Tekst en foto’s: Arjan Kruik
KTM Macina Kapoho: voor berg en badesee
De e-mountainbike verandert de manier waarop in de bergen gefietst wordt in hoge mate. Mountainbikes met een motor domineren de paden, spierfietsen zijn in de Alpen meer en meer een uitzondering aan het worden. Natuurlijk, mijn ervaring is anekdotisch. Maar aangezien ik jaarlijks toch wel een week of zes in de bergen doorbreng, zijn mijn observaties niet irrelevant. Een aanzienlijk deel van die e-mountainbikes is van het dikke soort, met veel veerweg en potente rubbers. Bikes à la Cube Stereo One55, Specialized Turbo Levo of Trek Rail.
Wat me óók opvalt: veel van die op afdalen gerichte e-mountainbikes wordt helemaal niet gebruikt waarvoor ze bedoeld zijn. Het meest ingewikkelde dat ondernomen wordt is een tochtje naar een berghut. Over een grindweg omhoog, bakkie of biertje doen en dan over dezelfde weg weer omlaag. En vaker nog is zo’n krachtige en capabele e-mountainbike niet meer dan een vervoermiddel om bij de badesee of biergarten te komen. Om hun dubbelgeveerde elektrische tweewieler voor dat doel geschikter te maken, worden ze door hun eigenaar vaak uitgerust met toeters en bellen als een achteruitkijkspiegel, bagagedrager, verlichting en natuurlijk de onmisbare houder voor de mobiele telefoon.
Trails rijden in Italië
Waarom dit uitgebreide verhaal? Het verklaart dat er zoiets bestaat als Macina Kapoho Pro L van de Oostenrijkse fabrikant KTM. Deze 160 millimeter e-mountainbike is namelijk al af fabriek gedeeltelijk geconcipieerd voor de badesee-doelgroep, met verlichting, een grote display op het stuur en lichte banden met een dun karkas. Meer SUV dan mountainbike. Echter, die Macina Kapoho Pro L (met de L van lighting) is toevallig ook de bike die KTM ons toestuurde voor een test. En dat is jammer, want alhoewel er niks mis is met een tochtje naar een zwemmeer of biertuin, gebruiken wij onze bikes het liefst waar ze voor bedoeld zijn: om de bergen te ontdekken. En voor die toepassing heeft KTM een hele reeks veel geschiktere Kapoho’s in z’n assortiment dan de nogal SUV-achtige Kapoho Pro L, inclusief een exemplaar voor exact dezelfde prijs: de Kapoho Master van eveneens 5.999 euro.
Maar geen man overboord. Door middel van een simpele ingreep is de Kapoho Pro L namelijk net zo capabel te maken. Gewoon meer potente banden omleggen, in dit geval de nieuwe Albert Radial van Schwalbe. En alhoewel de verlichting, display en knoppen het stuur tot een drukke bedoening maken, hebben deze onderdelen functioneel gezien geen negatieve invloed. Althans, dat is mijn conclusie na een kleine week testen in de streek rond de Kalterer See, in het Italiaanse Zuid-Tirol. Spannende trails rijden? Moet je daar zijn.
KTM Macina Kapoho: programma en prijzen
KTM geeft al z’n e-bikes de toevoeging ‘Macina’ mee, Italiaans voor maalmachine. Het Macina Kapoho-programma van KTM is nogal onoverzichtelijk. Naast de door ons geteste versie met Bosch’ nieuwe CX motor met de eveneens nieuwe 800 wattuur accu, brengt KTM tevens een serie Kapoho’s met de oude CX-motor en 750 wattuur accu. Alhoewel beide uitvoering zich ook qua framevorm van elkaar onderscheiden, zijn de geometrische verschillen niet al te groot. Je kunt er dus wel van uitgaan dat ook de verschillen in rijeigenschappen min of meer overeen komen.
