Stamp Lace
De nieuwe schoenenlijn van Crankbrothers is opgedeeld in 3 groepen: Mallet, Malle-E en Stamp. De Mallet voor alledaags gebruik met klikpedalen en de Mallet-E meer specifiek voor endurogebruik, eveneens met kliksysteem. De Stamp tot slot, is geschikt voor platformpedalen. Elk van deze schoentypen is verkrijgbaar met 3 verschillende sluitsystemen. Zo is er een boa-versie, een speedlace-versie en normaal geveterde versie, Lace genaamd. In totaal zijn er dus 9 modellen. Ik probeerde de Stamp Lace, met een dichte buitenzool geschikt voor flats, platformpedalen zonder klikmechanisme. Voor € 129,90 zijn ze verkrijgbaar in drie kleurstellingen: marineblauw met bruin, zwart met bruin en – de mijne – zwart met rode accenten.
Pasvorm
Schoenen kopen – al dan niet voor het fietsen – is in de eerste plaats een kwestie van smaak (… en pasvorm). Mooi of niet: daar begint het bij. Persoonlijk vind ik de Crankbrothers Stamp Lace goed smoelen. De voorkant van het bovenwerk is uit één stuk vervaardigd. De oogjes voor de veters gaan niet door het bovenwerk heen, maar zitten daaronder. Dit alles geeft de schoenen een moderne, naadloze en geïntegreerde look. Ook scheelt het ongetwijfeld het ophopen van vuil in de vetergaten. Mooi detail is de overlapping van het bovenwerk óver de stiknaad achterop de hiel. Ziet er goed uit en draagt bij aan de sterkte.
De Stamp Lace flatpedal-schoenen vallen relatief smal. Mijn maat 44,5-45 voeten zitten daardoor in de maat 45 nogal krap; de grote teen zou nét ietsje meer ruimte mogen hebben. Ideaal zou waarschijnlijk een 45,5 geweest zijn… maar die halve maat bestaat niet.
Ook bij het aantrekken van de schoen heb je al snel het idee… een sneaker aan te trekken. Een stevige comfortabele lip en dikke polstering rondom de enkel geven gelijk weg dat dit om een sportieve schoen gaat die goed moet aansluiten. De binnenzool geeft me voldoende support en de hiel wordt goed omsloten. Maar om er extra zeker van te zijn dat de hiel op z’n plaats blijft, heeft Crankbrothers siliconenbolletjes aangebracht.
Hier hebben we dan ook gelijk een eerste punt van de schoen waarbij ik een klein beetje bedenkingen heb. Nee, het is niet direct negatief, maar die bolletjes voel je wel als je dunne sokken aan hebt. En dunne sokken draag ik in deze schoenen eigenlijk het liefste. Dat komt grotendeels omdat ze voor mij een tikkie aan de krappe kan zitten. Bijkomend punt is dat door de krappe passing mijn voeten snel warm worden, ondanks redelijke ventilatie. Dit alles is natuurlijk persoonlijk en wat dit vooral zegt is dat het gewoonweg het slimste is om schoenen altijd vóór aanschaf goed te passen om er zeker van de te zijn dat de maat én pasvorm bij jouw voeten passen.
Match
Crankbrothers heeft de Stamp Lace flatpedal schoenen voorzien van een zool die ze Match Compount MC2 noemen. De benaming ‘Match’ komt voort uit het feit dat deze zolen gematcht, ofwel geoptimaliseerd zijn voor gebruik met de Stamp-pedalen van het merk. Dit betekent dat de groeven in het profiel van de zool overeenkomen op de positities van de pinnen op die pedalen. Voor de test van deze schoenen hadden we echter geen Stamp-pedalen voorhanden. In dit geval dus een no-match. Is dat erg? Nee, want Crankbrothers geeft zelf (uiteraard) ook aan dat je deze schoenen prima kunt gebruiken met andere pedalen, in mijn geval van Cube. Bovendien kun je je afvragen of je wel moet willen dat je schoenen op een specifieke plek worden gepositioneerd. Dat gaat gevoelsmatig precies in tegen het hele concept van platformpedalen, nietwaar?
Indrukken op pad
De zolen van de Stamps zijn niet heel stijf of dik. Zodoende kan ik bij langere tochten het midden van mijn Cube Slasher-pedalen – waar de as door het pedaal loopt – onder de voorvoet voelen. Vooral bij lange klimmen waarbij er flink gestampt moet worden en de druk zodoende hoog is. Naar beneden sta ik juist wat meer met mijn middenvoet op de pedalen, maar dan voel ik niets doordrukken, ondanks dat het dempend vermogen niet overhoudt.
Bij de grip van de zolen op de pedalen is het zoeken naar een compromis; je wil immers niet weggelijden van je pedalen en je stabiel en zeker voelen ten opzichte van je bike, terwijl je nog wel je voeten enigszins moet kunnen verplaatsen voor maximaal trapcomfort bijvoorbeeld. Enerzijds werkt het niet al te diepe profiel hier gunstig ten opzichte van de pinnen op de pedalen, want iets verdraaien op de pedalen terwijl ik er op druk, lukt me met de Stamp schoenen voldoende. Anderzijds lijkt de grip van de rubberen zool voldoende om met zekerheid op de pedalen te staan.
Daar staat tegenover dat ik bij het lopen over ietwat vochtige stenen in de Ardennen wat minder zeker vol overgave de berg opklauterde. Voor die situaties hadden de Stamps wel wat meer grip mogen hebben. Over de duurzaamheid kan ik nog niet veel zinnigs zeggen, maar de eerste indruk die het rubber geeft (letterlijk: nauwelijks zichtbare dus…), geeft vertrouwen.
Sommige schoenen van dit type hebben de neiging een zware, ijskoude spons te worden als het hard regent of je door een serieuze plas knalt. Dat valt met de Stamp Lace mee. In basis zijn ze al aardig licht (752 gram geclaimd voor maat 42). Het bovenwerk blijkt daarbij spatwaterbestendig. Zelfs half in een beek staand liepen m’n schoenen niet direct vol! Noch de binnenkant, noch het materiaal zelf. Alleen de hielkuip lijkt toch wat vocht op te zuigen, al was daar de volgende (zomer)dag niets meer van te merken. Alles bij elkaar scoort Crankbrothers hiermee wat mij betreft goed.
Conclusie
De eerste flatpedal-schoenen van Crankbrothers bekoren me in hoofdlijnen wel. De strakke en geïntegreerde look tonen aandacht voor detail – zoals de vetering en het opbergzakje – en algeheel hebben ze een hoge afwerkingskwaliteit. En ondanks dat de geteste Stamp Lace voor mijn brede voeten nog net wat breder zouden mogen zijn, heb ik deze Crankbrothers flatpedal-schoenen als toch behoorlijk comfortabel ervaren.
De relatief dunne zool dempt niet overmatig, wat je ook kunt interpreteren als “geeft veel gevoel met de fiets”; aan jou wat je belangrijker vindt. De grip op de pedalen is door het profiel en de rubbersamenstelling goed. Maar bij het lopen op ietwat natte stenen, komen ze voor mijn gevoel net wat te kort om er blindelings op de vertrouwen. En dat is dan ook het enige dat me weerhoudt ook van om ze zonder aarzelen aan te bevelen. Buiten dat punt vind ik deze eerste flatpedal-schoen van Crankbrothers, mede door doordachte details en de strakke looks, toch een interessante optie in een markt waar al een breed aanbod is.
Tekst: Mark ten Napel
Foto’s: Coen de Jongh & Mark ten Napel
Meer info: www.crankbrothers.com
