Reizen | Zillertal, Tirol: de Isskogel-trails

Tekst: Sebastiaan Kruik // Foto’s: Arjan Kruik

Niet stoempen maar sturen

Het Tiroolse Zillertal staat bij mountainbikers vooral bekend om z’n uitgestrekte netwerk van klassieke crosscountry-routes. Klimmen over onverharde bos- en bergwegen naar een berghut, daar genieten van een kaffee und kuchen, en vervolgens weer afdalen. Daar is natuurlijk niets mis mee. Maar omdat zulke tochten vooral je beenspieren op de proef stellen, kan je op een gegeven moment verlangen naar routes die ook je stuurvaardigheid uitdagen. En dat is precies de bedoeling van de trails op de flanken van de Isskogel, een van de huisbergen van het skidorp Gerlos.

De Isskogel-trails zijn niet nieuw; ze liggen er inmiddels een kleine tien jaar. De aanleg werd verzorgd door RideAble, een bedrijf dat gespecialiseerd is in biketrails en funparks. De aanleg was echter allesbehalve eenvoudig, herinnert Alex Ganster van RideAble zich wanneer ik hem om meer details vraag. “De Zillertal Arena legde de lat hoog”, vertelt de Oostenrijks trailbouwer. “We kregen niet alleen de opdracht om vijf trails te bouwen met verschillende moeilijkheidsgraad en elk bovendien met een eigen karakter, maar die trails moesten ook nog zo natuurlijk mogelijk in het landschap geïntegreerd worden, met minimale impact op de omgeving. Een enorme klus, waarmee we tweede seizoenen zijn bezig geweest. Nou ja, “we”… De lokale gemeenschap heeft flink bijgedragen. Zo hebben timmerlieden uit Gerlos de honderden meters aan plankieren in elkaar gespijkerd waarmee we de natte delen hebben moeten overbruggen”, aldus de Oostenrijkse trailspecialist.

Verschillende niveaus en karakters

Maar het resultaat mag er zijn, want de Iss-Flow, Iss-Shore, Iss-Tough, Iss-Natural en Iss-Vertical – de vijf singletracks die gezamenlijk de Isskogel-trails vormen – zijn zeer geslaagd. Tenminste, dat is mijn ervaring na twee dagen knallen. Met name de onderverdeling in verschillende niveaus is fijn. Zo kunnen beginnende trailtijgers zich stapje voor stapje bekwamen in het bedwingen van singletracks, zonder dat ze geforceerd uit hun comfort-zone moeten stappen. Dat kan wel, maar het hoeft niet. En daarbij heeft iedere trail ook nog eens een geheel eigen karakter

Dat maakt de Isskogels-trails erg toegankelijk. M’n zus Berber is een goed voorbeeld. Ze heeft een prima basistechniek, maar buitenlandse paadjes vindt ze vaak net iets te spannend. Op de Isskogel-trails kan ze langzaam inkomen en afdaling na afdaling haar niveau verbeteren en haar zelfvertrouwen laten groeien. O ja, voor wie geen ervaring heeft met dit soort trailcentra in de Alpen: omdat je naar boven gebracht wordt door een gondel, kun je een afdaling zo vaak als je wilt doen. Vooral door eenzelfde trail meerdere keren te rijden, leer je enorm veel. En ben je er aan toe, dan stap je over naar een wat moeilijkere trail.

De meest toegankelijke is de Iss-Flow, die vanaf de berghut Rössl Alm overgaat in de Iss-Shore. Dat is de sectie met die plankieren. Wie met een mtb-parkoers als dat op de Utrechtse Heuvelrug geen problemen heeft, rolt ook hier moeiteloos naar beneden. De Iss-Natural en de Iss-Tough, die parralel aan de Iss-Flow lopen, zijn een graadje lastiger. Steiler en vooral met meer stenen en wortels. Maar ook hier geldt: als je een goede basistechniek hebt, zijn deze twee trails prima te doen. De Iss-Vertical, de laatste van het vijftal, is wel een pittige. Hier zit een aantal uitdagende secties in, zeker als het nat is.

Zillertal Arena Panoramaweg

Op dag twee van ons verblijf in Gerlos zijn we na alweer een reeks lekkere afdalingen wel toe aan een hapje eten. We trappen daarom vanaf het Arena Center even een klein stukje omhoog naar de Latschenalm voor een glas skiwasser en een bord kaiserschmarren. Lekker! Tijdens het smikkelen overwegen we de opties voor de rest van de dag. Nog een paar keer op en neer over de Isskogel? Of toch nog even verder kijken in het gebied? Bij de Latschenalm begint namelijk de Panoramaweg, een route die over de flanken van de Isskogel, de Richtberg en de Karspitze naar Zell am Ziller slingert, waar er een aansluiting is op de smakelijke Wiesenalm-trail.

Klinkt goed en ís ook goed, zo blijkt. Want de Panoramaweg is werkelijk prachtig. Deze gravelweg glooit en plooit zich zonder al te extreme hoogteverschillen door het landschap. En omdat we ons min of meer op de boomgrens bevinden, is er vrijwel steeds vrij zicht op de bergen rondom. Prachtig! Maar het plan om helemaal naar de aansluiting met de Wiesenalm-trail te rijden blijkt toch wat te ambitieus. We stranden uiteindelijk bij de Kreuzwiesenalm, een gezellige hut aan de zuidkant van de Karspitze. En daar maken we rechtsomkeer, terug naar Gerlos. Jammer, volgende keer iets beter plannen. En geen foto’s maken, dat helpt ook.

Zillertal Arena: de moeite waard?

Moet je helemaal naar het Zillertal rijden voor de Isskogel-trails? Als je alléén deze paden gaat rijden is dat wellicht wat teveel van het goede. Aan de andere kant: je houdt het er gerust een weekend lang uit, zeker als je gebruik maakt van de gondel. Je kunt dan lekker veel runs maken, waardoor je de verschillende trails alsmaar sneller en vloeiender kunt afwerken. Wij zijn wel zes keer achter elkaar van boven naar beneden gegaan. En dan gaat het steeds makkelijker. Bovendien: als je ‘klaar’ bent met de Isskogel-trails kan verkassen naar Zell, aan de andere kant van de berg om daar de Wiesenalm-trail te rijden. Dat wil zeggen: normaal gesproken. Vanwege stormschade gaat die fijne trail boven Zell dit seizoen namelijk niet open.

Jammer! Maar er zijn genoeg alternatieven, zeker als je er geen hekel aan hebt zelf je hoogtemeters te veroveren. De flowtrail bij Kaltenbach bijvoorbeeld. Met flow omlaag én omhoog. Op zoek naar meer uitdaging? Dan is de singletrack naar de oude douanepost op Hundskehljoch, op de grens met het Italiaanse Zuid-Tirol, zeker een tip. Of de Pfitscherjoch-trail bij het Schlegeis-stuwmeer. Na een uitdagende klim een espressootje doen in het Pfitscherjoch Haus aan de Italiaanse kant van de grens en dan weer terug. Lang verhaal kort: er zijn genoeg spannende trails te rijden in het Zillertal.