Ontstaansgeschiedenis
De Idarkopf, met 745 meter één van de hoogste bergen van het Hunsrückgebergte in Duitsland, is bij de wat ouderen onder ons waarschijnlijk wel bekend als skigebied. Het gebied – op zo’n 2,5 uur rijden ten zuidoosten van Maastricht – kent een rijke historie in de afgelopen 40 jaar. De laatste jaren is de sneeuw in deze regio schaars en was er nauwelijks nog sprake van een ‘skigebied’: faciliteiten werden dus gesloten. Voorafgaande aan de sluiting is nog overwogen om een skihal aan te leggen, maar met een geschatte investering van 170 miljoen Euro is dat project afgeblazen. Vervolgens is men op zoek gegaan naar een nieuwe bestemming voor het gebied. Nico Reuter, woonachtig in dit gebied, zag zijn kans schoon. Als skiër zette hij hier zijn eerste schreden op de lange latten. Nu is hij fanatiek gravityrijder en heeft een ingenieursbureau, waarmee hij een bikepark wil realiseren. De omliggende gemeentes, als eigenaren van de gronden, zijn in elk geval al om. Ze hebben het beoogde terrein voor de komende 40 jaar verpacht aan de nieuwe bikepark-organisatie.
Natuurbescherming
Nederlandse mountainbike-routebouwers zijn inmiddels bekend met het hoe je routes op een zo natuurlijk mogelijke manier kan aanleggen. Bikepark Idarkopf ligt in een nationaal natuurpark. Het is daarbij ook een jachtgebied. De jagers stonden dan ook niet meteen te juichen bij deze nieuwe plannen. Nico Reuter trok de stoute schoenen aan en werd ook jager. Dit schiep een band en méér nog: het bood wederzijds inzicht. Dat wierp al snel zijn vruchten af, en de jagers gingen ook om.
Qua natuurbescherming ligt de focus nadrukkelijk op de juiste inpassing van het bikepark ín de natuur. Door grondig rekening te houden met de natuur is de hoogste autoriteit in Duitsland op het gebied van natuurbescherming in 2016 al akkoord gegaan met de aanleg van het park. De bouwkosten zijn geraamd op 4 miljoen euro, inclusief vergunningen. Nico Reuter omschrijft dit als een koopje voor Duitslands grootste bikepark. Voor gebruik zullen bezoekers gaan betalen om het bikepark zodoende een duurzaam en economisch verantwoord concept voor de toekomst te laten zijn.
Mini Whistler
De ambities voor dit bikepark liggen hoog, aldus Nico Vink. Zo hoog dat de onder gravityrijders beroemde A-line in Whistler het uitgangspunt is. Een kopie wordt het echter niet. Volgens Vink is die téveel van hetzelfde, sprong na sprong. Een tamelijk gewaagde uitspraak. Hij heeft elders in Europa de ervaring dat hij altijd begrensd werd in in hoeverre hij zijn ideeën over het ideale bikepark kon realiseren. Of dit nu in Châtel of in Hürtgenwald is, hij voelde zich begrensd. In Stiphausen krijgen de bouwers echter alle vrijheid en ruimte.
Vink gaat dan ook voor méér, hoger en afwisselender. Dit wordt uniek in Europa… en dat op korte afstand van Nederland!
Naast de uitdagende rijlijnen is Whistler ook beroemd om zijn sfeer. En ook dát moet een integraal deel gaan uitmaken van het bikepark. Er wordt dan ook over elk detail nagedacht. Het moet een plek worden waar je niet meer weg wilt. Een plek voor gezinnnen, beginners, jonge talenten en profs. Iedereen moet plezier hebben op én buiten de lijnen.
Dit alles komt op 95 hectare te liggen in Stiphausen. Er komt 23 kilometer aan tracks te liggen. Plus een restaurant, camping, fietsverhuur en reparatie. Zoals de stand van zaken nu is, gaat in de zomer van 2019 de schep de grond in en kunnen de eerste rijders begin 2020 genieten van air time!
Bronnen: www.prime-mountainbiking.de, www.freeride-magazine.com, www.facebook.com/bikeparkidarkopf
Tekst: Jurriaan Vis
