Test | Kona Hei Hei CR DL 2021: dubbelgeveerde über-allrounder

Introductie

Eerst dit: ik heb de afgelopen jaren al heel wat Kona’s gereden. Kahuna, Unit, Honzo ST, Process 111, Process 153, de vorige Hei Hei… Al deze bikes hadden zonder uitzondering twee dingen gemeenschappelijk: ze reden erg lekker en ze boden in verhouding tot de prijs een nogal karige afmontage. Het eerste maakte weliswaar het tweede meestal wel min of meer goed, maar desondanks is het fijn dat Kona bij de nieuwe Hei Hei CR méér value-for-money weet te bieden dan ooit tevoren.

"...met een prijs van € 5.999,- is de hier geteste Hei Hei CR DL allesbehalve een koopje, maar daar staat tegenover dat de productmanager werkelijk nergens heeft bezuinigd."

Natuurlijk, met een prijs van € 5.999,- is de hier geteste Hei Hei CR DL allesbehalve een koopje, maar daar staat tegenover dat de productmanager werkelijk nergens heeft bezuinigd. Want ga naar na: de Hei Hei CR DL komt met een hoogwaardig, relatief licht carbon frame, inclusief een carbon achterbrug en lichtgewicht Sid Ultimate-veerelementen van RockShox. Deze laatste levert ook de hydraulische Reverb-dropper, terwijl concerngenoot Sram de state-of-the-art XX1/X01 Eagle-aandrijflijn en de G2 RSC-vierzuigerremmen voor z’n rekening neemt. De Truvativ-cranks zijn van carbon, evenals het Race Face-stuur.

Absoluut niet des Kona’s

Al die lichtgewicht luxe; absoluut niet des Kona's, maar lekker is het wel! Want het houdt het gewicht van deze full suspension in de door ons gereden maat M namelijk ruim onder de 12 kilo. 11,58 kilo, om precies te zijn. En dat is inclusief binnenbandjes. Dus wie de moeite neemt de banden van z’n Hei Hei tubeless te maken, kan zonder grote kosten te maken nog wel wat van dit gewicht afsnoepen.

Wat zit er nog meer op en aan?

Bij het beschrijven van mijn ervaringen met een nieuwe mountainbike hink ik altijd op twee gedachten. Ga ik eerst de hele bike beschrijven of vertel ik gelijk hoe-ie rijdt? Dat laatste is natuurlijk het meest interessant, maar ook bij de Hei Hei moet je helaas toch even door de zure appel heen. Z’n frame is namelijk niet bepaald dertien-in-een-dozijn!

Volgens Kona weegt het carbon frame van onze maat M testfiets 2.185 gram. Ik heb het niet gecontroleerd, maar als het klopt is dat voor een 120 mm full suspension geen slechte waarde, zeker ook omdat ik het frame niet heb kunnen betrappen op overmatig flexen onder belasting. Okay, zelfs nu ik een ‘wintervacht’ heb overschrijd ik maar net de 70 kilo, dus heel zwaar stel ik mijn frames niet op de proef. Maar ook collega-testers die meer vlees op hun botten hebben en hogere wattages trappen dan ik, beoordelen de stijfheid van deze carbon Canadees als gewoon goed.

Stijfheid

Het is de Hei Hei trouwens ook wel aan te zien, die stijfheid. Met name de doosvormige liggende achtervork ziet er zeer vertrouwenwekkend uit. En datzelfde geldt ook voor de niet bepaald klein uitgevoerde lagers en de dito hevel die de staande achtervork met de demper verbindt. Die staande achtervork is trouwens in het midden ongewoon breed en plat, wat nodig is omdat in de achterbrug onder of boven de achteras geen lager aanwezig is. Hierdoor is het noodzakelijk dat de achterbrug zélf enigszins kan vervormen, zonder daarbij natuurlijk de laterale stijfheid van het frame nadelig te beïnvloeden. Dat lukt allemaal het best als de vorm enigszins afgeplat is.

"Het is de Hei Hei trouwens ook wel aan te zien, die stijfheid. Met name de doosvormige liggende achtervork ziet er zeer vertrouwenwekkend uit."

Prima remmen, die G2’s van Sram. Rondom goed in te stellen, behoorlijk krachtig en vooral erg goed doseerbaar.