Omdat we uitsluitend met de KTM Kapoho met Bosch CX Gen 5 gereden hebben, brengen we je hieronder alleen van die reeks een overzicht. En dan beknopt, het is namelijk geen doen álle modellen te beschrijven: KTM brengt in totaal tien Kapoho’s met Bosch CX Gen 5! Met een prijs van 9.999 euro is de Kapoho Exonic het topmodel binnen de Kapoho-reeks. Een bak geld, maar daarvoor krijg je wel een Fox Factory-onderstel en Shimano’s nieuwe, draadloze XTR-groep. Voor de helft van dat bedrag haal je de hekkensluiter in huis, de aluminium Kapoho 8973 van 4.999 euro. Hierop vind je veerelementen van Rockshox en Suntour, 11-speed Shimano Cues en groeploze vierzuigerremmen, ook van Shimano.
Onze testfiets, de Kapoho Pro L, komt op 6.999 euro. De toevoeging “L” staat voor de verlichting die je voor en achter vindt. Volgens KTM is dat op sommige markten een verplicht deel van de uitrusting op e-mountainbikes.
Meer info op ktm-bikes.at
Frame
KTM valt voor de constructie van de Macina Kapoho terug op een beproefd recept: een voorframe van carbon, een achterbrug van aluminium. Dat scheelt nauwelijks in gewicht, maar wel veel in productiekosten. En dat merk je als consument aan de kassa. Het voorframe ziet er overigens strakker uit dan dat van z’n voorganger, met een minder scherpe knik in de bovenbuis. De motor en grote 800 wattuur accu zijn volledig geïntegreerd in het frame. Praktisch: KTM heeft de klep van de accubak aan de bóvenkant van de zitbuis aangebracht. Zo kun je de accu makkelijker uitnemen en zit de klep bovendien niet vol in de spray van het voorwiel. Klein nadeel voor notoire sleutelkwijtrakers zoals ik: de klep kan alleen geopend worden met een sleutel. Gelukkig is de accu ook via een laadpoort in het frame op te laden.
Dankzij een speciale bidonhouder is in de voordriehoek plaats voor een grote bidon. En uiteraard, het is tenslotte 2025, gaan de kabels en leidingen via het balhoofdlager het frame in. Praktisch zijn de kunststof afdichtingen van alle belangrijke draaipunten. Zo blijven de lagers schoon en droog en gaan ze langer mee. Het frame van de Kapoho is voorbereid op een bestaan als SUV: op de achterbrug vind je montagepunten voor een achterstandaard en verlichting.
Geometrie
Ondanks dat de trend minder heftig is, worden bikes worden nog steeds langer, luier en lager. En dus ook deze elektrische KTM. Ze volgen daar in het Oostenrijkse Mattighofen, waar KTM z’n hoofdvestiging heeft, de ontwikkelingen nauwlettend. Dat betekent niet dat de geometrie van de Macina Kapoho extreem is, maar wel dat de laatste inzichten zich in de gekozen geometrie weerspiegelen. Tenminste, met een de balhoofdbuis die op 65 graden staat en een zitbuishoek van 77,5 graden kan je dat wel stellen. Aan de andere kant: de waarden voor reach en stack zijn met respectievelijk 471 millimeter en 620 millimeter eerder behoudend. Dat alles bij de maat L van onze testfiets.
Verder nog wat opvallends? De achterbrug is met 448 millimeter aan de lange kant. Maar zaken als bovenbuis (620 mm), zitbuis (450 mm) en balhoofdbuis (120 mm) zijn allemaal redelijk gemiddeld. O ja, dat is wel een ding nog: de carbon Macina Kapoho is er in slechts drie maten, van M tot XL. Dat betekent dat er niet voor iedereen een passende maat is. Er is overigens ook een Kapoho met maat XXL, maar uitsluitend met aluminium frame.
Wat je ziet is overigens wat je krijgt: het frame biedt niet de mogelijkheid de geometrie op wat voor manier dan ook aan te passen. Dus geen verwisselbare lagerschalen, flipchips of andere poespas.
