Test | SDG Bel Air V3 – De klassieker vernieuwd…

… en nu al getest

De SDG Bel Air: voor velen zal de productnaam een bekende zijn. Zat je in 1995 op een mountainbike dan was er grote kans dat je óf een Selle Italia Flite, óf een Bel Air van SDG onder je achterwerk had. In 25 jaar heeft de Bel Air alles mee gemaakt van een kevlar dek en titanium rails tot dierenvacht-print in het freeride tijdperk. SDG lanceert nu de derde generatie van dit befaamde zadel en we probeerden hem alvast uit.

De derde grove hertekening van het zadel betekent dat de afmetingen tot 260 mm x 140 mm (lengte x breedte) gereduceerd worden en het profiel een stuk lager uitvalt. Hierdoor krijgt de Bel Air een moderne uitstraling en lijkt het zadel veel meer een all-rounder te zijn dan eerdere varianten. (Let wel: voor de échte XC racers is er natuurlijk ook nog de smallere, stijvere SDG I-Fly).

SDG Bel Air

Comfortgericht

De Bel Air V3 is naar SDGs eigen zeggen een meer op comfort gericht zadel. De achterkant van het zadel draait lichtjes omhoog. Het idee hierachter is dat het het naar voren draaien van je bekken vergemakkelijkt. En dát maakt in het zadel klimmen (of stampen op het vlakke) comfortabeler en rendabeler. De rails is zwevend opgehangen voor méér flexibiliteit en dus beweging van het dek. De basis daarvan is verzelversterkte kunststof, lees: nylon met glasvezel. Dit moet garant staan voor voldoende sterkte en een lange levensduur.

De EVA-schuimbekleding op maat spuitgegoten en niet – zoals vaker – uit een mat gesneden. Zodoende conformeert het schuim dan beter aan de kunststof basis en zorgt ervoor dat er minder materiaal nodig is voor hetzelfde comfort. Het resultaat is een dunner zadel. Over de gehele lengte is een verlaagde zone aangebracht voor het verlichten druk op het perineum. Tot slot verlicht een ‘verborgen’ opening in het zadeldek ónder het EVA schuim de druk nóg verder.

SDG Bel Air – Peri Relief - onderaanzicht

SDG Bel Air – Uitvoeringen en specificaties

Rails Gewicht Prijs
Carbon 181 gram € 199,99
Lux-Alloy 236 gram € 89,99
Fuel (Lux-Alloy) 236 gram € 109,99
Steel 318 gram € 59,99
Afmetingen 260 x 140 mm

Meer informatie: sdgcomponents.com
Distributie: Cosmic Sports

Van stalen rails tot carbon rails, en alles er tussenin
‘Fuel’ heet de oil slick editie die perfect bij je Sram Eagle AXS groep past (of inmiddels talrijke andere componenten…)

Praktijktest

Net voor de lancering stuurde de importeur ons een Bel Air V3 toe. Met een breedte van 140 mm is deze voor mij ‘precies goed’. En de kortere neus is een uitweg uit een probleem dat ik bij bijna alle moderne zadels heb: de voorkant is te lang én te breed. Nu snap ik dat je op een racefiets graag een zadel hebt waarbij je óók comfortabel op de punt kan zitten terwijl je diep voorover in je beugel hangt tijdens die epische solo… Maar op een mountainbike zou dat niet nodig moeten zijn. Dankzij moderne geometrie (en met name steilere zitbuishoek) zou je met een korter model kunnen volstaan, omdat je simpelweg minder vaak diep voorover buigt (bij een klim om het voorwiel aan de grond te houden, bijvoorbeeld). En de Bel Air voorziet hier in, met als bijkomstigheid dat de neus niet zo snel tegen de binnenkant van je benen schuurt. Bovendien is de Bel Air V3 subtiel gepolsterd – dikker is vaak juist niet comfortabeler – middels een proces dat beter zou zijn dan op mijn oude zadels.

SDG Bel Air V3 - zijaanzicht

Comfort

Qua comfort lijkt de Bel Air V3 in eerste instantie op hetzelfde niveau te zitten als de zadels die ik het meest gewend ben. Dat zijn oudere Flite’s en een SLR XP van Selle Italia. Uiteraard is dit een volkomen persoonlijke kwestie, en zijn er genoeg mensen die een Flite al 20 jaar verschrikkelijk vinden zitten. Ik dus niet. Gaan de uren op de fiets – of vooral de uren achter het bureau – tellen dan merk ik het verschil. Dán is de Bel Air V3 merkbaar effectiever. De pandemie heeft mijn werkritme dusdanig verstoord dat ik me dagelijks een lunch ride kan permitteren, en daar is mijn achterwerk me niet dankbaar om. Maar: waar de klassieke(re) zadels langzamerhand tot echte irritatie beginnen te leiden, kan ik op de SDG vlot door blijven trappen.

SDG Bel Air – Strak afgewerkt

Conclusies

Na een aantal ritten op de Bel Air V3 rondgereden te hebben is er voor mij nog geen minpunt aan het zadel op te merken. Het comfort is ruim voldoende en zelfs een stapje vooruit voor mij. De afwerking is bovendien goed. Zeker de volledig zwarte versie met zwarte Lux-Alloy rails oogt subtiel en netjes. Menig zadel gaat bij mij na een rit of vijf kraken en daar is hier geen sprake van (of zouden dat toch mijn heupen zijn en vinden die de Bel Air óók fijner?). Het bovendek ziet er onaangetast uit ondanks een paar onhandige acties van mijn kant. Ook de rails ogen nog prima. Waarom ik dát noem? Nou, na het verwisselen van het zadel had ik de boutjes van de klem onvoldoende aangedraaid. Eind van de rit zat de Bel Air helemaal achterin de rails geschoven. Ja lekker bezig, Handig Harry. Nu valt dit beslist niet onder ‘normaal gebruik’, maar het mag alsnog gezegd worden dat er van krasjes of schuurplekken geen enkele spraken was. Alles bij elkaar lijkt de Bel Air V3 voor mij een blijvertje.

Kortere neus, verlaagd middendeel

Tekst: Eric Wictor
Foto’s: Jeroen van den Brand & SDG

Geplaatst in Reviews en getagd met , , , , .
Subscribe
Notify of
guest
0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments