Klik hier voor de overige reportages vanaf de EuroBike Media Days
Twee weken geleden introduceerde Scott een heel programma aan nieuwe fietsen: De vernieuwde Scale hardtail en de Spark full suspension. Of full suspensions beter gezegd, aangezien het eigenlijk niet bij één model is gebleven. Met de Spark modellen wordt een relatief breed inzetgebied bediend. Voor de racers zijn er de Spark RC modellen met 100 mm veerweg. De niet-RC Spark modellen hebben 120 mm veerweg. Bij beide series is er de keuze 27,5” of 29” wielen. Daarnaast is er de Spark Plus met 120 mm veerweg achteraan, 130 mm vooraan én 27,5” Plus sloffen. Hoe breed inzetbaar maken deze fietsen de Spark-serie nu? Aangezien de Race Concept (RC) edities redelijk voor zich spreekt – afgelopen weekeinde nog eens onderstreept door de overwinningen van Jenny Rissveds (Women U23) en Nino Schurter (Men Elite) bij de Wereldkampioenschappen XC – trokken we de Spark Ultimate 900 met 120 mm veerweg en 29” wielen en de Spark 700 Plus Tuned uit het rek om die eens back-to-back te testen op dezelfde trail.
De overeenkomsten
Slechts visueel uitgedaagden moeten uitgelegd worden dat de Spark en de Spark Plus duidelijk dezelfde basis delen. Het voorframe is hetzelfde, maar bij de Spark Plus is de achtervork anders. Uiteraard om de bredere band ruimte te geven, maar ook om de trapas op dezelfde hoogte te krijgen als bij zijn de smalle-band versie van de Spark. Dit, terwijl de stuurhoek door de langere vork bewust wél afgevlakt is naar 66,9 graden.
Het veerconcept is – uiteraard over de hele lijn – hetzelfde. Toch houden de overeenkomsten hier op, want beide fietsen vragen eigenlijk om andere settings vanwege het grootste verschil: De banden.
Nog iets dat hetzelfde is voor deze twee testbikes: Een hoge prijs. De (voorlopige) prijs van de Spark 900 Ultimate is €8.499, en voor de Spark 700 Plus Tuned moet je €7.599 af tikken. Okee, die komen dus strikt genomen niet overeen, maar ik denk dat we allemaal wel kunnen vaststellen dat het beide stevige prijzen zijn.
De verschillen
Het lijstje overeenkomsten is dus kort en dus betekend dat automatisch dat er veel verschillen zijn. En die maken juist beide fietsen.
Na de eerste paar bochten op de Fleckalm trail werd met de Spark Plus direct bevestigd wat we eigenlijk al wisten: Door het grote volume van de banden kun je met een lagere bandenspanning rijden en dat vertaald zich in heel veel grip. Die heb je echt in overvloed. Een grote(re) band met een lage spanning geeft zijdelings minder stabiliteit. (Druk met twee handen maar eens stevig op een ballon en beweeg de handen vervolgens parallel aan elkaar…). Dat haalt scherpte weg en je kunt dus minder precies je lijn kiezen. Als de trails smaller worden en geulen dieper uitgesleten zijn, kruipen de banden gemakkelijk de randen van de geul op, waardoor je lijn vaak iets anders wordt dan je met smalle banden gewend bent. Dankzij het het lage gewicht – 12 kg exclusief pedalen – is de Spark Plus lichtvoetig en daardoor konden we hem toch zonder al te veel wringen de richting in krijgen die wij voor ogen hadden. De ‘a-Ha!’ en de grijns op onze gezichten kwam pas echt toen er rockgardens en wortelsectie’s opdoken. Dikke banden hebben niet alleen meer grip, ze slikken ook meer. Met alle gemak van de wereld rol je er overheen. Het maakt niet uit welke lijn je neemt (bewust of onbewust). De hoeveelheid grip maakt zelfs van geen lijn een lijn…
Haal je de Plus uit de Spark dan gaat ook gelijk het gewicht omlaag. De 29″ Spark 900 Ultimate woog met 11,0 kg ruim een kilo minder. Het frame is in principe net zo stijf als de Plus-variant, maar bij deze smalle-banden variant merkte je die stijfheid ook duidelijk.