Maatvoering
Kan ik met mijn lengte van 179 centimeter bij sommige merken kiezen tussen de maat M of L, dus tussen meer wendbaar of meer koersvast, bij KTM pas ik vanwege vanwege de geringe hoeveelheid maten uitsluitend op een L. De M is te klein, de XL te groot. Een probleem is dat overigens niet, want de Kapoho past me in maat L prima. Vanwege de steile zitbuis, de relatief korte reach en de korte stuurpen is de zitpositie eerder compact dan gestrekt. De enige aanpassing die ik zou doen als de Kapoho mijn eigen bike was, is het monteren van een iets hoger stuur. Voor meer controle in listige afdalingen zou een iets hogere positionering van de handen namelijk wel fijn zijn. Maar goed, dat is meer persoonlijke voorkeur dan noodzaak.
Veersysteem
Het veersysteem van de KTM Macina Kapoho is een klassieke single-pivot, met een hoofddraaipunt ter hoogte van de bovenkant van het kettingblad en een gelagerd scharnierpunt in de staande achtervork. De veerbeweging wordt met een verhouding van 1 op 2,4 via een hevel overgebracht op de onder de bovenbuis gemonteerde demper. De 160 millimeter veerweg die dat oplevert wordt in toom gehouden door een Fox Float X Performance. Met uitsluitend een knoppen voor de rebound en voor een klimstand zijn de instelmogelijkheden op papier beperkt, maar in de praktijk valt er prima mee te leven. Met een sag van rond de dertig procent reageert het onderstel gevoelig op oneffenheden, maar wordt bij grote brokken niet gelijk de hele veerweg opgesoupeerd. En een beetje reserve-veerweg is altijd fijn.
KTM meldt dat de geteste Macina Kapoho over meer anti-squad beschikt dan z’n voorganger. Aangezien ik daar geen ervaring mee heb, kan ik deze claim niet verifiëren. Wat ik wel kan vaststellen is dat de nieuwe Kapoho slechts weinig last van deinen heeft. Alleen op lange beklimmingen over asfalt of fijn grind neem ik de moeite om het klimknopje op de demper om te zetten.
De Fox 36 Performance aan de voorkant is een beetje een verrassende keuze. Immers: veel fabrikanten monteren bij een e-mountainbike van dit kaliber over het algemeen een stijvere Fox 38 of dito Rockshox Zeb. Maar eerlijk gezegd heb ik de Fox 36 niet kunnen betrappen op een slap karakter: voor mijn gewicht van rond de 75 kilo is de 36 stijf genoeg. Wel zakt de vork in steile, technische secties naar mijn smaak iets te ver in; voor wat meer tegendruk heb ik daarom de compressieknop wat dichter gedraaid.
Trapondersteuning: Bosch CX Gen 5
De KTM Kapoho is uitgerust met de nieuwste uitvoering van de populaire CX-motor van Bosch: Bosch CX Gen 5. Deze motor ontketent ten opzichte van z’n voorganger zeker geen revolutie. Echter, het geheel van vernieuwingen en aanpassingen resulteert wel in een significant beter product. Met een stillere aandrijving, verbeterde sensoren en een extra, adaptieve ondersteuningsmodus. En ook de energiedichtheid van de nieuwe accu’s is flink verbeterd. Zo weegt de 800 wattuur accu in de Kapoho een halve kilo minder dan de oude 750 wattuur accu. Minder massa dus, maar desondanks een grotere actieradius. Hoeveel? In de e-mtb-stand haalden we met de Kapoho iets meer dan 50 kilometer en 2.100 hoogtemeters, bij een rijdersgewicht van zo’n 75 kilo. Als je het er fijne van wilt weten, dan is onze test van de nieuwe Bosch CX-motor een goede start.
