Test | Roval Traverse SL II: Carbon trailbike-wielen met extra comfort

Tekst en foto’s: Arjan Kruik

Roval Traverse SL II: sterk én meegaand, kan dat?

De wielen waarmee ik de afgelopen jaren de meeste bergkilometers heb afgelegd zijn niet van carbon, maar van aluminium: de Crossmax XL S. Sinds de zomer van 2022 sieren deze Franse hoepels mijn Raaw Jibb. Ze hebben royale binnenbreedte van 30 millimeter, zijn niet al te zwaar en vooral niet al te hard. Dat laatste vind ik een voordeel. Met name sommige te stijve carbon wielen hebben de neiging als een op hol geslagen biljartbal van keien en randjes af te ketsen. Het omgekeerde is waar bij de Crossmax XL S; vanwege de ingebouwde meegaandheid van de velg is het makkelijker de gekozen lijn vast te houden.

Met de nieuwe Traverse SL II beoogt Roval, het wielenmerk van Specialized, hetzelfde. Ik citeer hier de website van Specialized even: “De zorgvuldig ontworpen velg van de nieuwe Traverse SL II buigt een beetje mee voor meer ondersteuning en grip, en uiteindelijk meer controle.” Ook het comfort zou op een hoog niveau staan, zonder concessies te doen ten aanzien van de sterkte. Nogmaals de website: “De voor- en achtervelg hebben elk een eigen, specifieke carbon lay-up. Die zorgt ervoor dat het voorwiel 15 procent en het achterwiel 25 procent sterker is dan de vorige uitvoering van de Traverse SL.”

Dat belooft wat, ook al omdat de vorige Traverse SL, zo weet ik uit eigen ervaring, zeker geen matige wielset was. Integendeel…

Hoe zijn ze gemaakt?

Breed en laag

Grip, controle en comfort, dat is waar het Specialized met de Roval Traverse SL II om te doen is. En het middel om dit doel te realiseren is de opvallende vormgegeven velg. Die is met een hoogte van twintig millimeter bovengemiddeld laag, terwijl de breedte met veertig millimeter juist bovengemiddeld groot is. Bovendien zijn de zijkanten van de velg extreem afgeplat. Deze opvallende vorm zou de wielen niet alleen in een verticaal vlak meer meegaand maken, maar ook de velg in staat stellen in lengterichting enigszins te torderen. Het samenspel van deze eigenschappen zorgt volgens de fabrikant voor meer grip, controle en comfort.

De velgen van de Roval Traverse SL II zijn uitgerust met haakloze, vijf millimeter brede ‘stootrand’. Met z’n enorme breedte, die resulteert in een effectieve binnenbreedte van dertig millimeter, moeten stooklekken tegengaan worden. Daarnaast hebben de velgen een asymmetrisch profiel, waardoor de spaakgaten enigszins uit het midden staan. Sommige wielmerken gaan met deze asymmetrie zo ver, dat links en rechts spaken van gelijke lengte gebruikt kunnen worden. Bij deze Rovals is dat niet het geval. Desondanks zorgt ook hun oplossing voor een meer evenwichtige spaakspanning. Wat, in theorie, op zijn beurt resulteert in een stabieler wiel.

De velgen van de Roval Traverse SL II worden gespaakt rond i9 1/1-naven van Industry Nine. Deze zijn voorzien van industrielagers, met een holle aluminium as. De vrijloop in de achternaaf werkt met behulp van zes pallen die in twee groepjes van drie gesynchroniseerd zijn. In combinatie met de 45 tanden in het naafhuis levert dat een vrijloophoek op van slechts vier graden. Mijn testwielen hebben een Sram XD-driver, maar Industry Nine levert ook bodies voor Shimano HG en Shimano Micro Spline.

Klassiek: stalen, J-vormige spaken

De verbinding tussen de naven en de velgen is lekker ouderwets: met 28 stalen, J-vormige spaken die twee maal gekruisd zijn. Ook klassiek is de zesgaatsmontage van de remschijven. Fijn, want omdat al mijn reserveremschijven zesgaats zijn, dat scheelt een hoop gedoe met adapters. Ook de industrielagers in de naven hebben standaard afmetingen. Mochten ze versleten zijn, dan kun je bij Specialized – of direct bij de lagerfabrikant Enduro – nieuwe bestellen. Het vervangen is niet moeilijker dan bij elke andere naaf met industrielagers. Industry Nine heeft een lange levensduur sowieso hoog in het vaandel staan; ook vrijwel andere naafonderdelen als assen, asdoppen, vrijloopringen, vrijlooppallen en ga zo maar door kunnen los geleverd worden.

Echt licht zijn de wielen niet. De complete set doet 1.781 gram. Ter vergelijking: het gewicht van de aluminium Crossmax XL S is maar net iets meer: 1.790 gram. Aan de andere kant: bij de carbon CZR i30 van WTB waarmee ik ook enige tijd heb gereden, geeft de weegschaal 1.898 gram aan.

Hoe bevallen ze?

Banden omleggen en tubeless maken

De Roval Traverse SL II wordt geleverd inclusief velglint en een speciaal ventiel dat in de velg geschroefd wordt. Omleggen van de banden, een duo van Specialized met het relatief soepele Grid Trail-karkas, is appeltje-eitje. De kracht die je moet gebruiken om de hieldraad over de velgflank te wippen is niet overdreven hoog, je kunt het klusje zelfs zonder bandenlichter klaren. Daarna is het een kwestie van oppompen met een vloerpomp, laten ploppen en klaar. Geen van de gebruikte banden verliest na het oppompen druk. En als ik de banden laat leeglopen om via het ventiel een sapje toe te voegen, blijven de hieldraden keurig op hun plaats.