Een sprintje bergop ging moeiteloos en voelde ook snel, terwijl je op de Spark Plus vrij snel een ‘ik kom er ook wel’-houding aanneemt: Hij nodigt gewoon niet uit om hard bergop te rammen. Door de overdaad aan grip klom de Plus beduidend makkelijker. Terwijl we op de Spark nog rekening hielden met de lijnkeuze en de fiets probeerden wat licht te maken bij een obstakel, was dat bij de Spark Plus niet nodig. Gewoon blijven trappen… we tractor-den er gewoon op, over en door heen.
Overigens bleef bij beide fietsen het veersysteem met geopende demper nog vrij rustig onder pedaalkrachten. Dank zij de extra grip bij de Spark Plus hoefde de achtervering ook niet super soepel te staan, terwijl dat bij de Spark net het verschil kon maken om dezelfde lastige lijn op te kruipen.
De precisie die we bij de Plus versie misten was bij de Spark 900 wél duidelijk aanwezig. Op de testtrails had de Spark 900 Ultimate eigenlijk nergens moeite mee. De Maxxis banden leverden goede en vooral voorspelbare grip, maar dat gaven ze zelf eigenlijk al aan. Korte of snelle bochten, een drop of een jump; De Spark 900 verwerkte het allemaal relatief gemakkelijk, gaf duidelijke feedback, maar deed dat alles ook zonder dat er de vonken vanaf spatte.
Waar de Spark Plus dankbaar gebruik maakte van zijn volumineuze banden voor grip én het slikken van hobbels, moest de Spark 900 het vooral hebben van zijn veersysteem om het geheel onder controle te houden. Het nieuwe veersysteem dat op beide fietsen identiek is, spreekt goed aan, slikt veel, al is de 120 mm veerweg niet eindeloos. Met 25% sag kwamen bleken we echter bij beide bikes niet de volledige veerweg uit te nutten. Bij hogere snelheden werd het dan ook wat spannender. Het is een 120 mm fully en geen downhillbak en vergde een lossere houding op de fiets om toch snel over bijvoorbeeld een tapijt van wortels of remkuilen te gaan. Op lage snelheden bleek ook de Spark 900 goed controleerbaar maar vooral meer precies in het kiezen van lijnen. De beperkte hoeveelheid veerweg gaf hier niet snel reden tot paniek.
En eigenlijk kenmerkt dát de Spark 900 Ultimate voor ons: Geen paniek. Hij excelleert op geen enkel vlak, maar valt ook op geen enkel vlak echt tegen. De fiets is dermate neutraal dat het misschien zelfs niet heel inspirerend aanvoelt. Waar dat precies in zit is moeilijk te zeggen of te herleiden uit bijvoorbeeld de geometrie en gebruikte componenten. Neutraliteit kán een sterk punt zijn: voor lange dagen in het zadel wil je geen fiets die door allerlei technische compromissen je aandacht wegneemt van je rit.
Voor wie wat?
Waar sommigen de 120 mm veerweg categorie als instapklasse beschouwen voor het all-mountain gebeuren, neigen wij te zeggen dat de Spark (900/700) duidelijk nog met beide wielen in het cross country / marathon spectrum staat. De 120 mm veerweg voelt niet bodemloos, geeft voldoende controle en duidelijke feedback om lange dagen mee in het zadel te zitten. Neig je naar ruiger werk met grotere obstakels, lompere lijnen en een focus op meer daalwerk dan kun je in het Scott programma beter kijken naar de Genius en niet naar de Spark Plus.
Rijden met een Plus bike is écht een andere manier van rijden. Waar de Spark nog duidelijk racy en levendig is, is de Plus ook levendig, maar vooral gemoedelijk. Hij maakt kinderspel van het rijden over boomwortels, off camber stukken en rotssecties met niet al te lompe, vierkante stenen. De sensatie van snelheid wordt gedempt door het dikke rubber, maar daarvoor krijg je een gemakzucht terug die je het vertrouwen geeft om al snel veel te rijden. De absolute snelheid is vervolgens niet veel lager dan bij de Spark 900, maar de beleving is totaal anders. Verwacht er ook niet de Sprint Eliminator mee te winnen of de snelste na de bocht te zijn qua acceleratie. Je bent waarschijnlijk wél de eerste uit de bocht, maar dat komt omdat je je snelheid vóór en dóór de bocht dankzij de grip hoog kon houden. Wat daarbij je exacte lijn was, moet je niet uitmaken…
Tekst: Mark ten Napel & Coen de Jongh
Foto’s: Coen de Jongh & Jeroen van den Brand
