Test | Radon Jealous CF 10.0 2021: Carbon KOM-killer met karakter

Tekst & Foto's: Arjan Kruik

Disclaimer

Laat ik dit testverslag maar gelijk beginnen met een disclaimer: als ik moet kiezen, dan pak ik liever een fully dan een hardtail. Vandaar dat je in mijn schuur wél een dubbelgeveerde xc-knaller aantreft, maar géén hardtail. Maar geen hardtail hebben betekent niet dat ik ze niet waardeer. Integendeel; met name als ze van lichtgewicht carbon zijn kunnen hardtails me door hun directheid en acceleratievermogen het gevoel geven alsof ik uit de pot met epo hebt gesnoept.

Lichtgewicht carbon hardtail

De Jealous CF 10.0 van Radon is preciés zo’n hardtail. Slechts 9,14 kilo weegt het carbon exemplaar dat deze Duitse internetaanbieder bij mij liet bezorgen. Radon claimt een framegewicht van 950 gram. Dat is licht, maar niet schokkend licht. Er zijn immers ook merken die inmiddels frames weten te construeren van minder dan 800 gram. Maar extreem licht of gewoon heel erg licht; ik vind het sowieso bijzonder dat een modern carbon hardtail-frame zomaar minder kan wegen dan een pak melk! En dat niet eens dubbelvouwt als je per ’m per ongeluk iets te stevig aan de tand voelt.

“Met name als ze van lichtgewicht carbon zijn kunnen hardtails me door hun directheid en acceleratievermogen het gevoel geven alsof ik uit de pot met epo hebt gesnoept”

Lage roterende massa

Een licht frame vertelt uiteraard maar een gedeelte van het verhaal. Immers, om een lichtgewicht mountainbike te realiseren zijn ook lichte componenten noodzakelijk. Waarbij een zo laag mogelijke roterende massa prioriteit heeft. Vandaar dat Radon uitpakt met een set Reynolds Carbon TR 249-wielen. In combinatie met Sram Centerline X-remschijven en een tubeless Racing Ray/Ralph-bandencombi van Schwalbe brengen die de roterende massa naar slechts 3,86 kilo. Wat qua gewicht trouwens niet eens het eindstation is, want de gemonteerde Schwalbe-rubbers hebben het relatief zware Super Ground-karkas. Wie overstapt op dezelfde banden met het lichtere Super Race-karkas kan dus nog wat grammen besparen.

Superieure RockShox SID Ultimate

Naast het strakke en lichte carbon frame steelt ook RockShox' SID SL Ultimate-voorvork de show. Niet alleen vanwege de in het oog springende kleur, maar vooral ook vanwege z’n kwaliteiten. Ondanks dat-ie maar net iets meer dan 1.300 gram weegt, zijn z’n prestaties namelijk groots. Collega Jeroen schreef het al eerder in z’n review van deze vork en ik kan het hier alleen maar beamen: de huidige SID SL Ultimate is dé referentie als het om lichtgewicht xc-vorken gaat. Hij spreekt voor een xc-vork ongekend soepel aan, dempt ook op hoge snelheden zeer goed en slaat bij grote klappen niet door. En bij dit alles is-ie stijver dan z’n grote concurrent: de Fox 32 SC.

Kneiterhard frame

Fijn dat die voorvork zo goed is, want als het om comfort gaat heeft de Radon Jealous CF 10.0 verder niet veel te bieden. En nee, dat ligt niet aan het feit dat ik mijn onverharde kilometers voornamelijk op een xc-fully afleg. Ook voor een hardtail is de Jealous bovengemiddeld hard. Ondanks de afgeplatte staande achtervork komen wortels en remknippen stevig door. En waar een aantal merken op hun race-hardtail een 27,2 mm dunne zadelpen monteert om zo toch nog wat basaal comfort te realiseren, daar zit in de Jealous een carbon exemplaar van 30,9 mm. Ontegenzeglijk een licht en fraai ding, maar niet bepaald gezegend met een meegaand karakter. De euforie die de lichte en directe Jealous in mij oproept komt dus wel met een prijs: de vermoeidheid slaat namelijk eerder toe en het herstellen na een lange rit duurt langer.