Ook als het gaat om de bediening heeft Bosch verbeteringen uitgevoerd. Zo laat de nieuwe Purion 400-display zich superstrak naast de stuurpen plaatsen. Echter, op de Kapoho Pro heeft KTM van het gebruik van deze display afgezien en in plaats daarvan is de veel grotere Kiox 300-display op het stuur geschroefd. En ook de bedrade LED-remote naast het linker handvat is geen toonbeeld van subtiliteit. Maar goed, zoals al eerder aangeven: je kunt de Kapoho voor dezelfde prijs als de testfiets óók krijgen met Purion 400-display, draadloze Mini-remote naast het linker handvat en System-controller in de bovenbuis.
Dus laat ik het niet meer hebben over die displays en knoppen, maar m’n verhaal toespitsen op de rij-eigenschappen. Want die zijn absoluut de moeite waard.
Hoe rijdt de KTM Kapoho?
Omhoog
Alhoewel de steile zitbuishoek in de aanloop naar de beklimming om gewenning vraagt, blijkt de effectiviteit van dit geometriekenmerk zodra het pad begint te stijgen. Ontspannen kan ik de hoogtemeters onder me wegtrappen. Het nut van de rechte zitzuil wordt nog duidelijker als we het pad verlaten en een singletrack induiken. Omhoog, welteverstaan. Het klimmen over de smalle, met wortels en stenen bezaaide trail gaat met een verrassend gemak. Ja logisch, denk je nu, met een dikke motor in het vooronder. Maar dat is maar een deel van het verhaal.
Om te beginnen is de nieuwste Bosch CX-motor een stuk subtieler dan z’n voorganger. De kracht van de oude CX is er nog steeds, maar dankzij de vele sensoren waarmee het nieuwe systeem werkt, is de dosering van die kracht is veel gelijkmatiger. En dat merk je in lastige beklimmingen. Van doorslippen wegens teveel power is nauwelijks nog sprake. En ook de extended boost, zeg maar de ondersteuning die nog even doorgaat zodra je de pedalen stil houdt, is aanzienlijk minder bruut. Daardoor slaag ik er in technische secties met meer controle te overmeesteren, en dat zónder het gevoel te hebben dat ik op een motorfiets in plaats van op een e-mountainbike zit.
Vanwege de kwaliteiten van het nieuwe CX-systeem zou ik haast vergeten de KTM Kapoho zelf óók de nodige credits te geven. Want zoals ik al eerder schreef: een goede motor is niks waard als er geen goede bike omheen is gebouwd. En als het om klimmen gaat, is de Kapoho gewoon goed. Vanwege z’n lange achterkant en de steile zitbuishoek blijft er ook in de steilste secties genoeg druk op het voorwiel. En de extreem gripvaste achterband biedt tractie zonder einde. Omdat de Kapoho wat korter en compacter is dan sommige concurrenten, zijn ook steile haarspeldbochten bovengemiddeld goed te overmeesteren.
Omlaag
Klimmen doet de KTM Kapoho Lumen dus echt goed. Maar ook afdalen kan je aan ‘m overlaten. Gretig absorberen de veerelementen alle oneffenheden. Maar ondanks de royale hoeveelheid veerweg is de Kapoho geen genadeloze bergbeul zoals bijvoorbeeld de Trek Rail of de Merida eOne-Sixty. De KTM is wat minder lang en lui en dat betekent dat je iets bedachtzamer moet afdalen. Merk op: ik zoek hier de nuance, want ook met de Kapoho kan je schandalig hard een bergpad afrossen. Maar de allerbeste is-ie in deze discipline zeker niet. Maar eerlijk gezegd zie ik dat niet als een probleem. Want als ik de vergelijking met de bovengenoemde Trek en Merida nog even doortrek: bij deze e-mountainbikes mogen dan wel superieur dalen, dat gaat wel ten koste van hun allround-kwaliteiten. En laten die nou net een sterk punt zijn van de oranje Oostenrijker.
