Test | Scott Trail Storm WP lange regenbroek

Constructie

Scott’s Trail Storm WP is met 252 gram (maat S) een lichtgewicht regenbroek. Scott noemt de stof ‘DRYOsphere’. Het is een 3-laags stof met een geweven buitenstof, met daar onder een ademend membraan. Aan de binnenzijde is het membraan opgesloten door nog eens een laag met een ribbelpatroon die er voor zorgt dat het membraan niet rechtstreeks op de huid ligt. Aan de buitenzijde is de broek waterafstotend gemaakt met een DWR-coating (ofwel ‘Durable Water Repellent’). Alle naden zijn gestikt en daarna afgeplakt. Op de gulp na hebben alle ritssluitingen siliconen afdichtingsstrippen die ook nog eens reflecterend zijn.

Scott claimt dat deze regenbroek uiteindelijk een waterdichtheid heeft van 10.000 mm tot 12.000 mm waterkolom. Ook voor de ademing geeft Scott 10.000 mm waterkolom op. Voor een regenbroek zijn dit relatief gemiddelde waarden. Er zijn regenbroeken die een beduidend hogere waterdichtheid hebben. Maar de daarvoor benodigde high-tech materialen duwen de prijs flink de hoogte in. Dat, terwijl deze Scott Trail Storm WP met € 159,90 al aan de prijzige kant is voor dit type regenbroek.

Beluchting

Bij deze Scott broek zijn er in de knieholten gaasstof inzetstukken opgenomen. Die dragen bij aan de beluchting van het interieur. Op de dijen zitten ook relatief lange ritsen, waarmee je die beluchting verder kunt reguleren. De Trail Storm WP broek is dan ook goed te dragen bij lage tot gematigde inspanningen, terwijl het (nog) niet regent én de temperatuur met maar één cijfer wordt aangeduid.

Ook werkbaar als nog niet regent

Hoewel dit expliciet een regenbroek is, droeg ik hem ook wanneer het nog niet regende. Wat ik eerder al aanhaalde: als het regent op het moment dat ik wil vertrekken, ga ik simpelweg niet op pad. Maar om niet volledig een heremiet te worden, heb ik geen moeite met wat water van boven óf beneden als ik eenmaal op pad ben. Precies in dit soort omstandigheden werkte de Scott broek prima, zolang de temperatuur ruim onder de 10 graden Celsius bleef.

Ik heb de broek veelal gedragen bij ritten op de e-MTB gedurende de koudste en natste dagen in het voorbije voor- en najaar. Typisch waren dit de ritten waarbij ik – ondanks het weer – hooguit een uurtje tot anderhalfuur van huis ging en vooral even wat wilde ‘pielen’ op de lokale vuilnisbelt. Bochtjes draaien, werken aan de technische skills, dat soort werk… De inspanning zat hem meer in het technische dan in het conditionele. Ook al bleef het droog, dan bleef het bij gematigde inspanningen ook nog droog aan de binnenzijde. Bovendien was de broek dan ook een goede verdediging tegen de snijdende wind.

Op die dagen dat de zeer dichte mist zo dik werd dat je het ook ‘regen’ mag noemen, wist de broek mijn benen droog te houden en de binnentemperatuur voldoende te reguleren. Enig nadeel is wel dat de gaasstructuur in de knieholtes natuurlijk niet waterdicht is. Er liep dan ook wel wat water naar binnen tijdens die rit waarbij ik in de striemende regen volgas (nou ja, met 25 km/u, want e-MTB) naar huis peddelde (…). Ik gaf al aan dat alle ritsen (spat)waterdicht zijn, op één uitzondering na: de gulp. Gelukkig was ik al thuis voordat daar water – via mijn regenjack – opliep en door de wind naar binnen kwam…

Passing

De Trail Storm WP heeft volgens Scott een ‘regular fit’. Ik draag een maatje ‘S’ en die komt qua taille en lengte goed overeen met mijn spijkerbroeken met confectiematen 30/30. De broek is zeker niet baggy, maar ruim genoeg om er compacte knieprotectoren onder te dragen. Ik combineerde ze steeds met de Mission Evo protectoren van Scott, die ik eerder testte. De gaaststof stukken in de knieholtes van de broek geven daarbij ook extra ruimte en bewegingsvrijheid, zodat de broekspijpen nooit knelden tijdens het trappen.

Aan de achterzijde rondom de taille is een elastiek verwerkt dat aan beide uiteinden via klittenband te verstellen is. Voor mij was de verstelweg voldoende om de broek goed aan te laten sluiten zonder echt strak te zitten. Ook in de fietshouding bleef de broek vervolgens goed zitten en werd de taille niet echt naar beneden getrokken (lees: bouwvakersdecolleté…). Verder ontbreekt het aan verstelmogelijkheden en dat kun je als nadeel zien, want als-ie net niet past qua lengte of bijvoorbeeld beenomvang, dan heb je pech. Onderaan de pijpen zit ook géén verstelling. Ze zijn daarbij ook niet overdreven wijd en kregen daardoor nooit ruzie met de ketting rondom het kettingblad vooraan.

Maar dat betekent ook dat de broek niet gemakkelijk aan te trekken is wanneer je je fietsschoenen aan houdt. Dus alhoewel de broek net zo compact op te vouwen is als een regenjas en dus prima mee te nemen is in je rugzak voor noodgevallen, trek je hem niet ‘zo maar’ even snel aan wanneer je overvallen wordt door een fikse regenbui.

Tot slot voelde de broek op de blote huid prima aan. En dat is bij veel regenkleding vaak anders; dat voelt snel klef en plakkerig aan. De binnenzijde van de van Trail Storm WP is iets geribbeld en heeft daardoor een iets minder ‘plastic’-gevoel en plakt beduidend minder dan menig ander regenbroek of -jas.

Conclusie

Voor goede bescherming tegen regen tijdens het biken is het vaak lastig kiezen. Waterdichtheid én beluchting zijn twee lastig verenigbare eisen. En eens te meer moet je hier dus zelf een compromis sluiten. Nu komt dit in de regel bij een broek wat minder kritisch dan bij bijvoorbeeld een jas, omdat benen nu eenmaal minder hard zweten.

Voor matige inspanninge vond ik de Scott Trail Stormp WP prima ventilerend. Daarbij is-ie voldoende waterdicht om je droog te houden tijdens een rondje banjeren door de bagger. Of droog thuis vertrekt maar weet dat je iets op je dak gaat krijgen. De keerzijde is dat er in de écht striemende regen wel wat water naar binnen kan komen via de beluchtingsgaten in de knieholtes.

De verstelbaarheid is matig, dus verdiep je goed in de maatvoering. En het gebrek aan verstelling rondom de pijpen maakt ook dat je hem niet snel aan- of uittrekt met je schoenen nog aan. Daar staat tegenover dat-ie dankzij de – redelijk goed reguleerbare – beluchting echter ook prima dienst kan doen tijdens de hele rit op koudere dagen met een hoge luchtvochtigheid en snijdende wind. Zeker omdat de binnenzijde van de broek dankzij zijn ribbelprofiel prima samen gaat met blote huid. Dat is bij veel regenkledij wel anders…

Tekst: Jeroen van den Brand
Foto’s: Marleen Mescher & Jeroen van den Brand