Afgelopen weekend was het 2 keer ‘prijs’: de eerste Topcompetitie van het jaar in Norg, maar ook een volgens velen hele leuke chrono bij onze zuiderburen: Olne-Spa-Olne. Helaas voor degenen die die kant op gingen, was last-minute besloten dat een ruime ronde rondom Olne ook wel mooi was, zodat men daar 2 rondjes van 35 km voor de kiezen kreeg in plaats van een helse tocht tot in Spa en terug.
Tjeerd
Ik kon vandaag kiezen: 2 uur naar het noorden voor 75 minuten crosscountry geweld of 2 uur naar het zuiden voor 70 kilometer Ardennen-fun. Ik koos voor het laatste.
Vroeg in de ochtend zat ik in de auto en onderweg checkte ik nog even snel de Weather pro app. Chips! -3 gaf de thermostaat aan, dat wordt kou lijden. Gelukkig kwam de zon bij aankomst al snel door de wolken. Ik meld mij in de ‘garage’ en schrijf me in. Trek het snelle pak aan en ik begeef me naar de start in Olne, waar ik mee doe aan een chrono. Wanneer het startschot klinkt wurmen we ons door het smalle straatje wat tussen de boerenvelden door loopt. Nog wat meters asfalt op en neer en dan een plotse links het bos in. We dalen via mooie paadjes door het bos, de fietst stuitert lekker alle kant op. Ik check of mijn bidons in de afdaling niet hebben besloten hun eigen weg te gaan. Tot mijn spijt moet ik concluderen dat ze me in de steek hebben gelaten. Normaal gesproken heb je er dan nog wel 1 maar nu waren ze er beiden vandoor zonder dat ik deze heb kunnen gebruiken. Hmm klein probleempje als je nog 60 kilometer volle bak wilt trappen. Ik besluit bij iedere verzorgingspost minimaal twee bekertjes per keer achter over te slaan. Jammer genoeg kost het mij veel tijd om bij te tanken en ik verlies iedere keer meters die ik daarna weer goed moet maken. Ik besluit dan maar om de balans een beetje meer naar een training dan naar een wedstrijd te verschuiven. Asfalt wisselt zich af met bospaden en afdalingen met klimmen. Als je van variatie houdt dan is dit een toppertje. Niet al té technisch maar wel dikke fun. Het weer werkt ook mee en na een paar uur finish ik na 2 rondjes van zo’n 35km. Op de finish babbel ik nog even na met mijn oude Iron Bike vrienden en begeef me richting huis. Op deze route loop ik ook tegen JeroenK aan. Een vriendelijke mede mountainbiker besloot dat hij aan 300meter vandaag wel genoeg zou hebben en stuurde hem het prikkeldraad in. Hopelijk zullen de striemen hem geen parten spelen. Uitgebabbeld spring ik snel in de auto en cross richting Utrecht.
Kiona
Ik geef de schuld aan de fiets…
Het kan namelijk toch niet zo zijn dat een beetje blijven toeren, 2 semi-intensieve trainingen en 1 extra wedstrijd na Assen zo’n verschil maken? Natuulijk zullen die wat geholpen hebben… Maar waar ik in Assen na 30-45 minuten echt moest afhaken, kon ik nu gewoon 1,5 uur lang met behoorlijk strakke rondetijden door blijven rijden! Dat moest toch een reden hebben?
De speeltuin in Norg maakt dit jaar deel uit van de Dynasys Topcompetitie die bestaat uit een 5-tal wedstrijden met UCI 1.2 status. Dat wil dus zeggen dat er UCI punten (top 10) te verdienen zijn en vorige week na Wageningen riep ik al dat ik daarvoor zou gaan. Nu dus nog waarmaken.
Ik heb al een redelijk aantal punten, dus opstellen op UCI klassement leverde voor mij een startpositie op op de eerste rij. Een goed begin…
Probleem met dit soort wedstrijden is helaas wel dat er altijd een sterk Nederlands deelnemersveld staat, vaak aangevuld met wat buitenlandse deelneemsters. Zo ook nu. Mijn doel was top 10, maar of ik dat zou redden in dit veld, met deze vorm en training…?
Gelukkig bewees ik eens te meer dat ik best een beetje kan starten, ik draaide ruim in de top tien de eerste bochten in en singletracks op. Al snel kon ik het hoge tempo van de kop echter niet meer volgen en kwam alleen te rijden. In de 2e ronde sloot een andere dame aan en we leken redelijk hetzelfde tempo te hebben. Langs het parcours hoorde ik iemand roepen dat we op plek 8 en 9 reden… Maar dat kon toch niet?