KOM-killer

De stijf- en hardheid van de carbon Jealous, die je er min of meer toe verplicht er een actieve rijstijl op na te houden, met goed anticiperen en veel staand pedaleren, heeft natuurlijk óók voordelen. En hoe! Naast een eenmalig rondje over de bekende mtb-lussen op de Utrechtse Heuvelrug, heb ik de Radon Jealous CF 10.0 verder voornamelijk gereden op de West-Brabantse mtb-parkoersen. Oosterhout, Dorst, Hoogerheide, Bergen op Zoom. Op de vele korte klimmetjes die je op deze routes vindt is deze Duitse hardtail echt een KOM-killer. Het uitgebeende cliché van iedere trap die raak is, gaat hier absoluut op. Staan, aanzetten, hop, hop, hop en je bent alweer boven, zonder dat je zelfs maar terug hoeft te schakelen. Een verslavende ervaring!

Supersnel weer op gang

Datzelfde gevoel van snelle en makkelijke acceleratie manifesteert zich ook nadrukkelijk als je na een krappe bocht weer op gang moet komen. Even krachtig aanzetten en je bent weer op snelheid! Als dat aanzetten überhaupt nodig is. De Jealous is namelijk lekker wendbaar en beschikt in snel genomen bochten over veel grip. Hierdoor lukt het regelmatig om een bocht net zo snel uit als in te sturen. Daarbij valt op dat bij té snel insturen de fiets over beide wielen gaat schuiven, in plaats van alleen over het voorwiel. Dat maakt het opzoeken van de grenzen minder risicovol. Ik schrijf deze eigenschap niet alleen toe aan de evenwichtige geometrie van de Jealous, maar ook aan de bovengemiddeld laag geplaatste trapas, waardoor het zwaartepunt lekker laag zit. En dat is in snelle bochten écht een voordeel.

“Datzelfde lekkere gevoel van onwaarschijnlijk snelle acceleratie manifesteert zich ook nadrukkelijk als je na een krappe bocht weer op gang moet komen. Even krachtig aanzetten en je bent weer op snelheid!”

Gecontroleerd stuiteren

Klimvermogen, acceleratie en wendbaarheid, dat zijn dus absoluut argumenten om voor een Radon Jealous te gaan. En het dalen dan? Laat ik het zo zeggen: op de bekende, van remknippen en wortels vergeven Snakerun op de route van Leersum rammelen de tussenwervelschijven uit je wervelkolom. Desondanks – ja, er is hier een desondanks – is het verbazingwekkend hóeveel controle je ook dán nog over deze bike hebt. Ik schrijf deze toch wel verrassende eigenschap toe aan een aantal factoren. Het stijve frame noemde ik al, evenals de zeer goede en vooral niet slappe vork. En dan is er nog het brede stuur met relatief korte stuurnok. Door dit alles gaat in het afdaalgeweld de stuurprecisie niet verloren.

Evenwichtige geometrie

Ook de eerder genoemde, bovengemiddeld lage trapaspositie speelt zeker mee. Het maakt dat de Jealous zeker aanvoelt. Maar ook – er is immers geen voordeel zonder een nadeel – dat je met een pedaal soms een uitstekende wortel raakt. De balhoofdbuishoek kan ik wat lastiger plaatsen; met 69,5º is die luier dan een decennium terug gebruikelijk was, maar naar huidige maatstaven zeker niet revolutionair en misschien zelfs wel wat behoudend. Hetzelfde geldt voor de reach van 418 mm. Maar blijkbaar maakt dat niet heel veel uit. Uiteindelijk gaat het om het geometrische totaalplaatje, waarbij balhoofdbuishoek en reach maar twee van de vele variabelen zijn. Het totaalplaatje moet kloppen. En bij deze carbon Jealous klopt het als een zwerende vinger.

