Vers uit de verpakking: Rocky Mountain Altitude 799 MSL

Rocky Mountain is één van de gevestigde merken in onze sport, een bedrijf dat sedert 1981 de voorkeur lijkt te hebben voor een subtiele evolutie in plaats van revolutie. De quasi cult status -onder andere bij onze duitstalige buren- maakt dat Rocky Mountain het kan hebben van een snelle peepshow op de beurs en een paar feelgood videos in het Pacifisch regenwoud, zonder innovatie van de daken te hoeven schreeuwen.

Genoemde Canadezen zijn eveneens bekend om hun recyclen van productnamen. Zo ook de Altitude. Ooit begonnen als stalen hardtail is het model uitgegroeid, of eigenlijk mee blijven groeien, om de ultieme allrounder te blijven. Nu is ‘allround’ een extreem rekbaar bergrip, maar als we de hype moeten geloven is ‘enduro’ eigenlijk de rijstijl die we als jochies aanleerden en nu het meeste prefereren. Geheel daarmee in lijn presenteerde Rocky Mountain dan op afgelopen Eurobike de nieuwste Altitude als een 150 mm full-carbon, full-suspension. Met 650b wielen. Pardon? De Altitude is de eerste 650b-er die Rocky Mountain produceert, qua veerweg en wielmaat tussen de 26er Slayer en 29er Instinct in vallend. Velozine voelde de vernieuwing, ehm, evolutie vervolgens aan de tand tijdens ons tweede opbouwproject van dit jaar.

Opbouwen
Een korte week voor een geplande reis naar het Frans-Zwitserse grensgebied (u kent het: iets met pas, poort en zon) arriveert het frame: een 19″ 799 MSL. Dit is het Altitude frame waarmee het 790 MSL topmodel fiets geleverd wordt en ook hier zien we de details waarmee de rest van de lijn Rocky Mountain(bikes) is voorzien: interne kabelgeleiding, Igus conische glijlagers in de scharnierpunten van de achtervering, een 12×142 mm steekas en tapered balhoofdbuis. Voor een ‘fiets van dit type’, of je nou de klassificatie all mountain, enduro of gewoon ‘lomp’ gebruikt, zijn ISCG05 nokken en kabelgeleiding voor de verplichte dropper zadelpen niet weg te denken. Afgevinkt! Als enige uit de reeks heeft dit frame ook een carbon liggende achtervork. Opmerkelijk verschil met het oudere en in meerdere opzichten kleinere broertje, de Element, is wel dat de wentelaar geen composietproduct maar een aluminium smeedstuk is. Er is ook méér staal aanwezig in het bevestingsmateriaal van de draaipunten – alles bij elkaar lijkt dat er dus meer nadruk op duurzaamheid dan gewicht is gelegd tijdens het ontwerp van de Altitude.

Waar het compleet, af-fabriek, afgemonteerde 790 MSL topmodel bij zijn componentkeuze uitgaat van een ware allrounder, nam betweterigheid het over en is hier gekozen voor een ‘wedstrijdgerichte’ afbouw met stevigere (en zwaardere) wielen, grovere banden, een breder stuur en een langere vork. Geheel toevallig kwam Rocky Mountain tot dezelfde ingeving en lanceerde de week dat de zaag in de stuurbuis ging de Rally Edition. Een Altitude meer gericht op… enduro wedstrijden. Want ja, enduro’s zijn in veel opzichten het rally rijden van de mountainbikesport.

Chiptuning
De grote troef tussen alle details zijn de Ride9 ‘chips’: een verstelbare, concentrische ophanging van de achterdemper waarmee gekozen kan worden uit negen verschillende posities. De balhoofdhoek is zodoende van 66,7 tot 68,3 graden in te stellen. Progressiviteit van de veerkromme en de hoogte van de trapas variëren vervolgens mee. Niet geheel onlogisch is de vering het progressiefst als de hoeken het flauwst en het trapas op haar laagste punt zijn. Ergens tussen deze ‘downhill’ modus en steilste, hoogste afstelling moet voor iedere rijstijl en rijdersgewicht de juiste balans zitten tussen aanvallende klimpotentie en reserve bergaf.

