Tekst: Sebastiaan Kruik // Foto’s: Arjan Kruik

Nuroad C:62 SLX: Dolomietenkiller?
Mochten we eind vorig jaar de Cube Nuroad C:62 in de duurste SLT-uitvoering proberen, deze keer is de subtopper Nuroad C:62 SLX aan de beurt. Is de Nuroad in de SLT-uitvoering een gravelbike die vooral excelleert op snelle, relatief gladde parkoersen, de SLX-variant is juist geconcipieerd voor wat ruiger en vooral ook steiler terrein. Dat zie je niet alleen aan de bredere banden – 45 millimeter op de SLX versus 40 millimeter op de SLT –, maar vooral ook aan de aandrijving. Daar waar de Nuroad C:62 SLT is uitgerust met 13-speed Sram Red XPLR, met 40×46 als lichtste verzet, daar monteert Cube op de Nuroad C:62 SLX een hybride transmissie, bestaande uit een 12-speed mountainbikederailleur en een dito 10/52-tands cassette, gecombineerd met een Sram Force-racefietscrankstel. Daarmee is het lichtste verzet 40×52. En dat is uiteraard lichter.
Maar is het ook licht genoeg om serieuze tochten te maken over steile, onverharde Alpenpaadjes? Om dat uit te vinden de Nuroad C:62 SLX dit voorjaar mee geweest naar de Dolomieten. En niet eentje, maar twee! Zowel ikzelf als m’n fietsmaatje Mark hebben eerst de beroemde Fanes-ronde en vervolgens de minder bekende maar zeker niet minder fraaie Plätzwiese-ronde gereden, met onder ons beider achterwerken een nagelnieuwe Nuroad C:62 SLX. Hoe dat is bevallen lees je in m’n testverslag hieronder.
Cube Nuroad C:62 2025: programma en prijzen
Cube brengt zes verschillende uitvoeringen van de Nuroad C:62. Instappen kan al vanaf 1.999 euro in de vorm van de Nuroad C:62 One, met een mix van Shimano GRX 610 en 810 en aluminium Newmen Performance-wielen. Daarboven staan de Nuroad C:62 Pro en de Nuroad C:62 EX, voor respectievelijk 2.499 en 2.999 euro. Ongelofelijk maar waar: beide modellen komen met carbon wielen van Newmen en aan dat laatste model hangt Cube zelfs een draadloze Sram GX Eagle AXS Transmission 12-speed-groep!
Zie je elektrisch schakelen en carbon wielen wel zitten, maar heb je liever twee maal twaalf? Op de Nuroad C:62 Race van 3.499 euro vind je een complete Shimano GRX Di2-groep. De subtopper, de door ons gereden Nuroad C:62 SLX, komt voor 4.299 euro met 12-speed Sram Force AXS en carbon Newmen Advanced SL XR36-wielen. Het topmodel is de Nuroad C:62 SLT, die voor 5.999 euro op de website staat. Alle Nuroad C:62-modellen komen in vijf maten, van XS tot XL.
Meer info op cube.eu

Frame
Lichtgewicht carbon
Zoals de naam al doet vermoeden is het frame van de Cube Nuroad C:62 gemaakt van C:62-carbon. Dit is niet het lichtste carbon dat de Duitse fabrikant in huis heeft, maar nog altijd licht genoeg om een framegewicht van circa 1.150 gram in maat M te realiseren. Dankzij het royale gebruik van carbon onderdelen weegt de Nuroad C:62 SLX in zijn geheel slechts 8,24 kilo. Zowel het frame als de voorvork zijn rijkelijk voorzien van bevestigingspunten voor bidonhouders, bagagedragers, spatborden en verlichting. Er is zelfs gedacht aan een montagepunt voor een achterstandaard en een kabelgoot voor de stroomkabel van een naafdynamo. Tot slot is de bescherming van het frame dik in orde, met stevige protectie op zowel de liggende achtervork als de onderbuis.
De kabelvoering is strak uitgevoerd. Slechts twee leidingen – beide voor de hydraulische schijfremmen – verdwijnen via het bovenste balhoofdlager in het frame. Schakelbekabeling ontbreekt, want de gemonteerde Sram XX SL Eagle AXS Transmission-groep werkt volledig draadloos. Deze 12-speed aandrijflijn maakt gebruik van Srams robuuste full-mount-derailleurtechniek, waarvoor het frame is voorzien van UDH-achterpatten. Wie liever met Shimano schakelt, komt eveneens aan z’n trekken. Het frame is voorbereid op Di2: onder de trapas is ruimte voor de bijbehorende batterij. Daarnaast maakt het montagepunt op de zitbuis het monteren van een voorderailleur mogelijk, zodat ook een dubbel crankstel tot de opties behoort.
Frame en vork bieden plaats aan banden tot 50 millimeter, maar af fabriek hangt er 45 millimeter breed rubber in de Nuroad C:62 SLX.
Geen expliciete comfortconstructie
Het carbon frame van de Cube Nuroad C:62 beschikt niet over een comfortverhogend veersysteem zoals Treks Isospeed of de Future Shock van Specialized. In plaats daarvan kiest Cube voor een constructieve benadering die inmiddels gemeengoed is: een slanke staande achtervork die laag op de zitbuis aansluit. Hoewel deze oplossing in theorie kán bijdragen aan het rijcomfort, is dat – zo is mijn ervaring – niet altijd het geval. De geïntegreerde zadelpenklem biedt die garantie wel; doordat er extra veel zadelpen boven het frame uitsteekt, is deze beter in staat klappen op te vangen. En al helemaal als de zadelpen van carbon is, zoals op de testfiets.
Over comfort gesproken: zou je dat door middel van een verende voorvork willen verhogen, dan moet ik je teleurstellen. In het frame past namelijk geen verende voorvork. Een dropper-zadelpen past wel. Alhoewel het aanbod van verstelbare zadelpennen met een diameter van 27,2 millimeter redelijk beperkt is, zijn er wel. Voor sommige tochten kan een dropper een uitkomst zijn.

Geometrie, maatvoering en zitpositie
Geen fratsen, maar het beproefde recept
Net als bij de constructie en vormgeving van het frame, haalt Cube ook bij de geometrie van de Nuroad C:62 geen gekkigheid uit. Logisch; Cube heeft maar één model gravelfiets en daarmee moet het hele spectrum afgedekt worden, van gravel-race aan de ene kant tot gravel-adventure aan de andere kant. En dan is een geometrie die mooi in het midden van deze uitersten zit geen slecht idee. Dat deden ze in Beieren bij de vorige Nuroad C:62 ook al en dat apparaat was een qua verkoopaantallen enorm succes. Het motto ‘never change a winning team‘ indachtig, wijkt de huidige Nuroad C:62 qua geometrie maar in zeer geringe mate af van z’n voorganger.
Zoals ik je al vertelde zijn we met twee Nuroads naar de Dolomieten geweest, Mark op een L en ik op een M. Ik beperk m’n beschrijving van de geometrie tot die laatste. De reach en stack bedragen respectievelijk 393 en 579 millimeter. De zitbuis staat op een moderne 74 graden, de balhoofdbuis op 71,5 graden. De liggende achtervork is 440 millimeter lang, de bovenbuis meet 560 millimeter, de balhoofdbuis 155 millimeter en de wielbasis 1.046 millimeter. Daarmee is ook de nieuwste Nuroad C:62 qua geometrie een echte allemansvriend.
Sportieve zitpositie, lastig stuur
Het zal geen verrassing zijn dat ook de zitpositie van de Nuroad C:62 vrij neutraal is; mooi in het midden van het spectrum. Met mijn lengte van 1,78 meter adviseert de online maatcalculator van Cube framemaat M, en die blijkt prima te passen. Niet te lang, niet te kort, niet te hoog en niet te laag; al neigt de zit wel iets naar de sportieve kant.
Puntje van aandacht: vanwege de scherpe, ondiepe stuurbocht is het redelijk lastig om de remgrepen op exact de juiste plek te plaatsen. Ze zitten al snel te hoog of juist te laag. In het eerste geval kom je met je handen in de beugels minder goed bij de remgrepen, in het tweede geval valt de zit iets dieper en gestrekter uit dan je misschien zou willen. Het is een probleem waar ik wel vaker tegenaan loop. Hoewel ik dit type compacte gravelstuur doorgaans prettig vind rijden, is de combinatie met sommige remgrepen niet altijd perfect.


Onderdelen
Aandrijving: mix van mountainbike en race
Je leest vaak dat de gravelbike een baby is van een racefiets en een mountainbike. En als je de aandrijving bekijkt die Cube aan de Nuroad C:62 SLX heeft gehangen, dan lijkt die uitspraak op waarheid te berusten. Achteraan vind je namelijk mountainbikespul, terwijl aan de voorkant juist racefietsonderdelen zitten. Concreet: derailleur, cassette en ketting zijn afkomstig uit Srams XX SL Eagle AXS Transmission-mountainbikegroep, cranks, voorblad en shifter heeft Cube uit de racefietsgroep Force getrokken. De huidige groep, niet de nieuwe die Sram recentelijk heeft gepresenteerd.
De 10/52-tands cassette biedt een bereik van 520 procent en in combinatie met een 40-tands voorblad is het lichtste verzet 52-40 oftewel een vertraging van 0,77. Je kunt desgewenst nog iets lichter gaan door een 38-tands voorblad te monteren. Dat levert een vertraging van 0,73 op. Het klinkt wat kort door de bocht, maar het is primair deze hybride aandrijflijn die van de Nuroad C:62 SLX een succesnummer in de Dolomieten maakt. De vele kneitersteile paden die dit imposante Italiaanse gebergte doorsnijden, zijn namelijk met een reguliere groep voor normale stervelingen nauwelijks te doen. En dan nog; zowel Mark als ik zaten zélfs met deze hybride transmissie regelmatig fors in het rood. Daarover hieronder meer, bij m’n rij-impressie.
Tot slot nog even dit: voor veel mountainbikers is het rijden met Sram Tranmission inmiddels gesneden koek, maar voor de meeste gravelbikers niet. De schakelprecisie van het Transmission-systeem is ongeëvenaard, maar dat gaat wel ten koste van de schakelsnelheid. Als je van een racefiets op deze gravelbike overstapt, is dat in dat opzicht wel even wennen. Heeft een hoge schakelsnelheid jouw prioriteit en is een zo groot mogelijk bandbreedte van minder belang, dan is bijvoorbeeld 13-speed Sram Red XPLR AXS een geschiktere optie.
Remmen: Sram Force AXS
De remmen, remhendels en verstellers komen uit Srams Force-groep. De stoppers beschikken over veel remkracht en zijn goed doseerbaar. Met één vinger remmen? Kan gewoon, ondanks de relatief geringe afmeting van de remschijven: 160 millimeter rondom, ook bij Marks maat L. De warmteafvoer van die kleine schijfjes is overigens verrassend goed, op beide testbikes laten de schijven geen tekenen van oververhitting zien. Maar wat je wél ziet is een snelle slijtage van zowel de schijven als de remblokjes, met name op Marks Nuroad, die ruim vijftien kilo meer weegt dan ik. Oké, we hebben regelmatig regen gehad tijdens onze ritten en natte gravel is zeker een brake-killer. Maar dan nog; met grotere remschijven zou de slijtage absoluut geringer zijn geweest.
Ander puntje van aandacht: de vorm van de remhendels is niet mijn ding. Dat wil zeggen, met de handen bovenop de remgrepen. Ik vind de ergonomie minder prettig dan bij de evenknieën van Shimano. Met de handen onderin de beugels is de ergonomie overigens wel gewoon goed.

