersteuning je krijgt, tot maximaal 210 watt. Rode lichtjes, tot slot, staan voor de Rocket-stand, waarbij al bij een relatief geringe inspanning de maximale 250 Watt ondersteuning gegeven wordt. Dezelfde lampjes geven ook de acculading weer. Hoe minder lampjes branden, hoe leger de accu.

Gravel Innsbruck

Afgelopen nazomer heb ik Gravel Innsbruck gereden, een toertocht over asfalt, gravel en zelfs singletrack, met 80 kilometers en ruim 2000 hoogtemeters. Bij snelheden boven de 25 km/u schakelt de ondersteuning uit. Dankzij een vrijloop in de trapas rijdt de Trek Domane+ LT dan als een gewone gravelbike, zónder extra trapweerstand of storende bijgeluiden. Ik heb de proef niet op de som genomen, maar volgens mij zou ik met mijn ogen dicht het verschil tussen deze Domane+ LT (met uitgeschakelde motor) en een gewone Domane niet kunnen voelen. Misschien ook wel, maar ik wil maar zeggen dat deze e-bike gewoonweg erg lekker rijdt. Met als toegevoegde waarde de trapondersteuning bij het klimmen. Want gaat de weg omhoog en zakt de snelheid onder 25 km/u, dan komt er ineens traphulp uit het vooronder. Zonder deze ondersteuning zou ik mijn fitte fietsmaten in de klimsecties binnen een paar minuten kwijt zijn. Zodra ik de ondersteuning uitzet, schiet mijn hartslag namelijk de hoogte in en moet ik lossen. Maar met de ondersteuning van de Fazua-aandrijfeenheid kan ik gewoon bij hen in het wiel blijven. De motor maakt goed, wat mijn benen tekort komen.

Goede benen; begrensd door cassette

Zoals gezegd biedt het Fazua systeem verschillende ondersteuningsopties. Wil je fietsen zonder het gevoel te hebben dat je ondersteund wordt (Klinkt gek, ik weet het, maar toch is het zo), dan is de Breeze-stand subliem. In tegenstelling tot veel andere e-bikes komt de ondersteuning er niet in als een plotselinge stormwind, maar zacht als een zomerbriesje, alsof ik gewoon hele goede benen heb. Knap gedaan. Maar ook de variabele River-modus is fijn. Rijd je rustig, dan is de ondersteuning gematigd, oefen je veel druk op de pedalen uit, dan krijg je meer traphulp. Zo past de mate van ondersteuning zich aan het terrein aan.

Ideaal? In principe wel. Echter, aangezien het lichtste verzet van de Shimano Ultegra 2x11-transmissie 1 op 1 is (34 tandjes voor en 34 tandjes achter), kom ik in de steilste secties met de ondersteuning in de River-modus tóch in de problemen. Vooral de eindeloos lange singletrack onder de Europabrug omhoog, met 200 hoogtemeters en stijgingspercentages tot 24%, blijkt ondanks de trapondersteuning een hele klus. Het zware klimverzet dwingt tot een (te) lage trapfrequentie, waardoor de motor onvoldoende ondersteuning levert. De krachtige Rocket-stand brengt het aantal pedaalomwentelingen per minuut weer omhoog en levert dan wel voldoende traphulp. Maar trekt tegelijkertijd de accu natuurlijk veel sneller leeg. En dat is nou net niet de bedoeling; voor een maximale actieradius moet je met elektrische trapondersteuning omgaan zoals je dat ook met je eigen kracht doet: spaarzaam en met beleid. Bovendien verliest de 38 mm-achterband – ondanks z’n noppenprofiel en relatief lage druk – in de krachtigste ondersteuningsstand regelmatig grip.

"In dit soort terrein zou een gespecialiseerde Shimano GRX-gravelgroep met aan de achterkant een 11-42t-cassette veel geschikter zijn. Natuurlijk, Trek heeft de Domane+ LT primair als wegfiets ontwikkeld en dan is Shimano Ultegra een voor de hand liggende keuze."

In dit soort terrein zou een gespecialiseerde Shimano GRX-gravelgroep met aan de achterkant een 11-42t-cassette veel geschikter zijn. Natuurlijk, Trek heeft de Domane+ LT primair als wegfiets ontwikkeld en dan is Shimano Ultegra een voor de hand liggende keuze. Maar ik plaats daarbij toch een kanttekening. Immers, je gaat elektrisch rijden omdat ‘normaal’ fietsen te zwaar is. En dan heb je eerder behoefte aan lichtere versnellingen dan aan zware. Oók als je een elektromotor onderin het frame hebt liggen.

Nog maar één lampje

Als ik na 70 kilometer en 1.500 hoogtemeters Innbruck weer inrol, licht op de display nog maar één lampje op. Nog even de Inn oversteken voor de afsluitende extra lus van 10 kilometer en 500 hoogtemeters over de legendarische Highway to Höll, met een stijgingspercentage van 28%? Ga ik niet meer redden. Maar gelukkig voor mij heeft de lange Europabrugklim ook mijn fietsmakker genekt. Grappig genoeg om dezelfde reden: een te zwaar klimverzet. Zonder gêne laten we ons daarom in de pits in de comfortabele tuinstoelen zakken en proosten we met een ijskoude radler op een geslaagde dag. Die gemiste extra lus? Die doen we volgende jaar wel. Maar dan met de juiste versnellingen paraat.

Conclusie

Ik kan de poging van Trek om in samenwerking met Fazua een endurance-racer als de Domane met trapondersteuning op de weg te zetten niet anders kwalificeren dan als geslaagd, zowel qua rijcomfort als voor wat betreft de trapondersteuning. En met andere banden is deze Trek Domane+ LT ook als gravelfiets zeer goed bruikbaar. Echter, met de kanttekening dat het relatief zware klimverzet het inzetbereik en de actieradius beperkt. Als ik er op uit trek met een elektrische fiets, of dat nu een e-mtb of een e-gravelracer is, wil ik zeker weten dat ik mét ondersteuning kan thuiskomen. Bij de Trek Domane+ LT met de standaard 2x11 Ultegra-transmissie vraagt dat om relatief gematigde klimambities en een goede (route)planning.