De gekozen Fox F34 CTD Trail Adjust vork doet de Altitude ietsje hoog op haar poten staan: de veerweg is net als bij de Rally Edition op 160 mm gehouden in plaats van de 150 mm van de rest van de Altitude lijn. In de middelste, neutrale Ride9 stand komt dit op een bracket verhoging neer van 5 mm, ondanks de 27,5″ wielen! Rocky Mountain staat lang bekend om haar lage trapassen en dit getal lijkt ietsje uit de toon te vallen, maar schijn bedriegt. Vergelijk het met een Element MSL: 30 mm meer veerweg levert een 30 mm hoger trapas op. Bovendien is die grondspeling welkom wanneer je over een tapijt van grote keien en wortelpartijen surft zoals tijdens de twee testweken het geval was. Toch jeukt het om te kijken hoe veel extra stabiliteit er te winnen is me de twee flauwere Ride9 instellingen…

Fox Float CTD demper met Ride9 in neutrale stand

De Fox vork zelf functioneert overigens subliem en is een waardige partner voor het Altitude frame. Van de gebrekkige compressiedemping waar 2013 modellen wel eens last van hadden is totaal geen sprake. De overgang tussen compressie en rebound is zelfs op de snelste rammelpassages schijnbaar naadloos. Dit alles in de D (for downhill) stand. In T(rail) of C(limb) stand neemt de compressiedemping flink toe maar hier is tijdens de eerste testweken in de Haute Savoie weinig tot geen gebruik van gemaakt. Achteraan doet een Fox Float CTD Remote demper dienst. Deze volgt de voorkant feilloos, geholpen door een bijzonder actieve vering die niet verhardt bij het remmen. De remote CTD hendel -die af fabriek wel op complete fietsen wordt gemonteerd- bleef in de voorraadkast om een wirwar op het stuur te voorkomen. Tijdens de ritten tot nu toe werd de hendel niet gemist, maar tijdens een wedstrijd zou het geen overbodige luxe zijn om makkelijk bij de T stand kunnen in dat ene steile klimmetje dat met hartslag 190 opgesprint wordt. De kabelgeleiding voor de CTD Remote, mocht die er komen, loopt eveneens binnen door de bovenbuis. In alle eerlijkheid was een gewone CTD demper fijner geweest: de remote levert weer een hendel op het stuur. Ooit geprobeerd te schakelen met een Reverb hendel, of je dropper proberen te bedienen met je shifter? U snapt ‘m….

XX-nee / geen lift verplicht
Veel modieuzer dan 650b wielen, 150 mm veerweg en een XX1 11-speed groep word het momenteel niet. In wederom een vlaag van betweterigheid en paranoia over onhaalbare beklimmingen is er echter gekozen voor een 2×10 aandrijving, opgebouwd rondom een RaceFace SixC crank. Die laatste is op z’n zachtst gezegd aan de prijzige kant, maar biedt enorme stijfheid en zeg nou zelf: op een Rocky hoort RaceFace aangezien dat ooit als huismerk van Rocky begon. Het originele 24t binnenblad is verruild voor een 22t model, wat samen met een 11-34t cassette nagenoeg iedere beklimming die het proberen-waard lijkt, ook nog haalbaar maakt. Wanneer de tractie van de banden en het vermogen van de berijder bepalend gaat worden op een technische klim, is 150 mm veerweg wel een serieuze steun in de rug. Argumenten voor een enkel kettingblad zijn er tenslotte legio, maar een double maakt de Altitude toch het meest veelzijdig, zeker als je de luxe hebt dat je nog op eigen vermogen omhoog kan. Voor de rest van de aandrijving is gekozen voor XT derailleurs, achter een Shadow+ model, en XTR iSpec shifters om de warboel aan klemmen op het stuur te beperken.