Wielen en banden: Newmen en Schwalbe
Op de testfiets zit een paar Advanced SL X.R.25-wielen van de Duitse wielenmaker Newmen. Fraaie carbon hoepels met een gewicht van nog geen 1.250 gram per paar. Lekker! Je hoeft maar te denken aan versnellen en het gebeurt al. En in tegenstelling tot de hoge aero-wielen op de eerder geteste Nuroad C:62 SLT, schudden bij deze wielen de vullingen niét uit je kiezen. Regelmatige lezers van deze website weten dat we van mening zijn dat het meeste rijcomfort uit de banden komt. Maar dat neemt niet weg dat óók de wielen daaraan in positieve of negatieve zin een bijdrage leveren. In het geval van deze lage carbon Newmen-wielen is dat zeker in positieve zin.
Alhoewel in het frame banden tot 50 millimeter breed passen, kiest Cube bij de Nuroad C:62 SLX in de vorm van de G-One RX Pro voor 45 millimeter. Op zich prima; deze nieuwe gravelband van Schwalbe is ondanks z’n ogenschijnlijke grove noppenprofiel zeer allround. Wil je er het fijne van weten, lees dan even de test van de G-One RX Pro die collega Jeroen schreef. Maar als de Nuroad C:62 SLX mijn eigen gravebike was, dan zou ik voor een tocht door de Dolomieten toch een maatje breder omleggen, voor meer tractie, grip, controle en comfort.
Niet dat de af fabriek gemonteerde 45-millimeter-banden ernstig tekort schieten, maar op de uitdagende paden die we tijdens onze testritten treffen, zijn ze toch de achilleshiel van de Nuroad C:62 SLX. Ondanks z’n geprononceerde profiel vindt de achterband in steile klimsecties onvoldoende houvast, met doorslippen als resultaat. En ook in de afdalingen zou meer grip wenselijk zijn. Merk op: ik ben hier niet de G-One RX Pro aan het afkraken! Integendeel; maar weinig gravelbanden zijn zo veelzijdig. Maar op de routes die wij gereden hebben, zou een nog bredere uitvoering gewoon beter zijn.
Getrimd op snelheid en efficiëntie
Nog even over de onderdelen als totaalpakket. Zoals gezegd Cube heeft de Nuroad C:62 SLX expliciet getrimd op veelzijdigheid en comfort. En veel minder op snelheid en efficiëntie. Bij de Nuroad C:62 SLT en Nuroad C:62 Race, de modellen boven en onder de SLX, is het omgekeerde het geval. Op deze uitvoeringen vind je namelijk smallere 40 millimeter banden, die bovendien een fijner profiel hebben. Ook de derailleursystemen op de SLT en de Race zijn geschikter voor snelle routes met afwisselend verharde en onverharde ondergronden: de transmissie op de Nuroad C:62 SLT heeft een bandbreedte van 460 procent, dat van de Nuroad C:62 Race komt op 507 procent. De lichtste vertraging bedraagt in beide gevallen 0,86. En dat is niet voor iedereen Alpen-proof, in ieder geval niet voor Mark en voor mij.
Dit onderscheid tussen snelheid enerzijds en veelzijdigheid anderzijds vind je om en om in de gehele Nuroad C:62-serie. Een beetje verwarrend is dat wel. Hier was een toevoeging à la TM (Trail Motion), die Cube voor z’n extra capabele mountainbikes gebruikt, beter geweest. Dan weet je gelijk wat je in huis haalt. Maar los van de duidelijkheid van de modelaanduidingen; als je in de markt bent voor een Nuroad C:62 is het dus belangrijk vooraf goed te bepalen wat je er precies mee wilt gaan doen. Mijn inschatting is dat de snellere, meer op relatief gladde ondergronden afgestemde uitvoeringen van de Nuroad C:62 bij Nederlandse gravelbikers het meest in de smaak vallen.