Lichtvoetig is de KTM Kapoho overigens niet. Ondanks z’n carbon voorframe weegt de complete bike bijna zesentwintig kilo en dat voel je. Met name de niet geringe roterende massa beïnvloed de rijbeleving. En dan zijn er nog de radiaalbanden van Schwalbe, die de af fabriek gemonteerde Maxxis Minions hebben vervangen. Vooral de voorband met ultra soft-compound – die met die paarse streep in het loopvlak – genereert gigantisch veel grip. Vooral op stevige ondergronden – denk aan rotsen, wortels en harde klei – zijn grip en tractie nagenoeg eindeloos. En dat biedt heel veel zekerheid en vertrouwen.
Onderdelen
Banden en wielen
Alhoewel Minions van Maxxis op zich hele fijne buitenlandbanden zijn, is het relatief soepele en kwetsbare Exo-karkas niet stevig genoeg voor een zware e-mountainbike als de Kapoho Pro. We hebben de Minions voor deze test daarom vervangen voor een paar Albert Radials van Schwalbe. Die brengen grenzeloze grip en controle, waardoor je geen enkele terughoudendheid hoeft te betrachten. Niet omhoog en niet omlaag. Merk op: de Maxxis Minions op alle ándere Kapoho-uitvoeringen hebben wél het stevigere Exo+-karkas!
Net als banden hebben ook de wielen op een e-mountainbike veel grotere krachten te verwerken dan op een spierfiets. Het is een dus logisch dat KTM de Kapoho Pro uitrust met een paar extra stevige exemplaren, met degelijk 370-naven van DT Swiss. Echter, de brede aluminium velgen, rechte stalen spaken, messing nippels en stalen spaakbussen drijven het gewicht wel omhoog. Voor wie z’n KTM Kapoho wil afslanken zou paar lichtere carbon trailbike-wielen zou dus een mooie upgrade zijn. Of niet, want je kunt natuurlijk ook gewoon met deze bomb-proof wielen blijven rijden en je geld uitgeven aan een extra weekje trails rijden in de Alpen…
Transmissie en remmen
De transmissie van KTM Kapoho Pro bestaat uit een mix van Shimano-onderdelen. XT voor derailleur en schakelaar, Deore voor cassette en ketting. Zoals op de meeste e-bikes met motor van Bosch zijn crank en kettingblad niet van Shimano. In dit geval is FSA de leverancier. Alhoewel het hele spul redelijk goed werkt, vind ik dat KTM – net als heel veel andere fabrikanten – toch een kans laat liggen. Want de reguliere Shimano-groepen, die ooit zijn ontwikkeld voor gebruik op spierfietsen, werken op krachtige e-mountainbikes gewoonweg minder goed. Niet voor niets heeft Shimano met Deore XT Linkglide een alternatief voor e-mountainbikes in de markt gezet. Oké, die groep is iets zwaarder en moet het stellen met een versnelling minder – elf in plaats van twaalf – maar als het gaat om functionaliteit en degelijkheid is Deore XT Linkglide overduidelijk superieur. Jammer dus dat die groep niet op de Kapoho Pro zit.
De vierzuigerremmen uit de Shimano XT-groep zijn wel volledig op hun taak berekend. Natuurlijk, ik zie ook wel eens berichten langskomen over onstabiele drukpunten. Maar zelf heb ik daar nog nooit mee te maken gehad. De XT’s op de Kapoho Pro doen betrouwbaar en consistent hun werk, daarbij geholpen door de dure, maar zeer goede Icetech Freeza-remschijven. Punt van aandacht is wel de relatief kleine achterste remschijf; voor onze trail-avonturen hebben we die vervangen voor een groter exemplaar met een diameter van 203 millimeter.
Conclusie
Aanrader, de Macina Kapoho Pro L? In essentie wel. De rijeigenschappen van deze KTM zijn namelijk boven alle twijfel verheven. Veelzijdige en vertrouwenwekkende geometrie, fijne Bosch CX-motor, grote accu, praktische detailoplossingen. Echter, de uitvoering die ik afgelopen voorjaar mee naar de bergen heb genomen, is naar mijn smaak iets teveel SUV en iets te weinig mountainbike. Dat ligt niet alleen aan de mijns inziens overbodige display en knoppen op het stuur of aan de dito verlichting, maar zeker ook aan de banden. Met hun dunne karkas hebben die op een e-mountainbike van dit kaliber eigenlijk niks te zoeken.