Een 142×12 mm zorgt mede voor een stijf geheel. Het borgboutje voor de verstelbare sluitende moer in het frame is helaas wel erg klein… en erg makkelijk dol te draaien

Compromismaat
De wielen bestaan uit NoTubes velgen, DT Swiss 240 naven en een Trailstar/Pacestar Schwalbe Hans Dampf combi. De grip hiervan is onvoorstelbaar, ongetwijfeld een combinatie van kauwgomachtig rubber, brede banden op een breed velgbed, en de ietwat grotere wieldiameter. Wie achterdochtig is aangelegd kan betogen dat 650b opnieuw opgepikt is door de markt om zo snel mogelijk te cashen, maar gaat aan de gedachte voorbij dat lang niet iedere consument trek heeft in 29” wielen. Daarbij komt ook nog eens dat grote wielen en grote veerwegen enkel goed samen gaan met grote maten frame. Wat dat betreft maakt 650b de zaken wat makkelijker voor de consument die toch ietsje mee wil pikken van het beter rollen van een groter wiel. Kortom: het volkomen logisch dat de E(nduro)-hype en huidige zucht naar 140-160 mm fietsen de acceptatie van deze wielmaat in de hand werkt. Ze hadden ook ervoor kunnen kiezen 26″ wielen te opteren -die zijn er immers al- maar dan missen we de belangrijke ‘nieuw-dus-hebben’-factor…

Persoonlijk behoeft het omschakelen van 26″ naar 650b wielen van gelijksoortige bouw (lomp!) in dit geval nauwelijks gewenning. Binnen een paar runs lijkt het allemaal wel echt te kloppen. Een directe vergelijking in rijgevoel is uiteraard lastig te maken gezien de dagelijkse fietsen geen 150 mm veerweg hebben, noch 2.4” banden, maar de inkopper ligt klaar: de sprong van 26” naar 29” – of andersom – is natuurlijk ’twee keer zo groot’. Waar een vergelijkbare 29er een olifant in de porseleinkast kan lijken voelt een 650b’er bij deze veerweg gewoon goed. Ja, erg subjectief.

Afbouwen
‘De Altitude 799 MSL biedt een solide basis’ zou als voorlopige conclusie een enorme dooddoener zijn en het frame onrecht aandoen. Het is een beest dat in twee weken in de bergen niet tot de grenzen te pushen bleek. Verschrikkelijk ruwe secties op hoge snelheid: hangen en er in volle vaart overheen raggen. Snel op elkaar volgende (kom)bochten en berms: gewoon er doorheen drukken. Een solide wielset en een stijf chassis – een gedeelde bijdrage van zowel de Fox F34 en het full-carbon Altitude frame – helpen hier enorm. Als een 130 mm 29er in de juiste handen geen olifant in de porseleinkast is maar een razende mammoet, dan is de Altitude een chimpansee die het schap met energiedrank heeft gevonden. Enorm gespierd maar vliegensvlug om overal op, over en omheen te slingeren.

Omdat de fiets zo uitnodigt tot opzoeken van het randje, krijgen de componenten het merkbaar te verduren. 180 mm XTR Trail remmen bleken geen verkeerde keus (een 203 mmm schijf was op de zwartste van alle routes ook niet gek geweest). Opteren voor een 785 mm RaceFace SixC stuur boven de 725 mm variant was eveneens een goede zet, wat benadrukt werd toen het op door-de-bochten-drukken aan kwam. Dit stuur wordt dus niet ingekort! Na de eerste paar ritten was het wel tijd om balhoofd en het hoofdscharnierpunt van de achtervering goed schoon te maken, in te vetten en opnieuw -en nu hopelijk kraakvrij- te monteren. Het balhoofd is volledig geïntegreerd en verdient zowel een lik vet als stevig aandraaien bij eerste montage. Het hoofdscharnierpunt draait op industrielagers; de contactvlakken met het frame zijn voorzien van Igus bussen die een goede passing en evt. schade bij gebrekkig onderhoud voorkomen. Dit gezegd te hebben: een fiets die zo zwaar mishandeld wordt verdient gewoon regelmatige controle.

De Shadow+ derailleur schreeuwde na luttele dagen om extra voorspanning, en de RaceFace Turbine bladen zitten ondanks een bashring onder de bramen, waardoor het 36:11 verzet irritant geratel oplevert. Op deze makkelijk verholpen geluidjes na is de fiets overigens volledig stil. Een ware meevaller gezien het feit dat alle kabels op de remleidingen na binnendoor lopen en ervaringen uit het verleden leken te wijzen dat deze methode niet zonder kraakjes gepaard leek te gaan. Drie van de kabels komen via de onderbuis naarbuiten. Zeer praktisch: de nokken voor deze versnellingskabels zitten in een kunststof blokje nabij het trapas. Dit blokje is zonder gereedschap te demonteren voor directe toegang tot de onderbuis. Nooit meer zoeken naar de opening voor die versnellingskabel!

Zoek de esdoornbladeren

Het gewicht valt gevoelsmatig mee, ondanks de zwaardere opbouw dan Rocky Mountain zelf kiest voor de compleet afgebouwde 790. De effectieve bovenbuislengte bedraagt 605 mm in de neutrale Ride9 stand: hetzelfde getal als bij een meer XC georiënteerde Element te vinden is, maar 10 mm meer dan op de park ready Slayer. Daarmee is de bovenbuis overdreven kort noch overdreven lang voor een 19″ frame. Met een 70 mm stuurpen, het brede stuur en een Rock Shox Reverb Stealth pen zonder setback valt de zithouding niet ongemakkelijk rechtop uit.

Hoewel minder racey dan de Element is de Altitude geenszins een incapabele klimmer. Sterker nog: zoals gezegd biedt 150 mm veerweg enorm veel grip die ook bergop goed van pas komt. Zeker als je jezelf juist op de fiets weet te positioneren -laag en stabiel- ben je minder aan het stuntelen en balanceren om over grote stenen naar boven te dansen dan bij een fiets met beduidend minder veerweg. Klimmen is op de Altitude zo veel lijdensweg als je er zelf van kiest te maken: je hoeft je zeker niet neer te leggen alleen rustig naar boven te kunnen spinnen. Blijven zitten is echter wel het devies als je de Fox Float demper in de soepelste D stand houdt. Juist afgesteld voor het betere werk bergaf is de vering erg actief en reageert duidelijk op kleine gewichtsverplaatsingen. Rocky Mountain levert dan ook niet voor niets een remote bij de demper. Daarnaast: de potentie voor een ruiger toerder schuilt al in het frame en zou des te meer naar boven komen met Ride9 instellingen voor een steilere balhoofdhoek en een wat minder op dalen gerichte afmontage (zoals een 90 mm pen en een lichter wielset).

(Eerste) conclusies
Opsommend na twee weken rijden en raggen in de Haute Savoie is de Altitude helemaal goedgekeurd, als speelmachine, als toerder; de potentie als wedstrijdmonster is ook overduidelijk. Echter, twee weken op een fiets in nieuwstaat zeggen vooral iets over functioneren in: nieuwstaat. (De drang om dat nog even zo te houden is in de foto’s ook zichtbaar aan het tape en beschermingsmateriaal). Bovendien heeft de Altitude nu vooral het hoogste stukje van de Alpen en bijbehorend terrein gezien. Hoewel vergelijkbaar met de paden rondom het Rocky Mountain kantoor in Vancouver waren de omstandigheden uitzonderlijk goed. De ‘1-dag-op-4’ regen van de regio ontbrak en er was weinig modder. Afkoelende biertjes en een duik in het plaatselijke zwemwater na iedere rit voerden de boventoon.

We beloven zodoende eind oktober, na de laatste wedstrijden en ontelbare kilometers bergen, heuvels, zand, steenslag en modder weer terug te komen bij de Altitude 799 en hoe de lagers, lak en interne bekabling het houden…

Adviesprijs frame inclusief demper: €3300,-
Meer informatie: bikes.com
Distributie in Nederland: Peerkes Bikes & Coffee

Tekst & foto’s: Eric Wictor