Hoe rijdt-ie?
Klimmen
Als ik voor het eerst m’n been over het zadel van de Nuroad C:62 SLX slinger is het gelijk genieten. De zitpositie is me namelijk op het lijf geschreven. Rechtop genoeg om meer dan alleen m’n voorband te zien, maar diep genoeg om de pedalen efficiënt rond te laten gaan. Asfalt, zandwegen en gravelpaden; de Nuroad voelt los en levendig aan en nodigt uit tot tempo maken. De lichte wielen en de – ondanks hun grove profiel – rappe Schwalbe-rubbers dragen daar zeker aan bij. De imposante 10/52-mountainbikecassette van Sram is in de bergen een zegen, in combinatie met het 40-tands voorblad is het relatief ontspannen klimmen.
Niet dat ik niet nóg lichter zou willen. Als de gravelweg die ons naar het Fanes-plateau moet brengen de vijftien procent royaal begint te overstijgen, is het toch nog aanpoten geblazen. Met z’n 85 kilo zit Mark zelfs stevig in het rood. Alhoewel hij een paar weken eerder nog Parijs-Roubaix heeft gereden, is dit voor hem nét even te steil. Een nóg kleiner voorblad monteren? Zeker niet cool, maar voor tochten als deze zou ik het waarschijnlijk wel doen.
Nog meer klimmen
Over steil gesproken: tijdens de tweede en laatste lange klim van de Fanes-ronde, in een sectie met een stijgingspercentage van meer dan twintig procent, blijkt niet alleen dat het lichtste verzet tóch nog iets lichter had gemogen, maar ook dat de achterband tegen z’n grenzen aanloopt. Het blijkt lastig om de balans te vinden tussen enerzijds het rondkrijgen van de pedalen en anderzijds het houden van grip op de losse ondergrond. Met name Mark, die veel meer vermogen kan wegtrappen dan ik, slipt bij hard aanzetten regelmatig door, met stilvallen tot gevolg. Een bredere band met een lagere luchtdruk zou op dit vlak verbetering brengen. In frame en vork past 50 millimeter brede banden. En in de Dolomieten zijn zulke brede rubbers zeker niet overdreven.
Haal je de extreme secties eruit – ruim negentig procent van de Fanes-ronde is qua terrein en ondergrond relatief gematigd –, dan is het af fabriek gemonteerde 45 millimeter brede Schwalbe-setje zeker niet slecht in het generen van grip en comfort. Maar ook het carbon frame scoort goed op dat laatste aspect. Gevoelsmatig is het stijf waar nodig en meegaand waar het kan. De rol van de dunne en relatief lange carbon zadelpen moet daarbij zeker niet onderschat worden.
Dalen
Ondanks het ontbreken van mountainbike-achtige features als vering en een dropperpost voelt de Nuroad C:62 SLX ook vertrouwenwekkend aan op de ruwere paden die hogerop in de bergen treffen. De niet al te korte reach van het frame resulteert in in combinatie met de karakteristiek lange balhoofdbuis en het relatief korte en ondiepe stuur een houding die gevoelsmatig veel controle oplevert. Zo blijkt maar weer: als de geometrie goed is, kom je al een heel eind. Desondanks: zodra je in lastig terrein écht de proef op de som gaat nemen is een reality-check nooit ver weg. Ook nu weer zijn het de gemonteerde rubbers die de beperkende factor vormen. Wat naar Nederlandse maatstaven al heel breed is, kan voor de tricky secties in een tocht als de Fanes-ronde dus altijd nog breder.
Meer gespecialiseerde gravelbikes als de Giant Revolt X zijn met hun verende voorvork, 50-millimeter-banden en dropperpost nóg meer toegespitst op zulke spannende routes. Oftewel: met de Revolt X en consorten daal je sneller en gecontroleerder. Maar goed, zo’n mountainbike-achtige gravelbike is op de meeste Nederlandse gravelbike-routes veel te veel van het goede. Terwijl je met de lichtgewicht Nuroad C:62 SLX probleemloos een weekje in de Achterhoek kunt gaan bikepacken zonder door wat dan ook beperkt te worden.