Na 2 rondjes samenrijden ontstond er langzaam een gaatje. In mijn voordeel, welteverstaan! Huh? Nou ja… Dan zelf maar doorrijden; de beentjes voelden goed en ik had echt lol op dit parcours met z’n flowende singletracks. Wie had gedacht dat juist Norg het ultieme fully-rondje zou zijn?
5 ronden later kwam ik dan als 8e elite dame over de streep. Nooit verwacht, dik tevreden, wat UCI puntjes rijker en een hoop plezier gehad… Ja, het moet wel aan de fiets hebben gelegen! ;-)
Foto’s: Ward Oud
Wat doen mensen toch zodat ze hun bidons verliezen? Ik ben in 18 jaar MTBen nog nooit een bidon verloren in een afdaling. En dat komt niet omdat ik als een slak omlaag fiets :)
Zonoskar, je bent een superieure bidonhouder! Zoveel is duidelijk.
Beter nog: wat doet Tjeerd, zodat ie continu zijn bidons verliest. Het is niet de eerste keer ;-) En het waren nog wel zulke mooie!
Diagnose was ter plekke al gesteld. Het behandelplan staat hieronder ;-)
IK heb er nu nog 2 van de 6 en dat na 2 wedstrijden. ;-) Hebben jullie nog wat nieuwe voor mij? Dan beloof ik dat ik de King bidonhouders zal monteren.
King rules supreme idd… Of de RVS versie van Blackburn; eveneens nooit wat verloren.
Ik zeg: groupbuy! Volgens mij kunnen we zo een dozijn uit de US of A laten komen…
King heeft geen witte :( Maar ik lees/zie uit bovenstaande dat ofwel de nieuwe shirts vorige week nog niet uit de envelop gehaald zijn, ofwel de knwu/uci-adder onder het gras ligt de teamshirts in de weg?
Witte bidonhouders zijn fout Shiv. And you know it…. Die horen, enkel bij hoge uitzondering, thuis op racefietsen.
Jersey: Yep. Als ’team’ hebben wij besloten ons niet als ’team’ in te schrijven voor ca 1200 euro per jaar… zonder dat we er ook maar iets wat in verhouding staat, voor terug zien… VelozineRacing jerseys zul je dus enkel zien bij de Master categorie (Tjeerd) en voor Bas en Kiona bij de Bergraces en andere niet-KNWU wedstrijden.
Cinelli Ram Bianca Bottlecage, erg fijne bidonhouder voor op de mtb . Ook in zwart verkrijgbaar Jeroen.
Wat is er mis met een Ti-kleurige bidonhouder op jouw verder toch ook behoorlijk Ti-kleurige fiets?
Dat vloekt! Is vast weer een andere grade, anders afgewerkt, blablabla.. Maarja, zo’n ding van het merk met de grote S is óók weer zo wat.
Inderdaad, maarja.. goed spul = goed spul, ongeacht het merk. Ik zweer bij schoenen van ‘S’ en hun zadels zijn ook zeer OK.
Zet je fiets eens naast iemand met King cages en oordeel of de kleur echt zoveel afwijkt. Het gaat bij King niet zozeer om de bling factor (OK, een beetje), maar omdat ze vrijwel onovertroffen zijn in gebruiksgemak, duurzaamheid en euh… bidons vasthouden.
@ Coen : waar kunnen we bestellen? Graag voor Arnhem als het kan.
De mannen met de het grote S logo maken anders ook een hele goeie bidonhouder. Nog geen enkele bidon verloren…
@Coen, dat zou kunnen, maar die zijn vast en zeker niet zo goed en mooi groen als de bidons die hij had…;-) Komt goed hoor Tjeerd, je krijgt wel een paar nieuwe bidons van mij…:-) Waneer zien we elkaar weer? Houffalize? Of kom je toevallig nog op de sportschool?
@Coen. Misschien moet ik de volgende keer eerst alle reacties goed lezen, dan weet ik dat je het niet over de bidons, maar over de houders hebt…:-)
Lijkt mij dat er nu toch een op marketing gerichte bidonhouder leverancier contact opneemt met Tjeerd en hem voorziet van de juiste bidonhouders..
Geweldig, Kiona geeft haar fiets de schuld als ze echt hard gaat!