Tekst: Lars Vogelenzang // Foto’s: Mark ten Napel, Lars Vogelenzang
Het International Bicycle Film Festival werd voor het eerst 22 jaar geleden in New York gehouden en heeft in al die tijd meer dan 100 steden aangedaan. Het biedt een bonte verzameling aan films, verdeeld over drie dagen. Plus fietsritten en paneldiscussies. Dit jaar vond er ook een editie plaats in het Amsterdamse Move, de Mobility Experience van de fietsgigant PON. Wij waren zaterdag aanwezig voor het uitgebreide filmprogramma.
Onze favorieten
Delta of Spirit
Deze 18 minuten documentaire moet je helaas huren… maar dat is ons betreft de € 5,00 wel waard, want wij vonden het de leukste van ons bezoek aan het Bicycle Film Festival 2022. Delta of Spirit doet verslag van DAMn, oftewel Day Across Minnesota: een 240 mijl (= 386,2426 km!) lange gravelrace rondom het verlaten plaatsje Gary. Het zijn de deelnemers die deze documentaire dragen. Want het lijkt wel alsof ‘iedereen plus je schoonmoeder’ aan de start staat van deze gruwelijke monstertocht. Breedtesport in zijn mooiste vorm.
Mbogi amani
Onder het motto: “Breng de race naar de racers, niet andersom.” Vertelt MBogi Amani over een prachtige gravel-etappekoers in oostelijk Afrika. Het is voor talentvolle Afrikaanse rijders moeilijk om door te breken in de door westerlingen gedomineerde fietssport, zéker op de weg. Mbogi Amani draait het om. Door juist in Afrika een gravelrace te organiseren, kunnen lokale aspiranten racen, zich meten met Europeanen, netwerken, et cetera. En dat alles in het mooist denkbare decor. Teamrijdster Nancy Debe ‘Tsunami’ Akinyi was aanwezig tijdens het Bicycle Film Festival in Amsterdam voor verdere toelichting. We raden je van harte aan om 18 minuten van je leven te besteden aan deze prachtige documentaire.
Meer informatie vind je bij Team Amani.
Albion – Dolgoch
Een prachtige sfeertekening over wielrennen rondom een afgelegen hotel in Dolgoch Wales… met de heerlijk onverstaanbaar Welsh pratende hoteleigenaar als voice over. Dát gaat ze zeker gasten opleveren.
Kampala cycling couriers
Het programma van het Bicycle Film Festival 2022 was zéér divers. Van korte documentaires tot deze bijna speelfilm-lange documentaire over de ervaren fietscoureur Joeri Scholte uit Utrecht. Hij zette samen met de lokale fietsclub in Kampala, Uganda een fietskoeriersbedrijf op. En dat schuurt af en toe flink. De filmcrew was aanwezig tijdens het festival en de nabespreking gaf daarover nog wat meer inzicht. De hele documentaire staat op Netflix, de trailer zie je hier:
Corporate films: vloek of zegen? Uh… Ja.
Verder opvallend: een flink deel van de geprogrammeerde films was niet gemaakt door onafhankelijke filmmakers, maar gemaakt in opdracht van fiets- of kledingfabrikanten. Dat levert vaak goed geproduceerde films op… en ze zijn (waarschijnlijk) goedkoop om te programmeren bij een evenement als het Bicycle Film Festival. Edoch, uiteindelijk worden deze films maar met één doel gemaakt: spullen verkopen. Neem Grit and Grace, over de eerste Parijs-Roubaix voor dames. Daar keek ik vooraf naar uit. Deze film bleek echter een ‘Specialized-film’ en ondanks de speeltijd van slechts 22 minuten voelde het als een ellenlange herhaling van pratende hoofden (“Vandaag maken we geschiedenis!”) en slo-mo materiaalporno voor we uiteindelijk de prachtige gemonteerde race-actie indoken. Een montage van 15 minuten zou de film én de uitgedragen boodschap waarschijnlijk sterker maken. En ook dan zou ik nog steeds écht wel doorkrijgen op welk merk fietsen SDWorx rijdt…
Hoe het óók kan, bewijst Shimano. Een groot logo in beeld, daarna gewoon een leuke korte documentaire over fietsers met niet-slanke lichamen. Nauwelijks materiaal in beeld, wel veel fietsplezier:
Nog een mooi voorbeeld van zo’n film is (Cannondales) High Road, over meervoudig Paralympisch Kampioene Meg Fisher die een jonge amputéé coacht richting zijn eerste wedstrijd. Meg was zelf aanwezig voor vraag en antwoord.
Jamaar…jamaar… gratis online?!
Je hebt ziet het: veel van de films die wij zagen, staan ook gewoon gratis online. Wat is dan nog de meerwaarde van het Bicycle Film Festival? Is het een onderonsje van makers en media? Ja, uiteraard een beetje wel, maar het is ook écht meer dan dat. Want sommige juweeltjes vind je dus niet online. En ook als dat wel zo is… is de kans vaak klein dat je er al van gehoord had. En waar krijg je de mogelijkheid om in contact te komen met de filmmakers? Tot slot: hoe groter het scherm, hoe beter de ervaring, zeker als je die deelt met vrienden en onbekenden met dezelfde passie voor de fiets. We kijken uit naar volgend jaar!
Nog tips?
Een onderdeel van het samenzijn tijdens dit festival is de mogelijkheid na de film met de makers en/of gefilmden te spreken. Filmnabesprekingen kunnen echt wat toevoegen aan de filmbeleving. De organisatie stelde echter zelf bijna alle vragen, terwijl het ook tof zou zijn als er meer ruimte was geweest voor publieksvragen. Daarnaast liep het programma met name door die besprekingen al vanaf de eerste ronde uit. Daarom was er voor de veelkijkers ook geen ruimte om tussendoor met mensen te spreken, laat staan om even lekker wat te eten. Terwijl het restaurantmenu meer dan genoeg lekkers bood. Ietwat geplande pauze is dus welkom wat ons betreft!
Bonusvideo!
Mark en ik startten om 13.00 uur met de eerste filmronde… en om 21.00 uur zat ons impressie-emmertje tijdens deze 2022-editie van het Bicycle Film Festival helaas nokkievol. Dus skipten we de laatste ronde. Maar ook wij hebben thuis internet! Onderstaande korte documentaire over een ‘ijskoerier’ speelde in die laatste ronde. En die ook die willen we je niet onthouden:
De hele speellijst vind je terug op Move Amsterdam