Conclusie
Aangezien Cube maar één gravelfiets in z’n collectie heeft, was ik vooraf een beetje bang dat de Nuroad C:62 SLX een compromisfiets zou zijn. Immers: de Nuroad C:62 moet het gehele spectrum afdekken, van gravelracen tot offroad-bikepacking. En met concurrenten die minstens twee en meestal nog meer verschillende gespecialiseerde modellen in hun collectie hebben, zou je verwachten dat de Nuroad C:62 SLX niet de beste bike is die je kan kiezen voor een weekje offroad-toeren door de Dolomieten.
Maar ik heb me vergist: in de praktijk blijkt de Nuroad C:62 SLX ronduit geschikt voor dat doel. Meer dan een passende aandrijflijn, betrouwbare banden en een capabele geometrie zijn blijkbaar niet nodig. En al die andere zaken waarmee sommige fabrikanten zich proberen te onderscheiden – vering, droppers, ingewikkelde sturen – zijn extra luxe. Fijn als het erop zit, maar niet onmisbaar. Die no-nonse afmontage en het daaruit resulterende allrounde karakter hebben als voordeel dat de Nuroad C:62 SLX ook in de polder geen slechte figuur slaat.
Dan is er natuurlijk nog de extreem goede prijs-kwaliteitverhouding. Sram XX SL Eagle AXS Transmission, superlichte Newmen Advanced SL X.R.25-wielen, carbon stuur, carbon zadelpen, carbon zadel. En dat alles voor net geen 4.300 euro! Daar kan zelfs de online concurrentie niet aan tippen. Zit er dan een addertje onder het gras? Ik heb het nog niet gezien. Of het moet de garantie zijn, die bij Cube minder royaal is dan bij sommige andere merken. Maar als ik in de markt zou zijn voor een carbon gravelbike à la Cube Nuroad C:62 SLX, dan zou ik er geen probleem mee hebben om daar overheen te stappen.

Cube Nuroad C:62 SLX 2025 | Prijs, specificaties en geometrie
Onderdelen, gewicht en prijs
Frame | C:62-carbon |
Vork | C:62-carbon |
Achterderailleur | Sram XX SL Eagle AXS Transmission, 1×12-speed |
Schakelaars | Sram Force AXS, 1×12-speed |
Crankset | Sram Force D1, 40t, 172,5 mm |
Cassette | Sram XX Eagle Transmission, 10-52t |
Ketting | Sram X0 Eagle Transmission |
Remmen | Sram Force |
Remschijven | Sram Paceline X, 160/160 mm (v/a) |
Wielen | Newmen Advanced SL X.R.25 Carbon, 22 mm hoog, 25 mm breed (intern), 24 spaken |
Voorband | Schwalbe G-One-RX, 45-622 |
Achterband | Schwalbe G-One-RX, 45-622 |
Stuur | Newmen Advanced 318 G, 440 mm breed |
Stuurpen | Cube CIS, 90 mm |
Zadel | Acid Nuance SLT X Carbon, 140 mm breed |
Zadelpen | Newmen Advanced, Ø 27,2 mm |
Gewicht | 8,24 kg (framemaat M/56) |
Maximaal systeemgewicht | 115 kg |
Prijs | € 4.299 |
Garantie | Drie jaar garantie op het frame voor eerste eigenaar |
Geometrie
![]() |
![]() |
Website fabrikant: cube.eu
Voor deze test gereden routes
Bij Velozine steken we een hoop tijd, geld en moeite in de productie van reisverhalen en biketests. We willen je inspireren er op uit te trekken en aanmoedigen dezelfde mooie mountainbikeavonturen te beleven als wij. De route die we voor het fotograferen van deze test gereden hebben vind je hieronder.