Op de trails van Lenzerheide hebben we de wielen niet gespaard. Rotsen, wortels en keien, de carbon hoepels van Roval moeten het allemaal verwerken. En dat doen ze goed. Van zwabberen of onnauwkeurig stuurgedrag is geen sprake. De wielen laten zich precies zetten en volgen nauwgezet de stuurinstructies. Maar te stijf zijn de wielen ook niet. Gedragen sommige wielen zich in secties met rotsen en wortels als een kogel in een flipperkast, de Roval Traverse SL II volgt stoïcijns de gekozen lijn. Souplesse is hier het sleutelwoord.

Souplesse in een wiel? Kan je dat voelen dan?

Natuurlijk, we betogen op deze site regelmatig dat controle, grip en comfort uit de banden komen en niét uit de wielen. En dat is in het geval van de Roval Traverse SL II’s niet anders. Maar dat wil niet zeggen dat je het verschil tussen verschillende wielen niet kunt voelen. En deze carbon Rovals behoren ontegenzeglijk tot de meest vergevingsgezinde, minst harde wielen waarmee ik tot nu toe heb gereden. Vanwege hun vergevingsgezindheid kost het relatief weinig moeite de gekozen lijn vast te houden. Prettige bijkomstigheid: in lange afdalingen treedt er daardoor minder vermoeidheid op. En dat zónder concessies te doen ten aanzien van de stuurprecisie. Zelfs aan de enorme G-krachten die optreden in de kuipbochten van het bikepark, weten de Rovals ruim voldoende weerstand te bieden.

Ook de sterkte lijkt in orde. Het niet al te dikke Grid Trail-karkas van de de Specialized-banden blijkt voor de ruige trails van Lenzerheide ietwat aan de soepele kant, waardoor de velg zo nu en dan met een luide kloenk een rots of wortel toucheert. Gevolgen? Geen enkele. De superbrede rand aan weerszijden van het velgbed lijkt stootlekken effectief tegen te gaan. Oké, geheel lekvrij is m’n tripje naar Lenzerheide niet. Maar daar is een scherpe rots debet aan. Die veroorzaakt een snee in de wang van de achterband. En dat is niet iets dat je de velg kan aanrekenen.

Relatief gering systeemgewicht

Niks op en aan te merken dus? Eigenlijk niet. Of het moet de akoestische begeleiding zijn die de spaken van de Roval Traverse SL II’s zo nu en dan verzorgen. Met name op ruige keienpaden komt er af en toe een luide pling van onderen. Maar nadelige consequenties lijkt dat geluid niet te hebben. Althans, niet gedurende onze week in Lenzerheide. Maar het kán zijn dat er op de lange termijn wel vermoeidheidseffecten in de spaken optreden. Maar goed, dat is een beetje koffiedik kijken. Wat we wel kunnen vaststellen is dat de wielen na een week boenderen en beuken over de trails van Lenzerheide zijn nog kaarsrecht zijn, met een evenwichtige spaakspanning en ongeschonden flanken.

Klinkt te mooi om waar te zijn? Neem nog even mee dat ik maar een kleine 75 kilo weeg. En dat co-tester Sebastiaan daar nog flink onder zit. Of je met een aanzienlijk hoger lichaamsgewicht wél tegen grenzen aanloopt, kunnen we op basis van onze persoonlijke ervaring niet zeggen. Maar zware rijders moeten er zeker rekening mee houden, dat Specialized een maximaal systeemgewicht aangeeft van een relatief geringe 125 kilo. Dat wil zeggen dat fiets plus rijder plus uitrusting sámen niet meer dan dat mogen wegen. Ter vergelijking: de eerder genoemde WTB CZR i30-wielen waarmee ik een paar seizoen terug onder vergelijkbare omstandigheden reed, hebben een systeemgewicht van 150 kilo.

Conclusie

De wielen van een trailbike zijn voor mij eigenlijk zelden of nooit een dealbreaker. Natuurlijk, ik krijg regelmatig testfietsen onder m’n kont waarvan ik zou willen dat de roterende massa minder was. Maar waar bij xc-bikes lichter wat mij betreft altijd beter is, daar ligt dat bij wielen voor trailbikes toch wat genuanceerder.

Dat wil niet zeggen het gewicht bij trailbike-wielen niet belangrijk is. Dat is het wel. Maar uiteindelijk wil je vooral dat ze heel blijven. ‘Sterk’ moet daarbij echter niet gelijk staan aan ‘hard’. Een zekere mate van meegaandheid is in mijn ogen een goede eigenschap. Niet zozeer vanwege het comfort, maar vooral vanwege grotere mate van vergevingsgezindheid en de betere controleerbaarheid in uitdagende secties.

Met de Traverse SL II is Roval erin geslaagd een wielset te construeren die al die tegengestelde eigenschappen in zich verenigt. Sterk, relatief licht, precies sturend en met een subtiele souplesse die merkbare voordelen brengt als het gaat om de controle op de trail. In combinatie met de schappelijke prijs, de degelijke constructie en de levenslange garantie haal je wat mij betreft met de Traverse SL II een onverslaanbare set trailbikewielen in huis die óók voor niet-Specialized rijders zeker het overwegen waard is.