Maar eerlijk gezegd is deze constatering niet zo relevant, aangezien KTM voor exact dezelfde prijs de Macina Kapoho Master in het schap heeft staan. Zónder verlichting en oversized display, maar mét een draadloze Mini-remote op het stuur, een strakke Purion 400-display naast de stuurpen en een System-controller in de bovenbuis en een paar Maxxis Minions met het stevige Ex0+-karkas. Oftewel: als je van plan bent serieuze tochten door de bergen te gaan maken, dan is dát de uitvoering die je moet hebben. Enige nadeel: die Kapoho Master is niet oranje, maar zwart. En dat is voor de échte KTM-liefhebber natuurlijk even slikken. Want een KTM, die hoort natuurlijk oranje te zijn.
Aanvulling
Medio juli komt Bosch met een update van de nieuwe Bosch CX. Eigenaren van een KTM Kapoho met Bosch CX5 kunnen het koppel, het piekvermogen en de maximale ondersteuning verhogen; van respectievelijk 85 newtonmeter, 600 watt en 340 procent naar 100 newtonmeter, 750 watt en 400 procent. Hiermee komen de prestaties van de CX5-motor dichter in de buurt van het spraakmakende DJI Avinox-systeem en de recent gelanceerde Specialized S-Works 3.1-motor, al blijft de motor van Bosch op papier nog wel iets achter op beide concurrenten.
KTM Macina Kapoho Pro L 2025 | Prijs, specificaties en geometrie
Onderdelen, gewicht en prijs
| Frame | Carbon |
| Vork | Fox 36 Performance, Grip-demper, 160 mm veerweg |
| Achterdemper | Fox Float X Performance, 2 pos., 160 mm veerweg |
| Motor | Bosch CX, 85 Nm (100 Nm na update) |
| Accu | Bosch Powertube, 800 Wh |
| Range-extender | n.v.t. |
| Bediening en display | Bosch LED-remote en Bosch KIOX 300 |
| Achterderailleur | Shimano XT, 12-speed |
| Schakelaar | Shimano XT |
| Crankset | KTM E-Trail, stalen kettingblad, 36t, 160 mm |
| Cassette | Shimano Deore, 10/51t |
| Ketting | Shimano Deore |
| Remmen (v/a) | Shimano XT M8120 |
| Remschijven (v/a) | Shimano MT800 Ice-Tech Freeza , 200/180 mm |
| Wielen | KTM Line, 30 millimeter brede velgen, DT Swiss 370-naven |
| Voorband | Maxxis Minion DHF 3C-MaxxTerra, EXO, 29 x 2.4 inch |
| Achterband | Maxxis Minion DHR II 3C-MaxxTerra, EXO, 27.5 x 2.6 inch |
| Stuur | KTM TEAM Trail35, 800 mm breed |
| Stuurpen | KTM TEAM Trail35, 50 mm lang |
| Zadel | Selle San Marco Ground Short |
| Zadelpen | KTM Comp II , 150 mm drop |
| Gewicht | 25,9 kg (framemaat L) |
| Maximaal systeemgewicht | 130 kg |
| Prijs | € 5.999,- |
| Garantie | Drie jaar garantie op frame voor eerste eigenaar, twee jaar garantie op motor en accu |
Geometrie
 |
 |
Website fabrikant: ktm-bikes.at
Voor deze test gereden routes
Bij Velozine steken we een hoop tijd, geld en moeite in de productie van reisverhalen en biketests. We willen je inspireren er op uit te trekken en aanmoedigen dezelfde mooie mountainbikeavonturen te beleven als wij. De route die we voor het fotograferen van deze test gereden hebben vind je hieronder.