“Het totaalplaatje moet kloppen. En bij de Jealous klopt het als een zwerende vinger.”

Net als Canyon en Rose

Als het jou wat lijkt, deze dynamische carbon bossencrosser, dan kan je ’m niet zomaar bij een bikeshop in de buurt gaan halen. Zoals ik in de introductie al schreef is deze bike namelijk niet in de winkel te koop. Althans, niet in Nederland. Net als een merk als Rose is ook Radon een huismerk van een grote Duitse winkelier. In het geval van Radon is dat H&S Bike-Discount uit Bonn. Je kunt de bikes daar in hun megastore kopen. Of anders online bestellen en in een doos thuis laten bezorgen.

Vat het bovengenoemde woord ‘huismerk’ trouwens niet geringschattend op! Viel er anderhalf decennium terug wellicht nog wel het een en ander af te dingen op de mountainbikes van de Duitse ‘Fahrradversender’, tegenwoordig doen ze niet meer onder voor de fietsen van de grote A-merken. Terwijl de prijsstelling vanwege hun directe levering aan de consument onverminderd zeer scherp is.

Proefrijden kan niet

Een nadeel van hun online distributiemodel is en blijft natuurlijk wel dat je een Radon (of een Canyon of een Rose en noem ze allemaal maar op) niet zomaar even kunt proefrijden. En dat na aankoop niemand de vering en demping nauwkeurig afstelt op jouw gewicht en rijstijl. Natuurlijk, net als alle andere online merken heeft ook Radon een praktische module op z’n online bestelformulier waarmee je in de meeste gevallen bij de juiste framemaat belandt. En waarmee je de vering vooraf kunt laten afstellen op jouw gewicht en voorkeur.

Grote kans dus, dat de geleverde fiets precies goed is. Maar écht zeker weten doe je het nooit. Met name als je, zoals ikzelf, nét tussen twee frame-maten invalt, kan een online gemaakte keus verkeerd uitpakken. Kán, want de Jealous CF 10.0 die ik geleverd kreeg was spot-on, zowel qua maat als qua afstelling van de vering. Meer dan het stuur rechtzetten en er een paar pedalen opschroeven heb ik niet gedaan.

Conclusie

Een vraag die ik mezelf altijd stel als ik bij de conclusie van een fietstest ben aanbeland: zou ik de geteste bike aan m’n vrienden aanbevelen? Voor de Radon Jealous CF 10.0 is het antwoord op die vraag zonder twijfel ja. Natuurlijk, wie al een decennium of langer op dezelfde mountainbike door de bossen crost en nu wel toe is aan een nieuw modelletje, die schrikt zich rot van de prijs. Want bikes zijn er de afgelopen jaren niet goedkoper op geworden en de € 4.029,- die Radon voor de Jealous CF 10.0 vraagt is een hoop geld. Maar aan de andere kant: we hebben het hier wel over een superlicht en superfunctioneel topmodel, waarvoor de offline concurrentie zonder uitzondering nog veel meer vraagt. Met de value-for-money zit het bij deze Radon dus echt wel goed.

Maar ook de rijeigenschappen zijn helemaal in orde. Tenminste, als je kunt leven met de bovengemiddeld harde achtertrein. Ik zou dat, ervan uit gaande dat ik de Jealous voornamelijk in Nederland gebruik, zeker kunnen. De beloning is namelijk een verschroeiende acceleratie en een dito klimvermogen. Terwijl ook de daaleigenschappen zeker niet verkeerd zijn, met – voor een hardtail – verrassend veel controle en stuurprecisie. Als je gaat voor comfortabel en relaxed cruisen moet je deze koolstof knalbak misschien even aan je voorbij laten gaan, maar liefhebbers van snelheid en dynamiek gaan het op deze lichte carbon KOM-killer absoluut heel erg naar hun zin hebben.