De SIDLuxe heeft maar twee standen: open (op de foto) en dicht. In die laatste positie verhardt de vering zich gevoelsmatig volledig, terwijl de demper bij harde klappen toch meegeeft. De uitgaande demping is te verstellen met een stelschroef die zich achter het blauwe hendeltje bevindt. Dat kan alleen maar met een inbus, want ‘race’.

Ondanks z’n lage gewicht levert de SIDLuxe-demper grootse prestaties op het vlak van comfort en effectiviteit. Ik reed het prettigst met een negatieve veerweg (‘sag’) van net iets minder dan 25%.

Kort 50 mm stuurpennetje. Als het m’n eigen bike was zou ik een exemplaar van 60 mm monteren voor een iets sportievere zit.

Tekst gaat verder onder de foto.

Lichtgewicht demper

De staande achtervork stuurt de demper direct aan, zonder tuimelaar die de overbrengingsverhoudingen verandert. De hevel die de achterbrug met de demper verbindt zit er dus alleen maar om deze laatste te vrijwaren van dwarskrachten. Die demper is een RockShox SIDLuxe Ultimate met 190 mm inbouwlengte en een slag van 45 mm. Omdat een laag gewicht bij deze demper prioriteit heeft, is het aantal instelopties relatief beperkt. Luchtdruk, luchtvolume (met vulringen in de luchtkamer), uitgaande demping en open of dichte ingaande demping.

Twee grote bidons

Doordat de SIDLuxe onder de bovenbuis zit, is er in de voordriehoek plaats voor twee bidons. En niet van die kleine excuusbidons die je bij andere merken soms ziet. Integendeel; dankzij de ruimte die de gebogen onderbuis creëert neem je met gemak twee éénliterbidons mee. Warme, droge zomers? Met de Hei Hei CR ben je er klaar voor!

Alle kabels lopen door de onderbuis naar achteren. Daarbij komen de derailleur- en achterremkabels onderaan de zitbuis naar buiten, lopen dan omhoog en gaan vervolgens via de staande achtervork verder naar achteren. Niet heel erg gebruikelijk, zo’n omweg, maar wel effectief. Onder de bovenbuis zit net voor de demperophanging ook nog een (helaas ongebruikte) kabeldoorvoer voor een eventuele demper-remote.

"Warme, droge zomers? Met de Hei Hei CR ben je er klaar voor!"

Om maximale stijfheid te realiseren is de liggende achtervork hoog en doosvormig. De staande achtervork daarentegen is flink afgeplat voor de noodzakelijke vervorming bij inveren van de achtertrein. Een gelagerd draaipunt aan het eind van de liggende of staande achtervork ontbreekt immers.

Het lijkt een onbetekenend detail, maar juist deze luxe zadelpenklem met draadbus en bout in rvs geeft aan dat de productmanager overal voor de beste oplossing is gegaan...

... en toch: het frame is voorzien van een doorvoer voor een kabel om de demper vanaf het stuur te blokkeren. Een gemiste kans, want een remote op het stuur zou de Hei Hei voor gebruik in de Lage Landen nóg interessanter maken.

De op de onderbuis geplakte rubber beschermer is aan de smalle kant. Bovendien laat de lijm onder de trapas al een beetje los. Dat hebben we andere merken beter zien doen.

Dit is waar kilometervreters blij van worden: plek voor twee grote bidons in de voordriehoek.

De Hei Hei is en blijft een Kona. En dus vind je rond de trapas ISCG-montagepunten voor een bash-guard of kettinggeleider.

PF92-trapaslagers. Op bikefora verheerlijken veel bezoekers geschroefde buitenboordlagers en doen ze nogal hysterisch over pressfit-trapaslagers. Die zouden namelijk sneller slijten dan de zolen van een paar espadrilles. Mijn persoonlijke ervaring met pressfit-lagers is natuurlijk minstens zo anekdotisch, maar toch: de PF92-lagers op mijn eigen bikes gaan zonder uitzondering langer mee dan de buitenboordlagers die een decennium terug gemeengoed waren. Ik heb dus alle vertrouwen in de trapaslagers op de Hei Hei.

Plek genoeg voor dikkere banden dan de standaard gemonteerde 2.25’s.

Tekst gaat verder onder de foto.

Geometrie: voor Kona-begrippen behoudend

Was Kona in het afgelopen decennium met z’n Process-modellen één van de initiators van de huidige lang-lui-en-laag trend, de Hei Hei CR is op dat vlak relatief behoudend, met een balhoofdbuishoek van 67,5 graden, een zitbuishoek van 75 graden, een 60 centimeter bovenbuis en een 43 centimeter achterbrug. Met 10 centimeter is de balhoofdbuis op ons maat M testframe best kort. Hierdoor zitten je handen in combinatie met het vlakke xc-stuur al snel lager dan je zitvlak. Goed nieuws voor Nederlandse bossencrosser die graag weinig wind vangt en z’n kracht zo effectief mogelijk op de pedalen wil overbrengen.

Als je met een lengte van één meter tachtig net als ik precies tussen twee framematen invalt, kan je misschien beter een maatje groter nemen. Bij onze testfiets in maat M komt het zadel vanwege de lange zadelpen nét even te ver boven het achterwiel te staan. Geen probleem op vlakke parkoersen, minder prettig bij klimmen. Een naar voren geschoven zadel lost overigens dit probleem deels op.

Als op rails door de bocht, met dank ook aan het zeer goede onderstel.

In de door ons gereden maat M en met de standaard 50 mm korte stuurnok is de Kona Hei Hei echt een heerlijk speelse bike.

Hoe rijdt de Hei Hei? De Kalmthoutse Heide

Op z’n website introduceert Kona z’n Hei Hei CR DL als wedstrijdwapen voor de lange afstand. En al bij de eerste rit, de nieuwe, 70 kilometer lang route over de Kalmthoutse Heide op de grens van West-Brabant en België, lijkt die karakterisering zeker niet misplaatst. Althans, nadat ik de vulringen onder het stuur heb weggehaald en de negatieve veerweg van de demper heb verkleind van in eerste instantie 30% procent naar iets minder dan 25% procent. Want in die opstelling en met de demper in de open stand trapt de Hei Hei prettig efficiënt, zonder daarbij in te leveren op comfort en tractie.

Wie zwaarder is dan 75 kilo en/of er een agressieve rijstijl op na houdt, zou wel moeten overwegen om naast de al aanwezig volume-spacer nog een extra exemplaar in de luchtkamer te plaatsen om de progressiviteit van de vering te verhogen. Zwaardere testrijders dan ik vonden de standaard set-up namelijk iets te lineair naar hun smaak.

"...kom je onderweg een worteltapijt tegen, dan ga je met deze strakke Canadees de xc-bolides voor je gewoon voorbij!"

Niet lossen

De hierboven genoemde twee rijkwaliteiten ‘comfort’ en ‘tractie’ onderscheiden de Hei Hei CR van de hardcore xc-fullies die we recentelijk gereden hebben. Ja, bikes als de Cannondale Scalpel of de Lapierre XR zijn nóg efficiënter en komen dankzij hun lichtere wielen en geringere veerweg na een haakse bocht nog sneller weer op gang. Maar wie gezeten op een Hei Hei met dit soort bikes een treintje vormt hoeft zéker niet te lossen. De eindsnelheid van de Hei Hei is namelijk minstens zo hoog. En kom je onderweg een worteltapijt tegen, dan ga je met deze strakke Canadees de xc-bolides voor je gewoon voorbij! Absoluut indrukwekkend zoals de achtertrein ruwe ondergronden absorbeert.

Ook in steile klimmetjes is de tractie bovengemiddeld goed, vooral als je er een zittende rijstijl op nahoudt. Terugschakelen naar een lichter verzet, druk houden op het voorwiel en je dan telkens weer verbazen tot welke beklimmingen je met de Hei Hei in staat bent.

Hoe rijdt de Hei Hei? Zuid-Limburg

Voor het soort beklimmingen dat ik hierboven beschrijf moet je overigens niet op de Kalmthoutse Heide zijn, maar in het zuiden van het land, op de paden en in de bossen van het Limburgse Heuvelland. Dit is de ultieme Hei Hei-habitat. Van de lange grindwegen tussen de akkers en de dorpen tot de van wortels vergeven bospaadjes en de eeuwenoude, diep uitgesleten keienpaden, overal is de Hei Hei op z’n plaats. Omhoog profiteer je van de efficiëntie en de tractie van de vering. Terwijl omlaag de geometrie en het onderstel harmonieus samenwerken om je snel en probleemloos naar beneden te brengen.

Op asfaltsecties gooi ik overigens wel de demper wel ‘op slot’. Niet dat die SIDLuxe overmatig deint – integendeel – maar op gladde ondergronden vind ik een starre achtertrein gewoon prettiger rijden, zeker met een wat hogere trapfrequentie. Daarom is het jammer dat Kona geen gebruik heeft gemaakt van de wel in het frame aanwezige optie om de demper op afstand met bijvoorbeeld de fijne RockShox TwistLoc vanaf het stuur te kunnen blokkeren.

RockShox SID Ultimate

In het terrein is het trouwens niet alleen de achtertrein die indruk maakt. Want ook de SID Ultimate 35 voorvork van RockShox imponeert. Ondanks de overeenkomst in naam is de SID 35 in ruig terrein veel capabeler dan de puur op xc gerichte SL-uitvoering die we afgelopen zomer op de proef stelden. En dat ligt niet alleen aan de twee centimeter extra veerweg, maar grotendeels ook aan de extra stijfheid waarover de 35 mm vorkpoten beschikken.

Gebalanceerde geometrie

Overigens – ik stipte het hierboven al even aan – zou het niet terecht zijn de fijne rijeigenschappen van de Hei Hei CR volledig toe te schrijven aan de vering. De geometrie speelt uiteraard een minstens zo grote rol. Kona heeft een prettige balans gevonden tussen old- en newskool. Die maakt de bike omlaag stabiel, maar staat tegelijkertijd het nemen krappe haarspeldbochten of het maken van speelse manuals niet in de weg. Wat dat betreft zie ik veel overeenkomsten met de Cube Stereo 120 waarmee ik afgelopen najaar veel op pad was. Ook al zo’n snelle, dynamische en goed uitgebalanceerde pretbike die zich de ruimte tussen xc-bikes en trailbikes heeft toegeëigend en daar bewijst dat de som groter kan zijn dan de afzonderlijke delen.

"De geometrie speelt uiteraard een minstens zo grote rol. Kona heeft een prettige balans gevonden tussen old- en newskool."

Om de velgen van de Hei Hei liggen Maxxis Rekons in 2.25”, voorzien van Maxxis’ snelste compound. Onze testbike had binnenbanden, maar de velgen zijn af-fabriek al van tubeless-velglint voorzien. De fiets wordt geleverd inclusief een setje tubeless-ventielen.

Ondanks een gewicht van net iets meer dan 1.500 gram laat de SID Ultimate 35 met Charger Race Day-demper zich door niets of niemand in de luren leggen. Echt fenomenaal hoe deze vork raadt weet met worteltapijten! En ondanks z’n lage gewicht is deze nieuwe SID véél stijver dan z’n voorganger.

Wie van veel instelmogelijkheden houdt zal teleurgesteld zijn in de SID Ultimate 35. Meer dan de demping van de uitgaande slag (‘rebound’) en een open en of dichte ingaande demping is er niet. In die dichte stand staat de vork gevoelsmatig geheel ‘op slot’, maar als je een dikke wortel of diepe kuil treft geeft de vork toch mee.

Het is en blijft handig. Dankzij de op de binnenpoten gedrukte schaalverdeling die je op iedere RockShox-voorvork vindt, is de negatieve veerweg (‘sag’) supermakkelijk in te stellen.

Ook bij het voorwiel aandacht voor detail: de DT Swiss 350-naven zijn uitgerust met Sram Torque Caps. Met hun grotere contactoppervlak bewerkstelligen deze een stijvere verbinding tussen naaf en vork.

Carbon Truvativ-cranks met een 34-tands Sram X-Sync-kettingblad. Dit laatste onderdeel is een van de weinige bezuinigen waarop we de productmanager hebben kunnen betrappen. Het betreft namelijk geen XX1 of X0-model, maar een goedkopere versie die niet is gefreesd, maar geperst. Erg? Eerlijk gezegd niet. De functionaliteit is namelijk net zo goed.

Sram X01 Eagle 12-speed-cassette met 520% bereik. Met een tien als kleinste en een 52er als grootste krans is de kans dat je versnellingen tekort gaat komen uiterst klein.

Sram XX1 Eagle: schakelt altijd goed.

Zeiden we al dat de Hei Hei snel was…?

Op zoek naar een échte allrounder? Bij Kona kunnen ze je daar wel aan helpen.

Conclusie

Als je het bovenstaande een beetje hebt doorgenomen, dan zal het je niet ontgaan zijn dat ik enthousiast ben over de nieuwe Kona Hei Hei. Tsja, hoe zou je niét enthousiast kunnen zijn? Deze carbon Canadees heeft namelijk niet alleen de fijne rijeigenschappen die ik ook bij veel andere Kona’s al terugvond, óók krijg je er deze keer absolute toponderdelen bij. Nou ja, krijgen… Met € 5.999,- is ook de prijs voor een Kona ongewoon hoog. Maar dat laat onverlet dat desondanks de value-for-money absoluut goed is.

Okay, als je in de markt bent voor een hardcore xc-racemachine, dan ben je ook deze keer bij Kona niet helemaal aan het juiste adres. Ja, de Hei Hei CR is erg snel. Maar pure xc-fullies zijn op de meeste Nederlandse parkoersen nóg sneller. Ook rijders die op zoek zijn naar een trailbike om daarmee de Alpen onveilig te maken kunnen misschien beter iets verder kijken. Natuurlijk, de Hei Hei is absoluut capabel in de downhills, maar het is wat dat betreft geen Cannondale Habit of Trek Fuel EX, om maar twee trailbikes te noemen waar we recentelijk mee in de Alpen gereden hebben.

Maar als jij het allemáál wilt – dus bovengemiddeld vlot, comfortabel en vooral ook erg lekker biken van Appelscha tot Alpen – dan zou ik als ik jou was heel snel bij een Kona-dealer voor de deur gaan liggen om een Hei Hei CR te scoren. Je zult absoluut niet teleurgesteld worden.

Kona Hei Hei CR DL | Prijs, specificaties en geometrie

Kona Hei Hei CR DL: onderdelen en gewicht

Frame	Kona Race Lite-carbon
Vork	RockShox SID Ultimate, 120 mm veerweg
Achterdemper	RockShox SIDLuxe Ultimate 190×145, 120 mm veerweg
Achterderailleur	Sram XX1 Eagle, 12-speed
Shifter	Sram X01 Eagle, trigger
Crankset	Truvativ Descendant DUB Carbon, 34-tands kettingblad
Cassette	Sram X01 Eagle, 12-speed, 10-52t
Remmen	Sram G2 RSC
Remschijven	Sram Centerline, 180/160 mm (v/a)
Naven	DT Swiss 350 15×110 mm / 12×148 (v/a)
Velgen	WTB KOM Light i27 TCS 2.0
Banden	Maxxis Rekon EXO TR 3C 29×2.25″
Stuur	Race Face Next 35 Carbon, 760 mm
Stuurpen	Race Face Turbine SL 35, 50 mm
Zadel	WTB SL8 Pro
Zadelpen	RockShox Reverb, 150 mm drop
Gewicht	11,58 kg (niet tubeless, framemaat ‘M’)
Prijs	€ 5.999,-

Kona Hei Hei CR DL: geometrie

Framemaat	M
Zitbuislengte	ST	420 mm	Offset	O	44 mm
Bovenbuislengte	TT	601 mm	Trail	T	–
Reach	R	440 mm	Balhoofdbuislengte	HT	100 mm
Stack	S	600 mm	BB drop	BBD	35 mm
Zitbuishoek	STA	75°	Liggende achtervork	CS	430 mm
Balhoofdbuishoek	HTA	67,5°	Wielbasis	WB	1152 mm

Framemaat	m
Zitbuislengte	ST	420 mm
Bovenbuislengte	TT	601 mm
Reach	R	440 mm
Stack	S	600 mm
Zitbuishoek	STA	75°
Balhoofdbuishoek	HTA	67,5°
Offset	O	44 mm
Trail	T	–
Balhoofdbuislengte	HT	100 mm
BB drop	BBD	35 mm
Liggende achtervork	CS	430 mm
Wielbasis	WB	1152 mm